Zatrute
Sara Shepard

Czytać, czy nie czytać? Po tylu częściach Pretty Little Liars coraz częściej zadaję sobie to pytanie. Było już wiele przesłanek: "Może to już koniec?", które koniec końców okazywały się nieprawdziwe. Autorka tylko pisze i pisze, sprawiając że czytelnicy się niecierpliwią, a sama historia staje się coraz bardziej nieprawdopodobna. Kiedy dostałam w ręce już 14 część serii, mówiąc szczerze, byłam bardzo sceptycznie nastawiona. No ale raz zaczęta rzecz powinna zostać ukończona, w końcu (mam nadzieję) więcej za mną, niż przede mną. Jak zwykle książka jest bardzo dobrze napisana, a akcja poprowadzona tak, że nie można się oderwać. Tym razem mamy do czynienia z prawdziwym wyznaniem grzechów, wszystkie sekrety wychodzą na jaw i naszym Kłamczuchom grozi więzienie. Fabuła skupia się na ich dążeniu do przedstawiania siebie jako ofiar. W tle oczywiście nastoletnie sprawy sercowe, rodzinne konflikty i pojednania. Czyli standardzik w książkach Sary Shepard. Książka jak już wspominałam jest bardzo wciągająca, jednak zakończenie mnie zdenerwowało i zaskoczyło. Znowu akcja została poprowadzona tak, jakby za chwilę wszystko miało się wyjaśnić. Rzeczywiście sporo zagadek ujrzało światło dzienne, ale co z tego, skoro to nie koniec? Mimo iż wiemy już, kto jest A. historia ciągnie się dalej i nie wiadomo, kiedy się zakończy. Stosując takie zagrywki, autorka może pisać w nieskończoność, a to mnie zdecydowanie nie pociesza. Polecam wytrwałym.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Intrygujący tytuł, niezwykła okładka, a później jest niestety coraz gorzej. Jeśli początkowe części czytało się z zapartym tchem, teraz odczuwam znużenie. Serią, która ciągnie się w nieskończoność, robieniem idiotek z bohaterek, które na początku naprawdę lubiłam. Emily z załamaniem nerwowym, Spencer bez jej dawnego pazura i inteligencji, która gdzieś uleciała, miotająca się Hanna, która dalej zabiega o uczucie ojca i Aria rozdarta po przeżyciach z Noelem. Odnoszę wrażenie, że kolejne tomy powstają tylko po to by zbić "kasę" na fankach serii. Od dawna wiadomo, że A. żyje. W tej części poznajemy jej pomocnika (ok tu się zgodzę, było to dość zaskakujące), ale czy jest sens brnąć w to dalej? Dziewczyny zgłosiły całą sprawę na policję i nawet FBI nabiera się na sztuczki A. Akcja coraz bardziej nieprawdopodobna. No cóż, mam nadzieję, że "Toksyczne" i tom 16 zakończą serię, a autorka podniesie poziom, bo to co robi teraz jedynie zniechęca mnie do tej serii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)