Zatracenie

Ocena: 5 (11 głosów)
Powieść Zatracenie – ostatni ukończony utwór Dazaia – ukazała się w roku samobójczej śmierci pisarza. To osnuta na wątkach autobiograficznych i spisana w pierwszej osobie pełna dramatyzmu opowieść o człowieku, który choć wszechstronnie utalentowany, nie może odnaleźć się w świecie i wpadając w spiralę zgubnych życiowych wyborów, zmierza ku nieuchronnej samozagładzie. „…Zatracenie można czytać jako przejmującą spowiedź bohatera – jak nietrudno się domyślić, alter ego autora – jako jego pożegnanie z życiem. Doświadczenie, które stało się jego udziałem, i dokonane życiowe rozliczenie doprowadzają go do ostatecznej konkluzji, że – jak wyznaje – «utracił prawo do nazywania się człowiekiem»… Ale można też traktować tę książkę jako próbę przedstawienia stanu umysłu, kondycji moralnej i dylematów japońskiej inteligencji i przedstawicieli wyższych warstw społecznych, w tym potomków upadającego ziemiaństwa, w dramatycznych latach poprzedzających wkroczenie Japonii na drogę militaryzmu, podczas wojny, a także w pierwszych latach powojennych” (Od tłumacza).

Informacje dodatkowe o Zatracenie:

Wydawnictwo: Czytelnik
Data wydania: 2015-03-31
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-07-03354-9
Liczba stron: 132

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę Zatracenie

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Zatracenie - opinie o książce

Autor popełnił samobójstwo dzień przed premierą tej powieści w swoim rodzimym kraju Japonii. Porównując bohatera z biografią autora można zauważyć wiele podobieństw przez co można wnioskować, że autor zaczerpywał wiele wątków na podstawie własnych doświadczeń. Sam autor mógł pisząc ją usprawiedliwić to jak w niedalekiej przyszłości postąpił ze swoim życiem...
Link do opinii
Avatar użytkownika - magdalenakardasz
magdalenakardasz
Przeczytane:2023-02-26, Ocena: 4, Przeczytałam, 26 książek 2023,

Irytujący główny bohater, trudno mi było się z nim utożsamić co utrudniało mi czytanie tej książki, ale biorąc pod uwagę całokształt książka całkiem niezła 

Link do opinii
Avatar użytkownika - Agatonik
Agatonik
Przeczytane:2023-02-09, Ocena: 5, Przeczytałam, 2023,

Powieść pożegnanie ze sobą, ze światem. Czy to analiza przyczyn dlaczego tak jest, jak jest? Raczej nie. Czy to próba znalezienia jeszcze jakiegoś sensu, celu w dalszym trwaniu na tym świecie? Też nie, bo decyzja już podjęta. To też raczej nie próba usprawiedliwiania się albo oskarżania innych. To szczere i bardzo osobiste popatrzenie sobie ostatni raz w oczy, zwierzenie się samemu sobie ze swojej drogi przez życie, wspominanie spotkanych na tej drodze ludzi, przeżywanie jeszcze raz tych uczuć, które się zdarzyły. Miałam nieodparte wrażenie, że swoistą skłonność do autodestrukcji Yozo nosił w sobie niemalże od początku. Sytuacja rodzinna nie pomagała mu oczywiście wyjść z tego kręgu, ale to nie warunki zewnętrzne czyniły jego życie tak nie dającym radości i sensu. Przejmująca literatura, ale bardzo daleka od mojego stosunku do siebie i świata. 

Link do opinii
Avatar użytkownika - joannablaszka
joannablaszka
Przeczytane:2023-01-24, Ocena: 5, Przeczytałam, 26 książek 2023,

Książka jest bardzo wciągająca. Zawsze kiedy ją odkładałam, wracałam do niej myślami. Mizoginia głównego bohatera wręcz odrzucała w niektórych momentach i przyznam, że czasem musiałam odłożyć książkę. Ostatecznie jednak, ciekawym było czytać historie z punktu widzenia osoby tak odpychające. 

Link do opinii

Historia życia młodego mężczyzny Yozo. Urodzony w zamożnej rodzinie. Bystry, nauka przychodzi mu z łatwością. Jednak jego życie wypełnione jest strachem i samotnością. Trudno mu odnaleźć się w świecie. Popada w różne kłopoty, nałogi. Sięga dna.

Lektura krótka, ale bardzo pouczająca. Czytelnik ma świadomość, że autor zachował tu elementy swojej biografii. Książka ukazała się po samobójczej śmierci pisarza.

Polecam.

Link do opinii

Spowiedź bohatera, który nie rozumiał ludzi. Który ukrywał się za maską żartownisia i popadał w marazm. Cierpiał, ale cierpienie dusil w sobie. Próbował popełnić samobójstwo, zatracał się w używkach, wchodził w wiele relacji... Jego życie było wielkim bałaganem pełnych pytań, jakie nigdy nie doczekały się odpowiedzi. Szukał miejsce dla siebie, ale w efekcie nigdzie nie czuł się na dłużej dobrze. Chciał odnaleźć swoją drogę, ale gdy na nią wchodził -- szybko z niej zbaczał. Miotał się, dorastał na naszych oczach, tworzył...

 

Osamu Dazai stworzył powieść bardzo osobistą, pełną codziennych bólów duszy, których sam doświadczył. Pełno tutaj lęków, samotności czy smutku. Bohater bywa egoistyczny i zrzuca winę za swoje niepowodzenia na innych, ale przede wszystkim jest zbyt wrażliwy, by żyć szczęśliwie. Odczuwa wiele i wszystkim się przejmuje, ale na tyle dobrze udaje, że nikt nie widzi, jak wiele w nim siedzi. Ludzie dostrzegają wyłącznie uśmiech i słyszą żarty, a na resztę pozostają ślepi. Nawet gdy mówi głośno o tym, co go trapi -- uznają to za zabawne. Każdy zapatrzony jest we własne problemy, które topi w używkach i nikt temu się nie dziwi, bo sytuacja w Japonii tylko potęguje w ludziach poczucie beznadziei. Alkohol i narkotyki mają stanowić oderwanie od rzeczywistości, ale w efekcie powodują tylko powolne staczanie.

 

Powieść zgrabna, tak bym ją określiła. Przede wszystkim jednak bolesna. Momentami wprawia czytelnika w dyskomfort i wysysa z powietrza wszelką nadzieję na szczęście. Bo tutaj nikt nawet się nie łudzi, że czeka go coś dobrego.

 

tłum. Henryk Lipszyc

Link do opinii
Inne książki autora
Otogizōshi: księga japońskich opowieści
Osamu Dazai 0
Okładka ksiązki - Otogizōshi: księga japońskich opowieści

Fascynująca interpretacja tradycyjnych opowieści japońskich osadzona przez autora w realiach II Wojny Światowej. Uniwersalne historie o uczuciach i zmaganiach...

Zmierzch
Osamu Dazai0
Okładka ksiązki - Zmierzch

Powojenna Japonia. Kazuko wraz z chorą matką zmuszone są sprzedać swój dom rodzinny w zniszczonym podczas wojny Tokio i przeprowadzają się na wieś...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Zły Samarytanin
Jarosław Dobrowolski ;
Zły Samarytanin
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy