Zaradna
Beata Kępińska

Dawno nie trafiłam na współczesną powieść, która tak mnie wciągnęła, że przeczytałam ją w ciągu jednego dnia. I tak bardzo mnie wzruszyła. Marta ma prawie sześćdziesiąt lat i traci pierś, dla niej główny atrybut kobiecości, o który dbała tak bardzo, że nie zdecydowała się nawet na próbę karmienia piersią córki. Dała lekarzowi łapówkę za zastrzyk powstrzymujący laktację. Wszystko po to, żeby piersi nie straciły nic ze swej atrakcyjności. Operacja jest dla niej czasem rozliczenia się z przeszłością i próby odpowiedzenia sobie na pytanie: co w życiu osiągnęła? Czy rzeczywiście było warto żyć tak jak żyła? A Marta wcześniej nigdy takich pytań sobie nie zadawała. Pozostawała wierna filozofii swojej mamy, która od dzieciństwa wpajała jej przekonanie, że w czasach, w jakich przyszło im żyć, trzeba umieć sobie radzić, trzeba znać właściwych ludzi, wykorzystywać te znajomości i nigdy nikomu nie ufać. A piękna i młoda kobieta powinna być mądra i umieć wykorzystywać przy tym swoje atuty. Marta, zgorzkniała i wycofana z życia, poznaje w szpitalu Halinkę - młodszą od niej mamę czwórki dzieci, która jest po operacji usunięcia drugiej piersi. Niespodziewanie dla samej siebie Marta odkrywa, że los Halinki ją bardzo obchodzi. Powoli odbudowuje swoją relację z córką. Na nowo zakochuje się w mężczyźnie, którego kochała jako młoda dziewczyna. Ale ma wciąż świadomość, że tego, co się wydarzyło w jej życiu nie da się wymazać. Dawne czyny, decyzje, wybory, dawni znajomi - to wszystko ma wpływ na teraźniejszość. Ktoś z tamtych czasów może jednym zdaniem odkryć przed bliskimi niechlubne karty w historii tytułowej Zaradnej. Marta staje więc przed wyborem: bać się przeszłości i ukrywać przed światem czy przyznać się przed samą sobą do grzechów i błędów i na nowo zacząć żyć - inaczej niż dotychczas ryzykując przy tym dekonspirację przed tymi, na których jej najbardziej zależy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)