Sielsko i diabelsko
Beata Kępińska

Sielsko i diabelsko to dość ciekawa pozycja. Zaczęłam wyszukiwać książki trochę starsze, na których czytanie wcześniej nie miałam czasu. Teraz staram sie nadrabiać zaległości, więc między nowości wplatam inne starsze pozycje.

Autorka opowiada o codziennym życiu rodziny, mieszkającej w małej wiosce pod Kielcami. Joanna jest nauczycielka języka polskiego w gimnazjum, jej mąż Krzysztof jest lekarzem w przychodni oraz ratownikiem w pogotowiu, dzieci już niemal dorosłe, przygotowują się do matury... jest tak niby spokojnie, jak w tytule sielsko, lecz niespodziewanie zaczyna się robić trochę diabelsko. Po małym zatargu z wójtem i radnymi nagle Krzysztof zostaje zwolniony z pracy, na dodatek dom, w którym mieszkali zostaje sprzedany i praktycznie zostają bez dach nad głową i bez pieniędzy. Historia znów zatacza koło, czas pomyśleć o nowej pracy, może nowym domu, niekoniecznie w tej gminie a może nawet nie w tym kraju, rozgrywki polityczne są tu nieciekawe, a wójt chwali się, że ma długie macki, bo nawet w sądzie wygrał sprawę. Samorządowa klika próbuje nawet zniechęcić do pracy Aśkę, lecz ona tak łatwo się nie poddaje. Joanna ma zwariowane pomysły, jej mąż nieco studzi jej zamiary, lecz w końcu postanawia pojechać za chlebem do Anglii. Czy małżeństwo Joanny i Krzysztofa przetrwa tę rozłąkę? Jakby mało było kłopotów, to właśnie w Anglii Krzysztof spotyka swoją dawną koleżankę, o która Joanna jest coraz bardziej zazdrosna. Nieoczekiwanie do Joanny odzywa się jej pierwsza miłość Rafał..., a córka zakochuje się w nieodpowiednim chłopaku (wg Joanny).
Czy to wszystko da się poskładać? Jak rozwiążą się perypetie sercowe Joanny i Krzysztofa? Czy uda się zwariowanym nastolatkom zdać maturę? Czy uda się dokończyć rozbudowę zakupionego domku? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w książce.
Muszę powiedzieć, że jest to bardzo ładne wydanie, papier elegancki, którego teraz raczej nie stosuje się w książkach. Jednocześnie nie zauważyłam tu żadnych literówek, ani innych błędów, które dość często się pojawiają w książkach obecnie wydawanych masowo. Bardzo dobrze się czytało, więc muszę poszukać gdzieś drugiej części, gdyż w mojej bibliotece jej nie ma, a bardzo mnie ciekawi dalszy ciąg tej historii.
Polecam .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciekawie napisana historia z życia wiejskiej nauczycielki. Przeplatają się w niej elementy śmieszne, które sprawiają, ze czytelnik parska śmiechem, aż domownicy sprawdzają, czy z nim wszystko w porządku, z elementami, które zmuszają do zadumy i refleksji. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ponoć sytuacja zmusza człowieka do różnych różności. Czasem sobie dajemy z tym radę, czasem nie wszystko zależy od osobowości, okoliczności i ludzi, którzy pojawiają się wokół. Joanna miała to szczęście, że spotkała na swej drodze wiele sprzyjających jej osób i mimo skończonych czterdziestu lat daje sobie radę. Nie wiem czy będąc na jej miejscu byłabym zdolna do poświęceń

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Treść książki przypomina trochę "Dom nad rozlewiskiem" M. Kalicińskiej. Jest to lektura, którą czyta się spokojnie aczkolwiek często w pośpiechu przewracając kolejną stronę. Z pozoru spokojne, sielskie, wiejskie życie może przynieść iście diabelskie intrygi i sytuacje. Książka napisana jest piękną polszczyzną (co nie powinno dziwić) przenosi czytelnika w świat z pozoru normalny i jednocześnie wielu ludziom bliski. Fabuła wzbudza różne emocje, czasami jest bardzo humorystyczna, a czasami wręcz tragiczna. Wątki, które porusza autorka to niby zwykłe problemy dotykające przeciętnych ludzi a jednak często się o nich głośno nie mówi, zwłaszcza w środowisku wiejskim. Perypetie i uczucia, jakie towarzyszą głównej bohaterce mogłoby znaleźć w swoim życiu wiele osób.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Aśka, to pełna entuzjazmu i optymizmu rycząca czterdziestka. Mimo, że ma czterdzieści lat, nadal nie wyzbyła się dziecięcej naiwności, o czym czytelnik ma okazję się przekonać, poznając jej dalsze losy. Asia to także szczęśliwa mężatka i spełniona matka dwójki dorosłych pociech. Przez większość swojego życia Joanna się przeprowadzała. Mieszkała już w Łodzi, w RPA, a teraz na stałe osiadła w przepięknej świętokrzyskiej krainie. Wokół ma samą naturę. Publiczny szalet, którego zapach dolatuje aż na samą górę mieszkania, wodę, po którą musi iść i nosić do domu, prawie jak za dawnych czasów, no i piękne krajobrazy.Wszystko wygląda no właśnie…sielsko? Nie do końca. Wkrótce nadejdą trudne czasy dla rodziny Zalewskich. Krzysztof-mąż Asi, za sprawą bezwzględnej intrygi zostanie zwolniony z pracy. Kredyt na nowy dom, który małżeństwo kupiło w międzyczasie trzeba będzie spłacać, ale za co? Jedynym rozwiązaniem wydaje się być spakowanie i wysłanie męża za granicę. I tak też się staje. Ale kredyt to nie jedyny problem Asi, z którym teraz musi się borykać. Niesforna grupa robotników, którzy przychodzą kiedy chcą i pracują jak chcą, zakochana w nieodpowiednim mężczyźnie córka, syn, który niekoniecznie słucha mamusi, no i teściowie. Zaczyna robić się diabelsko! Zamiast problemów ubywać, ciągle piętrzą się nowe, a to dopiero początek…Książek, które opowiadają o perypetiach słomianych wdów, ja znam przynajmniej kilka, dlatego tak trudno było mi czytać tę książkę. Niepotrzebnie obawiałam się nudy, bowiem książka to istna lawina wypadków, działających na zasadzie domino. Jedno wydarzenie pociąga za sobą następne i tak dalej. Od pierwszych stron polubiłam główną bohaterkę. Kończąc książkę wiedziałam, że mogłabym się z nią spokojnie zaprzyjaźnić. Asia mimo wielu problemów nigdy nie traciła pogody ducha. Ogromnie mi się to podobało, bowiem w naszych czasach trudno jest znaleźć osobę, która w taki sposób reagowałaby na wszystkie kłody, które rzuca los pod nogi.„Sielsko i diabelsko” czyta się bardzo szybko i bardzo dobrze. Świetna narracja i interesujące wątki sprawiły, że przy książce nie sposób się nudzić.Ja jestem jeszcze młoda i myślę, że książkę docenią przede wszystkim starsze czytelniczki, które wśród różnych przygód Asi odnajdą swoje doświadczenia i będą mogły postawić się na miejscu głównej bohaterki. Poza tym, która z nas nie marzy o zmianie swojego życia? Jestem pewna, że każda gdzieś tam w sercu nosi marzenia o małej chatce, w której zamieszkałaby z rodziną i żyła długo i szczęśliwie. Asia też o tym marzy! I gdy marzenia prawie się spełniają, wszystko się sypie. Spać też nie pozwala jej dawna miłość, która niespodziewanie staje na jej drodze. Zdecydowanie robi się coraz bardziej diabelsko. Nie należy też zapominać o genialnej oprawie graficznej. Okładka jest niesamowita i okropnie przyciąga wzrok! Zdecydowanie jest to kolejny atut tej książki, w końcu najpierw w księgarni widzimy okładkę, dopiero później oglądamy opis wydawcy. „Sielsko i diabelsko” to debiut autorki, który ja zaliczam do udanych. Jestem ciekawa kolejnych pozycji, które mam nadzieję się pojawią.Zdecydowanie polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Miła i sympatyczna książka, którą czyta się z przyjemnością. Kilmaty bardzo sielskie i zawiera życiowe problemy rozłąki małżonków, gdy jedno pracuje za granicą, perspektyw ludzi na wsi oraz kumoterstwa władzy. Czytając ją czułam się jakbym czytała o sytuacji w mojej gminie. Wszystko po znajomości albo koleżeństwie. Często coś jest robione w jednej miejscowości, bo się bardziej opłaca. Asia zdobyła moje sercce prostotą i poglądami. Mam podobne. I dla mnie tradycja i życie ma dużą wartość a i uważam, że takie dzieciństwo ma wpływ na całe życie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Sielsko i diabelsko”… muszę przyznać, że ten tytuł idealnie oddaje istotę powieści Beaty Kępińskiej i został bardzo trafnie dobrany.

Dlaczego sielsko…?
Akcja powieści została umiejscowiona w otoczeniu Gór Świętokrzyskich, w niepowtarzalnym klimacie tamtejszych wsi, w których jakby czas się zatrzymał. Widok z okna na pasmo Łysicy i okoliczne wzniesienia, piękno przyrody, lasów otaczających ludzkie siedliska tworzy niepowtarzalny sielski klimat.

Dlaczego diabelsko…?
Tutaj sprawa bardziej się komplikuje, chociaż odnosi się z całą pewnością do codziennego życia rodziny Zalewskich – bohaterów książki, których niemal każdy dzień obfituje w wiele zaskakujących zdarzeń. Podczas lektury tak naprawdę nigdy nie wiemy co naprawdę się wydarzy i właśnie ta niepewność czyni opowieść bardziej interesującą.

Główna bohaterka to Joanna – kobieta po czterdziestce obdarzona dużym temperamentem, rozwiniętą wyobraźnią, porywcza i nieprzewidywalna w swoim zachowaniu. Bohaterka często najpierw działa, a dopiero potem myśli o konsekwencjach swoich posunięć. Ta z jednej strony zwariowana i nieobliczalna osoba jest też niebywałą altruistką o gołębim sercu, kocha ludzi i zwierzęta, a jej bliscy, znajomi i sąsiedzi zawsze mogą znaleźć u niej pomoc i wsparcie.
Joasia – polonistka z gimnazjum – jest matką osiemnastoletnich bliźniąt – Dominiki i Patryka, którzy swoimi młodzieńczymi pomysłami również dostarczają jej niemało emocji i wyzwalają sporą dawkę adrenaliny.

Prawdziwym balsamem na porywczość Joanny jest opanowany i wyważony charakter jej męża Krzysztofa – lekarza internisty, który zapewnia swojej żonie ogromne poczucie bezpieczeństwa, a w trudnych sytuacjach służy jej radą, pomocą i wsparciem. Z taką kobietą na pewno jego życie nie jest nudne i monotonne. To na nim w głównej mierze spoczywa utrzymanie rodziny.

Rodzina przeżywa swoje wzloty i upadki, boryka się z codziennymi problemami, spłatą zaciągniętych kredytów, nieuczciwością urzędników, utratą pracy i mieszkania, wreszcie rozbudową domu i wyjazdem za granicę w celu zarobkowym.

W obliczu zaistniałych problemów Joanna postanawia wziąć życie w swoje ręce i stara się za wszelką cenę sprostać obowiązkom zawodowym, domowym, rodzinnym i dodatkowo zarządzać rozbudową nowo zakupionego domu, podczas gdy Krzysztof decyduje się na wyjazd do Anglii, aby jako lekarz zarabiać tam na utrzymanie rodziny i spłatę zaciągniętych zobowiązań. Ich małżeństwo trwa ponad dwadzieścia lat i można je uznać za szczęśliwe. Ze wspomnień Asi i jej rozmów z koleżanką ze szkolnych lat – Grażyną poznajemy historię rodziny Zalewskich, ich perypetie od czasów ukończenia szkoły średniej, kontakty z rodzicami i teściami.
Kiedy Joanna zostaje sama, a kontakt z mężem ogranicza się tylko do rozmów „na Skypie” z czasem kobietę ogarniają pewne wątpliwości co do trwałości ich związku. Tym bardziej, że w Londynie, gdzie od pewnego czasu pracuje Krzysztof, przebywa też jego koleżanka z dawnych lat – Anna, którą teściowie widzieli jako idealną kandydatkę na żonę dla ich syna.
Joasię ogarnia zazdrość o kobietę, z którą jej mąż spędza czas. Bujna wyobraźnia bohaterki podsuwa jej coraz to gorsze myśli, które wzmacniają wątpliwości. Na dodatek na „Naszej Klasie” pojawia się dawny adorator Asi – jej pierwsza miłość, z którym w momencie osamotnienia nawiązuje kontakt.

Jak potoczą się losy rodziny Zalewskich, wokół której wiele się dzieje? Czy małżonkowie przetrwają trudne momenty rozstania?

Zachęcam do lektury powieści Beaty Kępińskiej, która dostarczy Wam sporej dawki humoru. Nie obejdzie się także bez wzruszeń, a przecież właśnie o emocje tak naprawdę tu chodzi.

Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)