Zapomniane dziecko
Cathy Glass

Książka gorzko słodka. Książka na jeden dzień. Cathy Glass kolejny raz pokazala szokującą prawde o patologicznej rodzinie i dziecku w trybikach instytucji. Niesamowita osoba ( Cathy Glass) z niesamowitą kolejną historia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To już kolejna książka Cathy Glass, którą przeczytałam. Opowiada o losach ośmioletniej Aimee. Dziewczynka wychowała się w patologicznej rodzinie, gdzie narkotyki i przemoc były na porządku dziennym. Aimee już w chwili narodzin została umieszczona w rejestrze nieletnich zagrożonych przemocą, jednak mimo to dziecko nadal wychowywało się w patologicznym środowisku, chociaż jej przyrodnie rodzeństwo już wcześniej zostało odebrane matce i umieszczono je w rodzinach zastępczych. Dziewczynka w chwili przybycia do Cathy jest w strasznym stanie, w jedynym podartym ubraniu,które ma na sobie , jest brudna, zawszona i dodatkowo buntuje się przeciwko postawionym zasadom. Raport, który Cathy otrzymuje opisuje Aimee jako nieposłuszną i niemal zdemoralizowaną. Kiedy podopieczna czuje się bezpieczna w domu Cathy wyjawia wiele wstrząsających i brutalnych szczegółów ze swojego dotychczasowego życia. Wszyscy nie mogą zrozumieć,dlaczego Aimee nie została zabrana od matki wcześniej. W dodatku w książce przedstawiony został brak organizacji opieki społecznej, gdzie co chwilę pojawiają się nowe osoby i nikt nic nie wie. Cathy Glass także porusza problem "pominięcia dziecka" przez system, który miał zapewnić ochronę. Niestety Aimee nie jest jedynym dzieckiem, które zostało pominięte w ten sposób. "Zapomniane dziecko" nie jest łatwą książką. Nie mogę pojąć jak można tak zaniedbać dziecko. Chociaż w pewnym sensie matka Aimee też zbudziła we mnie współczucie, w książce jest to wyjaśnione a nie chce zdradzać treści. Autorka pokazała jak przemoc w rodzinie zatacza koło. Dodam, że zakończenie bardzo mnie usatysfakcjonowało i wzruszyło. Jak każda pozycja Cathy Glass, ta również zostanie na zawsze w mojej pamięci. Podziwiam autorkę za to jak się potrafi poświęcić dla skrzywdzonych dzieci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na wstępie pragnę podziękować Wydawnictwu Muza za udostępnienie egzemplarza do recenzji. To już kolejna przeczytana przeze mnie opowieść o losach skrzywdzonego dziecka autorstwa Cathy Glass będącej od wielu już lat opiekunem zastępczym. Tym razem kobieta przedstawia czytelnikom historię ośmioletniej Aimee. Dziewczynka pochodzi z patologicznej rodziny. Jej matce, która uzależniona jest od narkotyków odebrano już wcześniej kilkoro dzieci, w związku z tym dziewczynka już w chwili swoich narodzin wpisana zostaje do rejestru nieletnich zagrożonych przemocą prowadzonego przez opiekę społeczną. Niestety jednak jak dowiadujemy się w toku lektury mimo to nie uchroniło to dziecka przed życiem przez kilka lat w skrajnie trudnych warunkach. Wszechobecny brud, brak własnego łóżka, jedzenia, widok matki będącej na narkotycznym głodzie lub haju uprawiającej seks z różnymi mężczyznami, którzy czasami dotykają także Aimee to codzienność małej dziewczynki... Kiedy Cathy otrzymuje raport dotyczący swojej nowej potencjalnej podopiecznej pomimo, iż zajmowała się już wieloma trudnymi dziećmi w miarę jego czytania ogarnia kobietę coraz większa zgroza... Miewa także momenty zawahania czy aby na pewno zdoła zająć się ośmiolatką, która z dostarczonego opisu wydaje się mówiąc kolokwialnie ,,złem wcielonym"... Kobieta nie ma zbyt wiele czasu do namysłu lecz po gruntownym przemyśleniu wszystkich za i przeciw decyduje się podjąć opieki nad dziewczynką... Kiedy Aimee trafia do Cathy jest brudna, zawszona i przestraszona, z drugiej strony jednak zachowuje się bardzo buńczucznie... Jak zazwyczaj bywa w tego typu przypadkach początki bywają trudne, małe -wielkie sukcesy przeplatają się z cięższymi momentami... Całą sytuację dodatkowo utrudnia fakt, iż ciągle zmieniają się pracownicy socjalny mający sprawować pieczę nad sprawą dziewczynki, a dodatkowo matka Aimee jest bardzo negatywnie nastawiona do tymczasowej opiekunki swojej córki i na każdym kroku neguje przy dziecku wszelkie jej decyzje... Kobieta doświadcza wielu naprawdę trudnych chwil dotyczących nie tylko jej samej, ale także jej rodziny, co powoduje, iż rozważa zaprzestanie opieki nad ośmiolatką... Stopniowo jednak dziewczynka zaczyna respektować wyznaczone jej granice, a także powoli otwiera się przed Cathy opowiadając o różnych wstrząsających dla przeciętnego człowieka przeżyciach, które stały się jej udziałem... W tej historii autorka nieustannie zastanawia się jak to jest możliwe, aby dziecko objęte specjalnym nadzorem ,,przeciekło" przez system mający zapewnić mu bezpieczeństwo i opiekę, której rodzina z różnych względów nie jest w stanie takiemu małemu człowiekowi zagwarantować ... Z przykrością stwierdza niestety, że przypadek Aimee nie jest odosobniony... Trudno jest więc nie zastanawiać się jak wiele dzieci ,,ginie" w ten sposób na zawsze... Jeśli chcecie przekonać się o tym jak potoczą się losy Aimee i czy znajdzie ona w końcu prawdziwy dom zajrzyjcie na karty niniejszej powieści. Gorąco polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niby historia Aimee wydaje sie kończyć dobrze, przyrodni brat zostaje jej rodziną zastępczą. Ale pozostaje kilka wątpliwości: czy przeszłość nie da o sobie znać? Czy naprawdę była molestowana i czy kiedyś wyzna nazwiska winnych oraz szczególy, tak aby doprowadzono do ich skazania? Czy złe wspomnienia bardzo zważą na jej życiu? Czy pogodzi się z tym, że bratu urodzi sie nowe dziecko?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)