Zaginiony świat
Michael Crichton

Bałam się na początku, że książka nie sprawi mi takiej frajdy jak kultowy film, ale nic podobnego. Było dobrze i o to nawet bardzo. Wersje książkowa i filmowa trochę się od siebie różnią, ale obie opowiadają tak samo angażującą i fantastyczną historię.

Podobało mi się, jak autor stopniował napięcie. Bohaterowie stykają się z dinozaurami tak naprawdę dopiero w połowie książki, ale zanim do tego dojdzie, to dookoła świeci już tak dużo czerwonych lamp, że jesteśmy wręcz pewni, iż budowa Parku była złym pomysłem. Pomyłki, niedopatrzenia, sabotaże - łańcuszek zdarzeń doprowadza wreszcie do katastrofy niczym w Czarnobylu.

Podczas lektury w ogóle nie czuć upływu czasu i stron. Naukowe rozważania nie nudzą, ale fascynują, sceny akcji, czy nawet każde zetknięcie z obcym zwierzęciem, niepokoją. Bohaterowie są wiarygodni, kibicujemy im albo przeklinamy. Zdarzają się brutalne sceny, dlatego książkę polecałabym raczej dla starszych czytelników.

Czytajcie, bawcie się dobrze i uważajcie na welociraptory w krzakach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książkę przeczytałam kilkanaście lat po obejrzeniu filmu. Filmu, który dla dziesięcioletniej dziewczynki był wielkim przeżyciem, podnieceniem i chowaniem się pod kołdrę na dźwięk ryku tyranozaura. Książka posiada niesamowity klimat. Tego nie da się opisać. Z każdą stroną człowiek zagłębia się w mglisty klimat wyspy Nublar, naokoło biegają dinozaury, a tyranozaur tylko ryczy zza drzew. Oprócz świetnego świata przedstawionego, Crichton stworzył bohaterów z krwi i kości. Pijak, naukowiec, zadufany w sobie staruszek, rozkapryszona dziewczynka... I aż żal człowieka ogarnia, gdy bohaterowie opuszczają Jurajski Park.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka wywarła na mnie piorunujące wrażenie. Jest napisana w taki sposób, że czytelnik ma wrażenie, jakby sam stał w środku akcji pomiędzy bohaterami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opinia na blogu: kingaczyta.blogspot.com Światowej sławy paleontolog Alan Grant wraz ze swoją studentką Ellie Satter dostają zaproszenie od Johna Hammonda na kostarykańską wyspę, na której za pomocą inżynierii genetycznej odtworzono dinozaury. Wyspa ta ma stać się wyrafinowanym parkiem rozrywki pełnym biologicznych atrakcji. Szybko jednak wszystko zaczyna wymykać się spod kontroli... Czytałam tę książkę bardzo długo, miejscami mnie nawet męczyła. Dinozaury to zdecydowanie nie moja bajka, więc może dlatego nużyły mnie te wszystkie długie opisy i dyskusje bohaterów. Zabierając się za czytanie, oczekiwałam dobrego thrillera, liczyłam nawet na odrobię grozy. Od razu zaznaczę, że nie widziałam jeszcze filmu, więc nie będę porównywać, ale wydaje mi się, że ekranizacja mogłaby mi się spodobać bardziej, bo pewnie lepiej bym sobie to wszystko wyobraziła. Nie jestem też zadowolona z kreacji bohaterów, bo dla mnie byli oni nijacy i zbytnio się od siebie nie różnili. Przez długi czas ciężko mi było zapamiętać, kto jest kim i jaką rolę odgrywa. Wykłady profesora Malcolma były nużące, a on sam mnie strasznie irytował, podobnie jak i inni bohaterowie; Hammond miał gdzieś bezpieczeństwo innych ludzi i ich tragedię, ciągle myślał o pieniądzach i ogromnych zyskach, jakie miał mu przynieść Park jurajski. Nie jest to książka zła, czy w całości nudna, ale na pewno nierówna. Były momenty naprawdę ciekawe, które czytałam z szybciej bijącym sercem i wypiekami na twarzy. A były też takie, które mogłabym spokojnie przespać albo pominąć. Gdyby skrócić tę książkę o połowę, to wyszłoby jej to tylko na dobre, bo zdecydowanie jest przegadana. Dla mnie było zbyt mało dynamicznie, a to właśnie pędzącej akcji oczekiwałam po przeczytaniu opisu z tyłu okładki. Jest też trochę chaotycznie i zdarzało mi się gubić w tym wszystkim. Na szczęście w książce znalazłam także kilka naprawdę mocnych i obrzydliwych zarazem opisów, które bardzo mi się podobały.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Doskonała sensacja bazująca na dynamice nieliniowej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Znakomita powieść przygodowa, na podstawie której nakręcono nie mniej sławny film, który doczekał się kilku kontynuacji (w tym roku najnowsza). Pewien starszy pan ma marzenie. Ma marzenie aby odtworzyć za pomocą skomplikowanych technik zmieniania DNA zwierzęta wymarłe dawno temu - dinozaury. Jest wizjonerem, całą "nudną" resztą zajmują się naukowcy, weterynarze oraz informatycy. Zaprasza na wyspę, na której starał się zbudować swój wymarzony Jurrasic Park ekspertów, prawnika i swoje własne wnuki aby pokazać im cuda, jakie udało mu się na tej wyspie wykreować. Co jednak jeśli jedna chytra osoba postanowi wzbogacić się na jego marzeniach i jej poczynania zaczną doprowadzać do nieuchronnej katastrofy? Okazuje się bowiem, że natury nie da się do końca kontrolować, a pozbawione nadzoru przez zawodne systemy dinozaury będą stanowić śmiertelne zagrożenie dla ludzi przebywającej na wyspie. Serdecznie polecam bardzo dobra książka przygodowo-naukowa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Porzuciłam książkę mniej więcej w połowie. Wpędziła mnie w duży zastój czytelniczy, teraz muszę spróbować jakoś się z niego wygrzebać. Pomysł zupełnie stracił na świeżości, to co w pierwszym tomie fascynowało i ekscytowało, tutaj okropnie nudzi. Bohaterowie cały czas wydawali mi się jacyś wyblakli, postępowania Malcolma, po tym co przeżył, nie byłam w stanie zrozumieć. Mam wrażenie, że w tym wszystkim dinozaury przestały mieć już jakiekolwiek znaczenie i że sam autor męczył się upychając fabułę pomiędzy kolejnymi teoriami. Jednym słowem - rozczarowanie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na pewno spodziewałem się więcej po książce. Seria filmowa była zrobiona z ogromnym rozmachem i liczyłem właśnie na nieco więcej, niż kilka osób znów zamkniętych na kolejnej wyspie z dinozaurami. 

Oczywiście wsyzstko było składne, innowacyjne i typowo critchtonowe - pełne wiedzy i solidnych podstaw dla zgoła fantastycznych pomysłów. 

Książka nie zeszła poniżej poziomu autora i czytało się ją nieźle, ale w sumie bywała czasami lekko nużąca. Zamierzam zmierzyć się ze wszystkimi książkami autora i jak na razie żadną mnie jednak nie zniechęcił, ale wiem, że stać go na więcej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Całkiem dobra, zresztą jak większość, książka Critchtona. Na takiej podstawie można było stworzyć także niezły film, co akurat wyjątkowo się udało. 

Dobra książka z ciekawym przesłaniem na temat badań naukowych. O tym, że naukowcy są jak dzieci otrzymujące w spadku majątek. Zgadzam się, że tylko ciężko wypracowany przez lata sukces może być na tyle zrozumiały, a cel poznany, by rozumieć wszelkie jego możliwe konsekwencje.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gwoli ścisłości, chociaż Jurassic Park i Zaginiony Swiat-Jurassic Park sa dwoma różnymi powiesciami, to są niezwykle podobne, chyba autor nie wszystkie dinozaury wyczerpał w pierwszej;) Sporo tu techniki, opisów silników, maszyn. Bardzo podobna książka do Jurassic Park, tutaj też mamy dinozaury na wyspie, na których chcą zarobić żądni pieniędzy ludzie, mamy dwójkę dzieci, które ledwo przeżywają przygodę... Ale ogólnie podobało mi się:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tylko jeden (chyba) bohater łączy drugą część przygód czyli "Zaginiony świat" z pierwszą ksiazka czyli "Jurassic Park" , mianowicie Ian Malcolm, którego omyłkowo uznano za zmarłego na koniec tamtej historii. Dinozaury są tu bardziej dzikie, w końcu rozmnożyly się na wolności. Ludzie oczywiście nie mogą zostawić ich w spokoju, przez co sa ofiary...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)