Z tego można zrobić kilka opowieści

Ocena: 0 (0 głosów)
Książka Tarasa Prochaśko to obraz Ukrainy czasów sowieckich, przedstawiający zupełnie zwyczajne życie w niezwykłych okolicznościach. To historia jednej rodziny na tle historii całego kraju, zwłaszcza zachodnich ziem Ukrainy. Prochaśko sięga pamięcią nie tylko do swoich wspomnień, ale i do wspomnień czlonków rodziny, przedstawiając je jednak zw własnego punktu widzenia, mieszając niepostrzeżenie z własnymi wyobrażeniami (a nawet snami) o wydarzeniach, zarazem nie stwarzając jednak poczucia fikcyjności. Nastoletni chlopcy wedrują po dachach Iwano-Frankiwska, walczą z sowiecką milicją - terror jest czescia ich codziennosci, zmagają się z nim, tak jak to robią wszyscy chłopcy w tym wieku, walczący o swoją niezależność. Zarazem książka Prochaśko to wspaniały, inspirujący opis Galicji czasów międzywojennych i obu wojen; wspomnienia o rodzinie dziadka pozwalają znakomicie opisać sytuację społeczną i polityczną Galicji od początku XX wieku. Książka napisana jest w stylu gawędy wiejskiej - dlugi monolog kręcący sie wokół pewnej historii, zdarzenia, osób, lecz swobodnie przeskakujący z tematu na temat, w formie ciągu luźnych skojarzeń. Prochaśko dokonuje rekonstrukcji wiejskiego stylu opowieści, nieobecnego w literaturze, a zbliżonego w formie do potoku świadomości, jednakże nie zawierającego analiz czy ocen, a jedynie rzetelnie przedstawiającego przebieg wydarzen, stwierdzenie faktów. Ten rodzaj opowieści wymiera razem ze starymi ludźmi na wsi. \\\"Czyste non fiction, wspomnienia z lat 80., w których nawet nie zmieniono imion i nazwisk bohaterów. Książka stylistycznie skupiona na opisie rzeczywistości poprzez codzienne szczegóły, i najlżejsze odczucia, przekazuje wrażenie zastygłego czasu w trwaniu i tegoż zastygnięcia jednocześnie.\\\" Natalka Śniadanko \\\"Powieść Prochaśko to uderzenie adrenaliny i jednocześnie uderzenie poniżej pasa. Działa nawet na poziomie fizycznym. Wywołuje stan niebezpiecznie mocnej nietrzeźwości i uczucie pragnienia. Chciałoby się więcej i więcej.\\\" Sofija Andruchowycz Wyrafinowana proza Tarasa Prochaśko, zbliżona formalnie do strumienia świadomości, łączy w sobie egzotykę miejsc z przedziwną, właściwą dziecięcej wyobraźni czułością opisu. W ten sposób zbliża się ona do gawędy, śpiewanej ballady, snutej niespiesznie nocnej opowieści, której zadaniem jest scalanie i cementowanie ludzkich społeczności oraz przekazywanie zbiorowej pamięci. Piotr Huniewicz Taras Prochaśko zatytułował swoją książkę Z tego można zrobić kilka opowieści. I to jest ten moment, kiedy Prochaśko w ogóle nie wierzymy. Ponieważ prawda jest całkiem inna. Z tego można zrobić kilkaset opowieści. Jedna w drugą świetnych. Na razie czytajmy tę, jak byśmy słuchali czeremoszowej ballady. Ja się w niej niemal nie utopiłem. Jak rzadko jednak można tak pięknie tonąć. Roman Kurkiewicz

Informacje dodatkowe o Z tego można zrobić kilka opowieści:

Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: b.d
Kategoria: Inne
ISBN: 978-83-75-36002-8
Liczba stron: 96

więcej

Kup książkę Z tego można zrobić kilka opowieści

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Z tego można zrobić kilka opowieści - opinie o książce

Inne książki autora
Spalone lato
Taras Prochaśko0
Okładka ksiązki - Spalone lato

Spalone lato” Prochaśki to dziennik pisarza. Choć jego przemyślenia wydają się często uniwersalne dla całej europejskiej tożsamości, to jednak wyrastają...

W gazetach tego nie napiszą
Taras Prochaśko 0
Okładka ksiązki - W gazetach tego nie napiszą

Ukraina widziana oczami Prochaśki to kraina zamknięta masywem Karpat, której granice i reżimy zmieniają się z zawrotną częstotliwością. To łamigłówka,...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy