Wybór Zofii
William Styron

Ta książka to kolejny przykład potwierdzający moją inność. Skąd tak wysokie oceny, tyle pozytywnych opinii? Spotkałam się z informacją, że wysokie noty dotyczą filmu. Osobiście ciężko mi się do tego ustosunkować. Filmu nie oglądałam i oglądać nie będę.

Przyznam się na wstępie, że książki nie przeczytałam. Zaczęłam, ale sposób pisania i treść, są tak nudne i ciągnące się, że nie byłam w stanie jej poznać w całości. Wertowałam strony, zatrzymywałam się na tych ciekawszych w mojej opinii, niestety było ich niewiele. 
Jestem zaskoczona w sposób negatywny. Uwielbiam wspomnienia byłych więźniów obozów zagłady, bardzo lubię całą tematykę II WŚ, jednak ta książka ma z nią mało wspólnego.

Owszem, opowiada o kobiecie, która jest byłą więźniarką. I tylko tych kilka opowieści zasługuje na zainteresowanie. Reszta? Sama nie wiem jak ją skomentować. Do tej całej historii dochodzi patologiczny związek Zofii z Natanem, dziwne opisy mężczyzny rozmawiającego z Zofią.

Być może są osoby zachwycone piórem tego autora, ja do nich nie należę. Jestem strasznie rozczarowana. Nastawiałam się na historię jakiej dawno nie czytałam, historię wojenną, wspomnienia. A tymczasem zderzyłam się z dziwną, nudną jak flaki z olejem historią poprzetykaną wspomnieniem z obozu... 
Szkoda :(

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Długo zabierałam się do napisania opinii o tej książce. W zasadzie nie potrafię jej jednoznacznie ocenić. Podobała mi się, ale czytało mi się ją opornie. Tematyka poruszana była trudna, zarówno ta obozowa część, jak i relacja Zofii z Natanem, próba odnalezienia się w rzeczywistości poobozowej. Sama kwestia wyboru - przerażająca, abstrakcyjna, niewyobrażalna. Takie książki są potrzebne, bo dzięki nim człowiek patrzy pod innym kątem na wojnę, na Oświęcim, na życie, ale są trudne w odbiorze i pozostawiają rozedrgane serce. Także kwestia chorób - uzależnienie od alkoholu, od narkotyków, schizofrenia - poważne kwestie, zgrabnie ukazane, ale pozostawiające mętlik w głowie. Ta pozycja rozstraja i rozbija. Warto.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Wybór Zofii" Williama Styrona to powieść mocno przereklamowana. Jej akcja toczy się kilka lat po wojnie, w Stanach Zjednoczonych. Retrospektywnie ukazane wojenne losy Zofii są najbardziej interesującą jej częścią. Wpływ tych przeżyć na wybory bohaterki już po wojnie okazał się kluczowy, ale czyż jest w tym coś dziwnego? Wstrząsające przeżycia zawsze zostawiają w psychice ślad, który trudno zetrzeć, o ile w ogóle jest to możliwe. Również Zofia nie może się otrząsnąć z grozy tamtych dni, z koniecznych wówczas wyborów, dokonanych pod przymusem. Zabierając się za "Wybór Zofii", spodziewałam się przejmującego obrazu holokaustu, a dostałam miszmasz częściowo autobiograficznych przeżyć autora i jego przyjaciół, skupiających się wokół miłości, głównie fizycznej, kłótni i godzenia się, kompleksów na tle pochodzenia, rozliczania za popełnione i wyimaginowane zbrodnie. Wszystko okraszone dużą dawką wulgaryzmów i wodolejstwa, rozwlekłe i przegadane. Wątek najbardziej interesujący, czyli wojenną historię Zofii, trzeba wyłuskiwać mozolnie z natłoku zbędnych słów dotyczących spraw nieistotnych, przedzierając się przez setki stron właściwie o niczym. Powieść spokojnie można by skrócić do połowy -- wtedy byłaby świetna i naprawdę przejmująca. Zachwyty nad nią, tak skonstruowaną, są dla mnie niezrozumiałe.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeszcze tak ciężkiej i naznaczonej wojennymi przeżyciami, poczuciem krzywdy i winy książki nie czytałem. A sama opowieść o losach tytułowej Zofii wyrywamy w równie dużym problemem jak główny bohater, który historie Polki zamieszkałej po piekle Auschwitz w Nowym Yorku wplatał w opowieść o samym sobie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka mega ciekawa choć w czytaniu nie jest do końca łatwa (600 stron). Warto jednak przeczytać do końca by poznać tytułowy wybór Zofii... 

Polecam również film z Meryl Streep pod tym samym tytułem. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

     „Co zrobiłaś, że żyjesz, gdy tylu tam zginęło”?

 

Przenosimy się Nowego Jorku do 1947 roku. Zofia, Natan i Stingo tworzą bardzo specyficzny trójkąt.  Zofia pochodzi z Polski, przeżyła piekło obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, straciła wszystkich swoich bliskich. Jest bardzo pogubiona, zniszczona wewnętrznie, ogrom traumatycznych przeżyć, jakich doznała przeraża. Wybór – tytułowy wybór, jakiego dokonała w obozie, zapiera dech w piersi. Nawet nie chcę myśleć, jakiego wyboru ja bym dokonała. Jest partnerką Natana, Żyda, intelektualisty o bardzo ostrych poglądach, pragnącego odwetu na zbrodniarzach wojennych. Stingo to początkujący pisarz, po utracie pracy przeprowadza się do innej dzielnicy i tam poznaje Zofię i Natana. Stingo zaprzyjaźnia się z Zofią i staje się jej uważnym słuchaczem. Ta, w swej opowieści stopniowo odkrywa przed nim bardzo bolesną, poruszającą i przygnębiającą prawdę o sobie.

 

Fabuła jest mocna, dosadna, wzrusza i oburza jednocześnie. Styl autora jest bardzo ostry, emocjonalny, nie oszczędza nikogo i niczego. Polska została ukazana w bardzo nieprzychylny, krzywdzący sposób. Narracja toczy się z perspektywy Stingo, który wręcz zalewa czytelnika potokiem słów. Powieść prawie w całości stanowi prawdziwą i urojoną relację tego młodego, szukającego swojego miejsca w życiu człowieka.

 

Holokaust – niewyobrażalne zło i bestialstwo, jakie człowiek zgotował drugiemu człowiekowi. Bardzo mocna, szczegółowa analiza i próba zrozumienia Syndromu KZ. Ludzie, którzy przeżyli obóz zagłady zmienili się nieodwracalnie. Niełatwe, złożone pytania pozostawione bez odpowiedzi. Chwilami odrzucające, wulgarne opisy seksu. Nie każdemu przypadną do gustu. Patologiczny, bardzo trudny związek. Powieść wzbudziła we mnie całą gamę sprzecznych emocji. Tchnie oryginalnością wymaga od czytelnika skupienia, daje do myślenia.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)