Ulica Pazurkowa. Na tropie Ogryzka
Aleksandra Struska-Musiał

Wyjątkowy rudy kot nagle pojawia się u państwa Kociejków i od razu zostaje wspaniale ugoszczony i obdarzony miłością przez nich i pozostałych mieszkańców kamienicy na Ulicy Pazurkowej. Zagościł u nich w Wigilię, skusił go zapach karpia. Smutnym przypadkiem okazuje się, że Ogryzek znika, co wywołuje lawinę działań, aby odkryć jego miejsce pobytu. To zdarzenie zbliża sąsiadów, jednoczą się, ich otwartość i tolerancja zmienia się na lepsze, zapominają o dystansie, który wcześniej do siebie czuli. Wszystko dzieje się dzięki temu, że razem próbują odnaleźć kota. Warto dodać, że grafika jest tutaj wyśmienita i dodaje mnóstwo uroku całości.

Zakończenie będzie zaskakujące, ale nie mogę Wam za dużo zdradzić. Zachęcam do przeczytania. Na pewno będę kontynuować czytanie o przygodach tych niesamowitych bohaterów i uzupełnimy biblioteczkę o pozostałe tytuły serii, a to jest dopiero pierwsza część cyklu.

To niesamowita i mądra książka o przyjaźni, empatii, potrzebie więzi oraz o mocy, jaką daje wspólnota i wzajemna życzliwość, tolerancja i równość. W dodatku życie z kotami nigdy nie będzie takie samo jak wcześniej. Wnoszą one mnóstwo dobrego, prawda? Na naszym ojczystym rynku wydawniczym można znaleźć fantastyczne książki. Serdecznie polecam!

Ogryzek to kot, który w Wigilię trafił do rodziny Kociejów. Od razu stał się ulubieńcem całej rodzinki, w szczególności trójki dzieci: Fraka, Mikrusa i Milki. Przed Świętami Wielkanocnymi zaginął. Wszyscy sąsiedzi z ulicy Pazurkowej pomogli w poszukiwaniach. Jednak bez skutku. Gdy już przestawali szukać okazała się, że sam się znalazł? Ale czy wrócił sam, czy z kimś?
Te niewielkie książeczki, które zostały wydane przez @wydawnictwobis posiadają wiele mądrości. Ukazują jak ważna jest przyjaźń i że jak się coś bardzo chce to jest to możliwe. Porusza również problem niepełnosprawności. Karol bowiem był niewidomy, ale dzieciom w ogóle nie przeszkadzało to by wspólnie bawić się i dostosować zabawy pod chłopca. Ukazuje również sąsiedzkie relacje i wzajemną pomoc. Lektura uczy również skromności i tolerancji. Matylda, to dziewczynka, która lubiła być w centrum uwagi i wywyższać się. Ale na nią dzieci miały również sposób. Pokazały jej, że każdy na ulicy Pazurkowej jest równy.
Te ciepłe i bardzo wartościowe historyjki na pewno umilą nie jedno deszczowe popołudnie. Na uwagę zasługują również duże i kolorowe ilustrację, które są dopełnieniem czytanego tekstu.
Książeczki przeznaczone są dla dzieci w wieku 6 do 8 lat, ale myślę, że nieco starsi czytelnicy również pokochają mieszkańców ulicy Pazurkowej. Okładki książeczek są wykonane z twardej oprawy co sprawia, że bardzo ładnie prezentują się na regale.
My bardzo polubiliśmy rodzeństwo z Ulicy Pazurkowej oraz ich przyjaciół. Już nie możemy doczekać się kolejnych części.