Recenzja książki: Ukryte wodospady

Recenzuje: Justyna Gul

Powrót do Zatoki Aniołów

Zdarzają się na świecie rzeczy, których nie da się racjonalnie wytłumaczyć, które nie znajdują odzwierciedlenia w naukowych teoriach. Niektórzy nazywają je cudami, ktoś inny może przepisać je nieziemskim mocom bądź przeznaczeniu. Jedno jest pewne – niezależnie od tego, jak bardzo racjonalnie podchodzimy do życia i jak mocno negujemy swoją wiarę w niezwykłe umiejętności czy zjawiska, te po prostu istnieją…

Isabell Silveira jest jedną z kobiet, które w przeszłości mogłyby spłonąć na stosie. Przepowiadanie przyszłości, prorocze sny, dziwne przeczucia – to wszystko budzi niepokój i stanowi dowód na to, że los człowieka nie zawsze zależy tylko od niego. Obdarzona niezwykle przenikliwym spojrzeniem panna Silveira, kostiumolog pracujący na planach filmowych, jest bohaterką wciągającej powieści Barbary Freethy Ukryte wodospady. Opublikowana nakładem wydawnictwa BIS książka to już kolejna część serii o Zatoce Aniołów, w której przeszłość przeplata się z teraźniejszością, a granica pomiędzy tym, co realne, a tym, co nierzeczywiste, jest niezwykle cienka.

Isabell po otrzymaniu od brata, mieszkańca Zatoki Aniołów, niezwykłego prezentu, zaczyna mieć dziwne, niepokojące sny. Przekonana, że stary wisior zapowiada nieszczęście wiszące nad Joe Silveirą, po raz pierwszy jedzie do niego w odwiedziny. Tuż przed wjazdem do miasteczka dochodzi do wypadku. Samochód kobiety spada z klifu, zaś ona sama zostaje niemal cudem ocalona przez nieznajomego, z którym niemal natychmiast zaczyna łączyć ją dziwna mentalna więź. Nick Hartley, wiedziony impulsem, ryzykował własne życie, wyciągając Isabell z samochodu. On również poczuł, że przy podjęciu takiej decyzji kierowało nim coś więcej, niż tylko zwyczajna chęć niesienia pomocy.

Jednak Nick znajduje się na życiowym zakręcie i nawet nie myśli o nowym związku. Musi uporządkować sprawy z córką, a właściwie odbudować od podstaw swoje relacje z piętnastoletnią już Megan. Żona, sławna aktorka, odeszła od niego kilkanaście lat temu i w tym czasie jego kontakty z dziewczynką były bardzo ograniczone. On sam nie widział sposobu, by naprawić tę sytuację - przynajmniej do chwili, kiedy Kendra uznała, że nadszedł czas, by sprawdził się w roli ojca. Sama planując nowy związek, bezceremonialnie odesłała Megan do niemal obcego dla dziecka mężczyzny. Nic więc dziwnego, że nastolatka buntuje się nieustannie, swoim zachowaniem wyrażając sprzeciw wobec zaistniałej sytuacji, a także pogardę dla ojca.

Tylko Isabell udaje się nawiązać bliższy kontakt z Megan. Decydując się na pozostanie przez jakiś czas w Zatoce Aniołów, kobieta zatrudnia się jako wolontariuszka w starym teatrze należącym do rodziny Nicka. Dyrekcja planuje wystawić starą sztukę, którą w przeszłości musiano odwołać z uwagi na tajemniczy pożar, który wybuchł w teatrze. Zginęła w nim jedna osoba, choć tak naprawdę ofiar było więcej. Leticia, zatrudniona w teatrze przy szyciu kostiumów przodkini Isabell, krótko po tragedii zginęła w wypadku samochodowym, podobnym do tego, jaki przytrafił się samej Isabell. Czy to przypadek, czy może historia zatacza koło? Co wiąże rodziny Silveira i Hartley? Jaki związek z tym ma złoty naszyjnik, wzywający ją do Zatoki Aniołów? Kim są postaci z jej snów? Czy Isabell odkryje prawdę o historii sprzed lat? Czy uratuje… No właśnie - kim wlaściwie jest mężczyzna, którego ma ocalić?

Na wszystkie te pytania odnajdziemy odpowiedź w powieści Ukryte wodospady, przesyconej nie tylko problemami teraźniejszości, namiętnością, ale też szczyptą magii. To ona czyni z przeciętnej historii interesującą lekturę, zaś bohaterowie, znani nam już z poprzednich części serii, sprawiają, że podróż do Zatoki Aniołów jest niczym spotkanie z dobrymi znajomymi. Dlatego też z pewnością miłośnicy cyklu po przeczytaniu Ukrytych wodospadów z niecierpliwością wyczekiwać będą kolejnej powieści o miasteczku otoczonym aniołami…