Uczciwe życie
Joakim Zander

Joakim Zander napisał powieść, która wywołuje lawinę pytań w trakcie lektury. "Uczciwe życie" przedstawia życie głównego bohatera, który szuka swojej drogi. Chce żyć uczciwe, według zasad, które według niego są właściwe. Co jednak, gdy poznaje, według niego, atrakcyjną młodą kobietę i wciąga go w świat, który nie był mu dotąd znany? Nie spodziewa się, w jakich sytuacjach przyjdzie mu brać udział, a owe sytuacje sprawią, że będzie musiał porządnie zastanowić się nad swoim postępowaniem i nad tym, co jest dla niego ważniejsze.
Ciężko przypisać "Uczciwe życie" do konkretnego gatunku. Jest trochę filozoficznie, trochę kryminalnie, nawet thrillerowo. Akcja nie pędzi na łeb na szyję, ale czyta się sprawnie, jeśli tylko książka zaintryguje czytelnika.
Tak jak wspomniałam wyżej, główny bohater poszukuje swojej drogi w życiu, chce przynależeć do grupy, czuć się ważny i potrzebny. Trudno jednak walczyć z innymi zasadami, gdy trzyma się sztywno własnych. Natomiast impuls, w tym przypadku spotkanie Max i wchłonięcie młodego studenta przez pewną grupę, sprawia, że jego życie wywraca się do góry nogami.
Nie tylko bohater "Uczciwego życia" ma takie problemy. Ta historia jest bardzo życiowa. Mówi o tym, jak młodzi ludzie czują się pogubieni w świecie, w którym wiele bodźców wywołuje chaos. Pewnie Wy też kiedyś przechodziliście taki etap w życiu, który dotknął bohatera książki. Spotkaliście osobę, która sprawiła, że Wasze życie się zmieniło - na lepsze lub gorsze.
Wydarzenia tu zawarte poznaje się z perspektywy głównego bohatera. To dzięki niemu znamy jego podejście do życia, przemyślenia i wahania co do czynów, których będzie się podejmował. Myślę, że to najlepsze co mógł zrobić autor w tej sytuacji.
Może nie jest to rodzaj literatury, który czytam na co dzień, ale było to naprawdę ciekawe doświadczenie. Styl autora jest przyjemny, swobodny, dzięki czemu czytało się dość sprawnie. Ze swojej strony polecam fanom tego typu historii.

"Wiele osób chce, żeby prawda miała charakter umoralniający albo wychowawczy, ale moim zdaniem to dość sentymentalne podejście. Prawda to po prostu prawda. Niekiedy bywa gwałtowna, czasem coś wymyślonego wydaje się bardziej prawdziwe od tego, co wydarzyło się w rzeczywistości. Jedynym sposobem na bycie prawdziwym jest czasem głoszenie kłamstw."

Studia na wydziale prawa na prestiżowej uczelni w Lundzie, były nie tylko spełnieniem wyznaczonego celu, ale i ogromnym obciążeniem finansowym dla pochodzącego z niezamożnej rodziny studenta. Ta świadomość ciążyła mu, odbijając sie na kontaktach towarzyskich, izolując od bogatszych uczniów. Wszystko zmienia się, gdy przypadkowo poznaje Max. Zafascynowany dziewczyną, stopniowo angażuje się w relację i poznaje jej ekscentrycznych znajomych...

Muszę przyznać, że lubię tę nutkę niepewności, gdy sięgam po książkę Autora, którego wcześniej nie znałam. Tu już sam prolog zaintrygował i sprawił, że z dużymi oczekiwaniami przystąpiłam do lektury. 

Jakim Zander kreśli przenikliwy i poruszający obraz. Początkowo niespiesznie precyzyjnymi słowami odmalowuje ramy zdobione nadzieją i marzeniami, pełne młodzieńczych planów, oczekiwań. Każdy z odcieni jest pomyślany i dokładnie dobrany. Z czasem symetria zaczyna się zacierać, skupiając się na indywidualnych poglądach, ideologiach i przekonaniach. Wszystko wyraźnie zarysowane i podkreślone ognistymi barwami emocji. Intensywność doznań wzrasta z pojawieniem się manipulacji i oszustw. 

To opowieść o poszukiwaniu sensu życia, śmiałym wkraczaniu w dorosłość, a także przekraczaniu granic i ich konsekwencjach. To także świetna sensacja, która sprawiła, że z zapartym tchem uczestniczyłam w wydarzeniach. 

Dzięki narracji pierwszoosobowej mamy możliwość głębszego spojrzenia na świat oczami studenta, przez co cała historia staje się nam bliższa. 

Na koniec zostawię Was z pytaniem, które przewijało się przez całą historię: co tak naprawdę oznacza żyć uczciwym życiem?

,,Uczciwe życie" szwedzkiego pisarza i prawnika Joakima Zandera to historia przedstawiona oczami młodego człowieka, studenta prawa, który po raz pierwszy zderza się z dorosłym życiem - jego wyobrażenia, ideały zostają strzaskane, przychodzi rozczarowanie codziennością. Studia okazują się przyuczeniem do zawodu jak każdy inny, towarzystwo jak każde inne niesprawiedliwe i egoistyczne, a w tym wszystkim brak emocji, czegoś, co wzburza krew. A jednak to się zmienia - chłopak zostaje wciągnięty w niespodziewane towarzystwo przypominające anarchistów, intelektualistów, którzy lubią prowadzić długie filozoficzne dysputy, zastanawiać się nad istotą życia i tym, w jaki sposób, jak właściwie żyć. I nas to zastanawia, i my, czytelnicy, zaczynamy to analizować. A jednak pod płaszczykiem tych debat kryje się coś więcej, a one okazują się tym, co odciąga uwagę. Zatem jest to historia nie tylko o ideałach, ale i o manipulacji, naiwności młodości, która, gdy dostaje to, czego tak pragnęła, staje się ślepa na to, czy jest to prawdziwe. Jest to historia mocno filmowa, z tragicznym finałem, thriller z podgatunku tych, które bardzo lubię, jednak nie mogę zdradzić jakich - w tym największe zaskoczenie. Ale jestem pewna, że i Wy spotkaliście się już z tym motywem. Ta historia jednak poprowadzona jest niebanalnie, zaskakująco i oryginalnie, wymaga koncentracji, ale i zostaje w czytelniku na długo.