Trzy Wierzby: Opowieść o przyjaźni
Brashares Ann

Przyjaźń. Czym właściwie jest? Czy w XXI wieku ma jeszcze wartość? A może po prostu 'z wiekiem nam przechodzi'? Jeśli dręczą Was te i inne pytania, mam dla Was świetną wiadomość- przyjaźń jest jak wierzba. No ale co to tak właściwie znaczy? Niestety moi kochani, ale aby się tego dowiedzieć musicie zajrzeć do książki "Trzy wierzby" oraz w głąb swej duszy- do serca. Każdy z nas ma, bądź miał przyjaciela, który nazywany jest tym najlepszym i na zawsze- bratnią duszę. Niestety wielu z tych osób się na tym sparzyło. I wiecie co to znaczy? Otóż mówi to samo za siebie- jeśli coś nie przetrwa próby czasu to nie miało sensu i niestety nie było tego wszystkiego warte. Zdarzają się też powroty, bo przecież : Jak kocha to wróci. Taka właśnie próba czasu stoi przed naszymi bohaterkami, które w swoim czasie tworzyły zgraną paczkę. Ba! Wręcz nierozłączną. Niestety dziewczyny dorastają, a co za tym idzie, pozostawiają swoje dzieciństwo w tyle. Nagle nie potrafią znaleźć wspólnego języka i każda z nich rozchodzi się w inną stronę. Czy mimo to, docenią siłę przyjaźni i nic ich nie rozdzieli? Nie chcę spoilerować, bo przecież nie na tym ma to polegać, dlatego poradzę Wam po prostu sięgnąć po tę lekturę i spędzić z nią miły wieczór. "Czasem dopiero nieobecność kogoś sprawia, że potem uważniej na niego patrzymy."* Książka jest raczej adresowana do młodych czytelników, szczególnie nastolatek. Porusza typowo dziewczęce problemy natury dojrzewania. Opisuje losy trzech dziewczyn, a każda z nich kolosalnie się od siebie różni. Poprzez ten sprytny zabieg, czytelnik znajdzie coś dla siebie i przypadnie mu do gustu chociaż jedna z opisujących dziewcząt. Osobiście najbardziej podobała mi się Ama. Jej pretensjonalne podejście do życia momentami tak świetnie pasowało do mojego! Przyjaciółki powinny mieć coś co je łączy. W tym przypadku były to wierzby, które zostały przez nie zasadzone w lesie. Drzewa mają charakter metaforyczny, aczkolwiek również materialny- tak długo jak stoją, tak długa będzie ich przyjaźń. Niestety wszystko ma swoje wady. Strasznie irytowały mnie pozostałe dwie bohaterki, a szczególnie Jo. Książka nie jest tak dowcipna jak "Stowarzyszenie Wędrujących Jeansów",chociaż występują w niej jej bohaterki, jeśli nie osobiście to w rozmowach bohaterek ( swoją drogą- to chyba największy minus..). Mimo wszystko czas z lekturą uważam za udany i mile spędzony. Myślę, że gdybym natrafiła na tę książkę jak byłam młodsza, to z pewnością byłaby jedną z moich ulubionych, ale cóż- z niektórych rzeczy się po prostu wyrasta. Wielki plus i pokłony dla autorki należą się za cytaty, które przeplatają się między rozdziałami. Sentencje dotyczące tytułowego drzewa- wierzby. Podsumowując- polecam szczególnie nastolatkom i ludziom,którzy zwątpili w siłę przyjaźni.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trzy wierzby jest to opowieść o przyjaźni. Bardzo podobały mi się opisy i cytaty dotyczące drzewek wierzby białej Akcja dość wartka, przyjemnie się czyta. Temat przyjaźni, nieco już oklepany, tutaj idealnie wpleciony w życie codzienne trzech bohaterek. Cała opowieść przypomina nam o ważnych wartościach ukrytych pod sprawami codzienności. Polecam wszystkim dziewczynom.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)