Wydawnictwo: Waneko
Data wydania: 2016-02-15
Kategoria: Komiksy
ISBN:
Liczba stron: 200
Tytuł oryginału: Toukyou Kushu
Język oryginału: Japoński
Tłumaczenie: Joanna Kochanowska
Jesteś inspektorem BSG! Na Rushimie rozbrzmiewają rozdzierające, przepełnione bólem krzyki. Główna baza „Aogiri” wypełnia się...
Ken wciąż nie może się otrząsnąć po walce z inspektorami ghuli. Ludzie i ghule... Tsukiyama, ghul zwany "Smakoszem", pojawia się w Anteiku - miejscu, gdzie...
Przeczytane:2019-12-08,
Do Ateiku przybywają ghule z 11 dzielnicy. Poszukują Rize, a znajdują Kanekiego, który pachnie tak jak ona. Pomiędzy rozmową między Banjou, a Kanekim do Ateiku wdziera się ,,Drzewo Aogiri'', którzy również poszukują Rize, albo osoby, która pachnie tak jak ona. Porywają Kanekiego, który ma pomóc zjednoczonym ghulom z 11 dzielnicy zniszczyć całkowicie BSG. Z czasem okazuje się, że chłopak jest bezużyteczny i trafia do więzienia. Tam razem z Banjou tworzą plan ucieczki.
Polubiłam ,,Tokyo Ghoul''. Z początku uważałam Kanekiego za taką ciepłą kluchę, która nie potrafi się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Z czasem jego postać zaczęła się przeobrażać, nabierać wyrazistego i mrocznego wyrazu, co bardziej mi odpowiadało. Uwielbiam mocnych, charakterystycznych bohaterów, którzy potrafią zawalczyć o swoje, mają cięty język i są bezwzględni. Nie wiem czemu, ale zawsze podobali mi się ci źli i tak nie zmieniło mi się w przypadku ,,Tokyo Ghoul''. Dlatego do momentu przeobrażenia Kanekiego podchodziłam do niego sceptycznie i z zapartym tchem obserwowałam innych, nawet postacie Gołębi wydawali mi się bardziej żywi od tej postaci. Dla mnie Kaneki pomiędzy 6 a 7 tomem był takim biernym obserwatorem, starał się coś zmienić, ale nieudolnie mu to wychodziło. Dlatego cieszę się, że pojawiły się takie wydarzenia, które zmusiły go do przemiany. Może i nie była to dobra przemiana, ale mi przypadła do gustu. Przez to fabuła dalszych tomów mangi wydawała mi się o wiele ciekawsza.
A trzeba przyznać, nie ma czasu na nudę. Ciągle coś się dzieje w życiu Kanekiego i innych bohaterów. Zmieniają się retrospekcje, poznajemy bliżej postacie BSG, skrytobójców, jak również prawdziwą naturę niektórych ghuli. Autorka podrzuca wiele tropów, pojawia się wiele pytań, ale nigdy nic nie jest podane jak na tacy. Trzeba krążyć, drążyć, by odnaleźć odpowiedzi na wszystkie tajemnice, a pomiędzy tym wszystkim nie stracić doszczętnie człowieczeństwa. Są konflikty, tortury, rozlew krwi, krwawe walki. Pomiędzy jatkami zdarzają się elementy obyczajowe, które często ostudzają emocje i adrenalinę, która niebezpiecznie wzrasta.
Po skończonych tomach zabierałam się za oglądanie anime. Większość nie pokrywała się z mangą, to wiadomo, że wszystkiego nie da się przekazać kropka w kropkę, ale mi to nie przeszkadzało. Wręcz lepiej się bawiłam, niż czytając mangę. A to ze względu, że wszystkie bijatyki, stały się żywe, namacalne, kolorowe. Nie musiałam już sobie wyobrażać scen, teraz rysowały mi się przed oczami, bardziej krwawe, mroczne, elektryzujące. Po każdym zakończeniu odcinka pragnęłam widzieć więcej. Przesiąknęłam tym światem, historią ghuli, walką pomiędzy Gołębiami, a ghulami. Adrenalina rośnie w miarę jedzenia, jak to się mówi. I tutaj tak było. Czekam na kolejne części z niecierpliwością. Gorąco polecam.