To my wychowamy Kościół
Magdalena Kędzierska-Zaporowska

Generalnie książka była ciekawa i inspirująca. W trakcie tej lektury przemyślałam sobie kilka spraw na temat mojego stosunku do tego w co wiarzę. Z niektórymi bohaterkami, dokładnie dwoma nie do końca się zgadzałam, to znaczy moim zdaniem w zły sposób podeszły do jednego zagadnienia. Jednak to moja subiektywna opinia. W końcu każdy z nas ma inne doświadczenia, dorastał w innym środowisku, ma inny pogląd na świat itp.
Był też wywiad, którego do końca nie zrozumiałam. Był najeżony zwrotami, które były dla mnie nie do końca jasne. Pozostałe natomiast były napisane językiem prostym także nie dało się nie zrozumieć co poszczególne bohaterki chciały nam, czytelnikom przekazać. Przez ten jasny przekaz mogłam lepiej zrozumieć ich motywację, ich rozumienie tego co wyznają i tego co ich ,,boli’’. Dzięki bohaterkom uświadomiłam sobie, że jest więcej osób takich jak ja, wierzących, ale dostrzegających także ciemną stronę Kościoła. Tak. To prawda. Dlatego nie rozumiem jak ktoś może oskarżać mnie o działania Kościoła w przeszłości lub twierdzi, że jestem winna pedofilii w Kościele. Powód? Jestem wierząca. To krzywdzące. Widzę też błędy jeśli chodzi o podejście do młodych oraz kondycję Kościoła rozumianą w tym momencie jako instytucja.
Dzięki książce dostrzegłam, że mogę zrobić wiele dobrego jako kobieta. Kobiety wcale nie są takie bezradne na jakie świat chce ich wykreować. Może dzięki temu Kościół rozumiany jako wspólnota ludzi oczyści się z osób, które mu szkodzą? Może naprawimy błędy? Może Kościół odnowi się? W końcu to jaka będzie jego przyszłość zależy od nas samych. Ostatecznie to my go wychowujemy, bo Kościół to nie tylko instytucja, ale wspólnota ludzi ochrzczonych tych co byli przed nami, żyjących obecnie i tych, którzy dopiero urodzą się i zostaną ochrzczeni. I przez to my mamy na niego wpływ, bo my uczymy nasze dzieci wartości i dajemy świadectwo wszystkim wokół.
Czy ją polecam? Raczej tak. Wiem, że dla niektórych czas spędzony z tą książką, będzie jawił się jako strata czasu, ale dla mnie stała się inspiracją do wielu przemyśleń.