Terminalny mróz
Lincoln Child

Klasyczny Child. Znów dostajemy coś, co początkowo wyglądać ma na thriller, a w końcu okazuje się czymś z pogranicza horroru i sf. Ja dokładnie czegoś takiego od autora oczekuję i cieszę się, że po raz kolejny mnie nie zawiódł. Fajny mroźny klimat, który jak ulał pasował do tego, co w trakcie czytania miało miejsce za oknem. Na szczęście jednak to była jedyna wspólna cecha świata realnego z książkowym. W tym drugim przypadku krew leje się strumieniami, pomysł całkiem fajny, realizacja jak zawsze może nie porywająca, ale wystarczająco dobra, by tuż po zakończeniu lektury kupić kolejną książę autora.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nastawiłam się, że będę straszona, krew będzie bryzgać fontannami, a ludzie nie przestaną krzyczeć. Mile zaskoczyło to, że ... że tutaj nie ma brutalnego zabijania. Podejście do hm, śmierci kogoś, opisu tego, co pozostało (po walce/zabawie z kotem) jest bardziej medyczne niż masakryczne, a to dobrze, gdyż nie lubię zbytecznej brutalności. Dokładny opis miejsc, wręcz detaliczny. Zestawienie postaci -dupków, lowelasów, beztroskich, przerażonych, wiecznie poszukujących teorii spiskowych, zbiór ciekawych charakterów. I znów potwierdziło się to, co sądzę o Władcach - ukryjmy sprawę, zamknijmy usta, kilkanaście lat temu nic się nie stało...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Skoro chcesz chodzić po cienkim lodzie,równie dobrze możesz na nim tańczyć." Akcja książki rozgrywa się na Alasce w byłej bazie wojskowej. Pewna stacja telewizyjna sponsoruje badania nad globalnym ociepleniem i wysyła do nieczynnej bazy kilku naukowców.W trakcie badań natrafiają na jaskinię,w której znajdują zamrożone zwierzę.Powiadamiają stację o swoim odkryciu i tym sposobem zapoczątkowują cyrk medialny. Zjeżdżają się gwiazdy telewizji dokumentalnej,wycinają bryłę lodu wraz ze zwierzęciem i planują wielkie show.Jednak z tych planów niewiele im wychodzi,gdyż zwierzak nagle znika. I zaczynają ginąć ludzie. Fabuła książki jest dosyć prosta.Zamknięta przestrzeń, grupa ludzi i nieznana siła,która ich po kolei morduje.Sporo ociekających krwią opisów,lecz jak dla mnie nie było tej atmosfery grozy.Ale ja jestem wybredna,więc może inni poczują dreszcz strachu czytając o skradającym się w ciemnościach potworze jak ze snów. Jak w każdej tego typu książce mamy paru bohaterów,którzy pod wpływem stresu nie wpadają w panikę i są gotowi się poświęcić.I mamy paru tępaków,którzy pchają się tam,gdzie nie trzeba i źle kończą. Książka niczym mnie nie zaskoczyła i nic nowego nie wniosła.Ot,czytadło na zimowe wieczory.Czyta się ją szybko,jest dobrze napisana,brak jakiś większych opisów.Akcja dość szybko się rozkręca i jest wartka.Było w niej kilka fajnych momentów ale ogólnie lektura raczej średnia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)