Tam gdzie pogrzebany jest pies

Ocena: 3 (2 głosów)

Opowiadania Marcina Dyjasińskiego "Tam gdzie pogrzebany jest pies" to zdumiewająca książka o ludzkim losie. Tytułowy pies, leżący w naprędko usypanej mogile, wisi jak fatum nad bohaterami opowiadań. Jeden z nich cofa się pamięcią do klatki bloku, w którym spędził dzieciństwo i odwiedza swoich dawnych sąsiadów: złośliwą czarownicę, kulawego recydywistę o wielkim sercu, złowrogą karlicę, meliniarkę handlującą wódką....

Kolejne opowiadania to historie o telefonie komórkowym, który jest pantofelkiem Kopciuszka, fajce do haszyszu i złodziejach, którzy obdarowują kolegów perfumami, butelce po oranżadzie, która przenosi 50 lat wstecz, nieznośnym bólu żołądka i aptekarce przypominającej bohaterkę filmu Almodovara oraz o dobrym dniu do umierania…Różne historie łączy motyw losu, z którym mierzą się bohaterowie. Próbują wyprzeć przeszłość z pamięci, zrozumieć ją, odczarować lub wziąć górę nad tym, co wydaje się nieuchronne. Ale czy w ten sposób nie stają się wykonawcami swojego losu?

Informacje dodatkowe o Tam gdzie pogrzebany jest pies:

Wydawnictwo: Papierowy Motyl
Data wydania: 2012-04-24
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788362222322
Liczba stron: 127

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę Tam gdzie pogrzebany jest pies

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Tam gdzie pogrzebany jest pies - opinie o książce

Avatar użytkownika - Mandaryn89
Mandaryn89
Przeczytane:2014-02-19, Ocena: 1, Przeczytałem, Mam,
szkoda czasu na ten badziew.
Link do opinii
Avatar użytkownika - enigma1
enigma1
Przeczytane:2014-02-05, Ocena: 5, Przeczytałam, 12 książek 2014,
"Tam gdzie pogrzebany jest pies" to zbiór opowiadań, które łączą się w pewną całość. Wg mnie ten zbiorek jest zbyt lakoniczny i fajnie by było, gdyby autor rozwinął go w pełnowymiarową powieść. A ma on o czym opowiadać. Jest to wnikliwa obserwacja nt. wpływu otoczenia na los człowieka. Warszawska Praga. Obskurne klatki schodowe, menelstwo, złodzieje i pijacy. Patologia, która przechodzi z pokolenia na pokolenie - zaklęty krąg, z którego nie można się wyrwać. Czy w takim otoczeniu chłopak z "dobrego domu" też się stoczy? Czy menel ma szanse wyrwać się z bagna, w którym tkwi od lat? Trudne pytania, na które nie ma jednoznacznych odpowiedzi. Tytułowy pies to kundelek jednego z bohaterów, Zenona. Zenon jest menelem, alkoholikiem, który jest na najlepszej drodze do zapicia się na śmierć. Otrzeźwienie następuje dopiero wtedy, gdy jeden ze znajomych Zenona zmarł z przepicia, a matka tegoż znajomego prosi Zenona o pomoc w przygotowaniu zwłok do pogrzebu. Zenon zdaje sobie sprawę, że jeśli nie przestanie chlać - skończy jak ten znajomy. W uporaniu się z nałogiem pomaga mu m.in. miłość do zwierząt, zwłaszcza psów. Bardzo chętnie przeczytałabym o dalszych losach bohaterów opowiadań Marcina Dyjasińskiego.
Link do opinii
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy