Szubienicznik
Jacek Piekara

nie napisze nic więcej ponad to co już napisałam: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/170047/szubienicznik/opinia/25628042#vopinia25628042 "po książkę sięgnęłam z ciekawości choć czasy XVII w. nie są moimi ulubionymi, jak do tej pory nie ciągnie mnie również do klasyków, ale chciałam zobaczyć co z trudną materią zrobi Piekara[. sam zamysł ciekawy historie momentami bardzo wciągające, ale książka mogłaby być mniej więcej o połowę krótsza bez szkód, nie ja jedna tak twierdzę. poza tym jak dla mnie ta książka jest przegadana i zbyt wiele dygresji, ale z tego co sobie wyobrażam tak się wtedy zachowywano. ciekawy jest zabieg retrospekcji opowieści, to dodaje na pewno klimatu. w tym wszystkim plusem, albo minusem jak kto woli jest to, że czyta się szybko bo bez większej koncentracji na całości dość obszerne fragmenty przeskakiwałam w trakcie. Niemniej jednak ciekawi mnie to co dalej jeśli będę mieć okazję to sięgnę po kontynuację. "

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po książkę sięgnąłem z polecenia znajomego. Jest to moja pierwsza styczność z tworami Pana Jacka Piekary i przyznam szczerze, że nie rozczarowałem się. Książkę zaliczyłbym do takich ,,lekich" kryminałów, które prezentują sobą nutę sarmackiego ruszenia, zatem to sarmacki kryminał. Mimo średnich opinii książka przypadła mi do gustu. Wiem, że nie ma tej właściwej akcji, wiem też, że ponad siedemdziesiąt procent książki jest przegadana, ale zauważcie jak ciekawie autor w swym utworze przedstawił rodzimą, polską szlachtę: ich zachowania, to co robią, jak rozmawiają. Bardzo podoba mi się język w powieści, który przedstawia rubaszne zachowania bohaterów. Można pisać o książce dużo ale ja nie zamierzam. Jeżeli lubicie historię lub chcecie się jej bliżej przyjrzeć to szczerze polecam. Z chęcią sięgnę po drugi tom powieści.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zaczynając czytać spodziewałem się raczej czegoś w stylu zbliżonym do sienkiewiczowskiej Trylogii, czyli wartka akcja oraz częste pojedynki. Natomiast tutaj jedynymi pojedynkami wydają się te na słowa i charaktery, które toczą się przy próbie rozwikłania tajemnicy, która sprowadziła w jedno miejsce waćpanów niemal z całej Rzeczypospolitej. Jednym słowem uważam pomysł osadzenia takiej intrygi w realiach sarmackich za pomysł niezwykły i bardzo udany.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zagadki, możnaby rzec, kryminalne, osadzone w realiach szlacheckiej Polski. Kilka ludzkich historii, przekrój różnych szlacheckich charakterów, sporo gawęd przy szlachetnych trunkach i jadle w gościnnym dworze. Świetnie się czyta, nie mogę się doczekać, kiedy dopadnę tom drugi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

17 kwietnia miała miejsce premiera nowej książki Jacka Piekary ‘Szubienicznik’. Nie byłabym sobą gdybym nie sięgnęła po nowość, która jest naprawdę dobrze rozreklamowana wśród fanów autora.

Sylwetkę pisarza dawno temu przybliżył mi mój brat, który zaczytywał się w jego dziełach, dlatego ten klimat nie był  mi zupełnie obcy, a zarazem nie do końca poznany.

 

Jacek Piekara przenosi nas w czasie do Rzeczpospolitej XVII wieku. Na nowo zostają przybliżone czytelnikowi zwyczaje szlacheckie. Obfite uczty oraz pijackie przyzwyczajenia ukazują funkcjonowanie ludności w tamtym okresie. Oczywiście wszystko jest przedstawione w bardzo humorystyczny, ironiczny sposób. Dodatkowo autor posługuje się staropolszczyzną, która oddaje klimat tamtych czasów. Honor, szlacheckie słowo oraz gościnność to cechy,  jakie powinien posiadać każdy szlachcic, który chciał być szanowany w środowisku. Właśnie tu nasi bohaterowie zostali idealnie wykreowani. Są odważni, pełni wiary i gotowości do walki w imię sprawiedliwości. Autor poświęcił rozdział każdej z głównych postaci przez co możemy dokładnie poznać ich życie, które jest naprawdę interesujące i wzbudzające ciekawość.  Zostałam zaskoczona wątkiem handlu żywym towarem. Widać, że sutenerstwo było znane od zawsze. Nie pominę faktu, że ubóstwiam dobrze zastosowaną wulgarność, dlatego zwroty, które zostały wprowadzone, jak najbardziej spełniły moje oczekiwania.

 

Wydaję się,  że jeśli książka ukazuję nam szlacheckie czasy to na pewno nudzi i ciągnie się w nieskończoność. Pozory mylą. Jacek Piekara ubarwił ‘Szubienicznika’ w zbrodnię, zdradę, fałszerstwo oraz wplótł wątki kryminalne i spiskowe rozwijające fabułę. Intryga nie rozczarowała mnie. Ponadto znalazłam kilka ciekawych cytatów, które są naprawdę na czasie i z przesłaniem, za co dziękuję panu Jackowi. Jeśli chodzi o zakończenie książki, śmiem spodziewać się kolejnego tomu przygód Jacka Zaremby i jego kompanów. Jak najbardziej jestem na tak.

 

Reasumując, znałam dzieła autora tylko i wyłącznie z relacji,  nie jestem znawcą jego twórczości. Moje odczucia po przeczytaniu książki, są czysto obiektywne. Nie jestem w stanie porównywać ‘Szubienicznika’ z innymi powieściami Jacka Piekary. Chciałam tylko zaznaczyć, że jeśli chcecie przeczytać coś innego, oryginalnego, książka  jest godna zainteresowania i spędzenia z nią kilku intrygujących wieczorów. Przekonajcie się sami. Polecam ;-)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeśli ktoś przyzwyczai się do staropolskiego języka to ukończy tę książkę. Poza tym nie ma nic do zarzucenia. Po przyzwyczajeniu się do stylu pisania książkę czyta się dość łatwo, a i samo historia wciąga. Do stolnika Ligęzy przybywa kilku gości do których niby sam listy pisał. Z pomocą przychodzi mu Jacek Zaręba, który pomaga mu przesłuchać te osoby. Podejrzewają, że wszystkie te sprawy mają ze sobą coś wspólnego. Jak się jednak to zakończy trzeba samemu przeczytać. Koniec zaś jest niesamowity, który zapowiada nam dalszą część w drugim tomie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książkę dostałam na urodziny i na początku podeszłam do tematu sceptycznie, sądziłam, że zniechęci mnie staropolski język jakim posługują się bohaterowie. Jednak o dziwno wciągnęłam się w historię i zanim skończyłam pierwszą część już zakupiłam koleją, która zapowiada się równie dobrze :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

1 tom powieści "Szubienicznik" Jacka Piekary zapowiada fascynujące kolejne części. Jak większość jego powieści akcja osadzona jest w XVII-wiecznej Polsce szlacheckiej. W majątku stolika Ligęzy gromadzą się różni nieznani mu wcześniej ludzie zaproszeni listami, które jakoby sporządził sam stolnik. Każdy z zaproszonych opowiada swoją historię, wszystkie one sprowadzają się do jednego mianownika - zostali On w podstępny sposób pozbawieni czci i majątków. Czy zaufany stolnika Ligęzy podstarości Jacek Zaremba, znany tropiciel złoczyńców wyjaśni sprawę i schwyta sprawcę tych nieszczęść???

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie ukrywam, że nie zastanawiałem się nad propozycją napisania o tej książce. Unikam książek o tematyce historycznej, ale przekonało mnie często pojawiające się nazwisko autora na półkach w księgarniach. Bałem się, czy podołam tematyce. Ale z sentymentu do książek Sienkiewicza na których się wychowałem, skorzystałem z okazji i tak oto jestem po lekturze "Szubiecznika". Autor należy do czołowych pisarzy i nie wypada poznać chociaż jednego dzieła tego pisarza. Klimatyczna okładka wywołała u mnie myśli, że lekko nie będzie. Piekara przenosi nas w czasie. Cofamy się do XVII wieku. Poznajemy dwór stolnika Hieronima Ligęzy, na którego dwór nadciągają kolejni niezapowiedziani goście. Okazuje się, że sam gospodarz nie wystosował zaproszeń, a samo pojawienie się gości nie może być przypadkiem. Stolnik przyjmuje wszystkich, podejmując z przybyszami długie rozmowy i szukając wyjaśnienia całej sytuacji. Pomocny jest w tym niejaki Jacek Zaremba, który jest jednym z gości. Na początku przeszkadzało mi dużo łacińskich słów i zwrotów, ale w końcu autor wiernie oddaje mowę ówczesnych czasów i szybko wszedłem w ten język zerkając do przypisów. Wartkiej akcji tutaj raczej nie znajdziemy, ale w zamian mamy coś innego. Kolorowe postacie są wizytówką tamtego, jakże niezwykłego okresu. Czasami przeszkadzały mi również zbyt długie dialogi, ale w ostatecznym rozrachunku książka przypadła mi do gustu. Przypuszczam, że autor dysponuje obszerną wiedzą na temat tamtego okresu, co jest widoczne w obyczajach które opisuje i języku, który używa. Ogólnie "Szubienicznik" jest ciekawą książka, głównie dla interesujących się historią. Niestety, nie mam porównania z innymi książkami Piekary. Muszę przyznać autorowi że potrafi budować obrazy i wciągać w fabułę. Trudno mi jest jednoznacznie ocenić tę powieść, tym bardziej że jest to dopiero pierwszy tom. Co będzie w kolejnych? Mam tylko nadzieję, że autor przyspieszy z akcją. Ja "Szubiecznika" potraktowałem jako ciekawostkę literacką. Muszę przyznać, że bardzo udane spotkanie z pisarzem. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ogromny plus za staropolski język użyty w powieści! Do stolnika Ligęzy przybywają kolejno: Broniewski, Komarnicki, Sperling oraz Saladyn z listami zapraszajacymi, które ponoć wysłał im gospodarz. W treści każdego jest obietnica wyjaśnienia strasznej tajemnicy i to, że czlowiek ,które uczynił im okrutne krzywdy zostanie postawiony przed oblicze sprawiedliwości.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)