Szpital
Karin Wahlberg

Specyficzny klimat, dużo opisów, przemyśleń. Nieśpiesznie rozwijająca się akcja. Bestseller w Szwecji? Może mają inny gust niż ja...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czytam od 17 VI 2013. Na razie bardzo odpowiada mi szata graficzna i czcionka ;) ---- 2014.02.20 Trochę to trwało. Można powiedzieć, że 'zmęczyłam' tę książkę. Nie za bardzo mnie wciągnęła ta historia - nie wiem, może to dlatego że jest to część serii (nie wiedziałam o tym, kiedy kupowałam książkę, a skusiłam się, bo kosztowała mnie jakieś 7,50 zł w promocji). Nie mogłam się skupić czytając - na pewno nie polecam czytać tego tak na raty, jak ja to zrobiłam. ;) W dodatku obcobrzmiące nazwy ciągle mi się myliły. I jeszcze uwaga dotycząca tłumaczenia: Myślałam, że jeśli ktoś tłumaczy książki, to na języku polskim się zna i wie, że można coś 'brać na tapet' (czyli stół do obradowania), a nie 'na tapetę' (bo i po co).

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pani Wahlberg, w moim odczuciu utrzymuje swój stały poziom. Widzę, że moje oceny jej książek oscylują pomiędzy pięć, a sześć gwiazdek. Nie inaczej będzie i tym razem. "Szpital", to dobra książka, jednak bez wzdychania z zachwytu.

 

Veronika Lundborg i Claes Claesson właśnie wracają z podróży poślubnej, mała Klara ma półtora roku i też zaczyna nowy rozdział swego życia w przedszkolu. Claes tęskni za pracą i cieszy się, że wkrótce do niej wróci. Wydaje się, że wszystko jest w jak najlepszym porządku. Jednak zgodnie z prawem Murphy'ego, które mówi, że jeśli coś może pójść źle, to pójdzie źle, "porządek" zaczyna się sypać w momencie kiedy ktoś napada starszą córkę Veroniki i dziewczyna mocno pobita trafia do szpitala. 

 

Jednocześnie, policja dostaje zgłoszenie o zaginięciu pewnego starszego pana, który pojechał do szpitala na badania i zaginął. 

 

Tym razem autorka, prócz zestawu stałych "narzekań" na wieczne nierówności między kobietami i mężczyznami, pokazuje, że zemsta potrafi długo kiełkować i dojrzewać latami, zwłaszcza w zaburzonym umyśle. Oraz to, że krzywdzone dzieci, dorastają i też krzywdzą. 

 

Bardzo mi zabrakło rozwinięcia wątku Filippy, jednak musiałby to być wątek psychologiczny, a pani Wahlberg, z tego co się orientuję, jest ginekologiem i "ginekologicznie" książka sprawdza się doskonale. Widać, że w tym temacie autorka wie, co pisze.    

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Chociaż komisarz Claes Claesson oraz jego partnerka, z zawodu lekarka, Veronica mnie się bardzo spodobali, bo oboje są postaciami wspaniałymi, dobrymi i stanowią szczęśliwe, zgodne małżeństwo to coś tu mi podczas czytania przeszkadzało. Akcja książki niesamowicie się wlecze! Jak dla mnie zbyt duża ilość bohaterów i trochę się gubiłam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)