Szkarłatny płatek i biały

Ocena: 5.57 (7 głosów)

Szkarłatny płatek i biały to powieść "wiktoriańska", na którą nie poważyłby się żaden wiktoriański autor. Londyn, 1874 rok. William Rackham, złoty młodzieniec i spadkobierca rodzinnej fabryki perfum, poznaje prostytutkę Sugar, niezbyt urodziwą, lecz, o dziwo, piśmienną i oczytaną. Urzeczony talentami dziewczyny fabrykant, chcąc zagwarantować sobie wyłączność jej profesjonalnych usług, wprowadza ją do swego domu jako guwernantkę i wtajemnicza w działanie firmy. Ale Rackham ma również żonę, niezrównoważoną emocjonalnie Agnes, córeczkę, sześcioletnią Sophie, oraz pruderyjnego brata Henry'ego. Na co dzień uległa Sugar potajemnie pisze powieść, pełną opisów okrutnej zemsty, jakiej chciałaby dokonać na mężczyznach. Sytuacja zaiste wybuchowa... Fabuła jest dla Fabera wehikułem czasu, przenoszącym Czytelnika w przeszłość końca XIX wieku, dziwnie przypominającą dzisiejsze wyobrażenia o naszej współczesności, jak i pretekstem, by z szyderczą satysfakcją, łamiąc wszelkie tabu, obnażyć rozdwojenie wiktoriańskiej jaźni w sferze obyczajowej i społecznej, a przy okazji przywołać wielkie idee epoki - industrializm, ewolucjonizm, socjalizm. Napisana żywym i pełnym aluzji językiem powieść skrzy się inteligentnym poczuciem humoru, ironicznie seksualizując przedmioty i zjawiska, które na co dzień nie mają odniesień erotycznych, a z drugiej strony pozbawiają wiktoriański seksualizm romantyzmu i poezji. Z kart Szkarłatnego płatka, nakreśleni hiperrealistycznie, choć precyzyjną kreską, wyłaniają się bogaty egoista i kobieta upadła, obłudny purytanin i sawantka, obłąkana żona i litościwa dama, nie mówiąc już o zgrai nadętych arystokratów, zapijaczonych pismakach, przebiegłych służących, typach spod ciemnej gwiazdy oraz dziewkach ulicznych wszelkiej maści. Autor nie oszczędza swoich postaci, choć darzy je głęboko ludzką sympatią i współczuciem, przewrotnie odświeżając motywy powieściowe, znane z prozy Dickensa, George Eliot i sióstr Brönte; zadziwia też brawura, z jaką wykorzystuje energię narracyjną wielkiej powieści dziewiętnastowiecznej, aby połączyć melodramat, pastisz i horror w książce, którą, zdaniem recenzenta "The Guardian", napisałby Dickens, gdyby mógł wypowiadać się swobodnie. Bestsellerowy Szkarłatny płatek i biały (2002) przetłumaczono już na wiele języków, między innymi na francuski, niemiecki, niderlandzki, hiszpański, włoski, norweski, fiński i japoński. W przygotowaniu jest również adaptacja filmowa.

Informacje dodatkowe o Szkarłatny płatek i biały:

Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2006-10-01
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-7414-196-4
Liczba stron: 884

więcej

Kup książkę Szkarłatny płatek i biały

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Szkarłatny płatek i biały - opinie o książce

Avatar użytkownika - Isgenaroth
Isgenaroth
Przeczytane:2013-05-30, Ocena: 6, Przeczytałem,
Wielokrotnie bywa tak, że prawie codziennie przechodzimy koło pewnej książki, nie zwracając wcale na nią uwagi. Leży sobie spokojnie na sklepowej półeczce i nawet nie stara się przyciągnąć naszego wzroku, choć okładkę ma dość krzykliwą. Pewnego dnia, pod wpływem jakiegoś impulsu, który nie wiadomo skąd się pojawił, bierzemy w końcu tę pozycję w swoje ręce i doznajmy olśnienia. To przecież powieść wiktoriańska, taka jakie bardzo lubię !! Rzucamy się na lekturę i po chwili wsiąkamy w mroczne, brudne i toczone wszelkiego rodzaju chorobami ulice XIX wiecznego Londynu. Jednak już po chwili przechadzamy się reprezentacyjnymi, wspaniale oświetlonymi lampami gazowymi arteriami tego ogromnego miasta. Poznajemy bohaterów powieści, śledząc z zapartym tchem ich losy i pomstując pod niebiosa, kiedy denerwuje nas ich postępowanie. Nasza wyobraźnia pracuje na najwyższych obrotach, dostarczając nam obrazów, które powalają swoimi szczegółami i zapewniają literacką ucztę wysokich lotów. Czujemy się jak w ekstazie, zachwycamy się i chłoniemy każde słowo, każde zdanie, zmierzając nieubłaganie do końca. A kiedy przychodzi koniec, odczuwamy straszny niedosyt, bo zakończenie nie jest takie, jakiego pragnęliśmy. Poza tym zdajemy sobie sprawę, że zakończyliśmy spotkanie, które wciąż chcielibyśmy przeżywać na nowo. Lub nawet choćby ciągle o nim myśleć. Taki właśnie jest Szkarłatny płatek i biały. Od chwili, kiedy zakończyłem lekturę, nie daje mi spokoju, w mojej głowie produkuje ciągle kolejne obrazy i nakazuje mi zastanawiać, co było gdyby... Teraz czuję, że moje pragnienia zostały spełnione, bo obcowałem z czymś wspaniałym, co na długo a może i na zawsze zostanie w pamięci.
Link do opinii
Avatar użytkownika - elizak
elizak
Przeczytane:2013-11-26, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2013,
zapraszam do lektury opowieści o płatnej miłości, żądzy i zmysłowości. O bogatym mężczyźnie i pięknej prostytutce. Brzmi jak trochę Dama kameliowa lub filmowa Pretty woman? Być może. Jednak głównemu bohaterowi bynajmniej nie chodzi o romantyczną miłość. Oddanie uroku epoki bez zbytniej pretensjonalności i zadęcia, nie jest łatwe, ale pisarzowi udało się to znakomicie. Umieścił bohaterów w odpowiednim kontekście, nakreślił ich własną historię, uniknął ckliwości. Michel Faber wysyła czytelnika do najbrudniejszych i najpodlejszych dzielnic dziewiętnastowiecznego Londynu. Tu niemal za rękę prowadzi do swojej czynszowej kwatery tania prostytutka - Sugar. Młoda kobieta pędzi tu żałosny żywot dotrzymując towarzystwa mężczyznom, zaspokajając dziwne gusta i odprawiając rytuał antykoncepcyjny. Sława jej umiejętności niesie się wśród domów publicznych i klientów. Tymczasem wiedziony chęcią zaspokojenia William Rackham - dziedzic fortuny w branży perfumeryjnej - szuka swojego "ideału". Jego infantylna żona Agnes (która jak co miesiąc z niewiadomych dla niej przyczyn cierpi na dziwną przypadłość), nie jest według niego dostatecznie dobrą partnerką. Z przewodnikiem "Dalsze hulanki po Londynie - wskazówki dla światowców, radami dla nowicjuszy okraszone" w ręce, trafia do domu pani Castaway, by poznać Sugar. Jej wyrafinowane zdolności stają się jego obsesją. Dodatkowo okazuje się, że dziewczyna ma również inne talenty, jest inteligentna, oczytana i ma żyłkę do interesów. Aby mieć ją na wyłączność, wykupuje ją i wynajmuje jej luksusowe mieszkanie, a gdy to przestaje mu wystarczać wprowadza ją do swojego domu. Sugar zaś chwyta nadarzającą się okazję, bo widzi szansę na uratowanie siebie i polepszenie życia. Nie sposób przejść obok tej powieści obojętnie. Soczyste, naturalistyczne opisy są niewątpliwie mocną stroną powieści. Są śmiałe, wyszukane, czasami wulgarne, ale razem tworzą spójną całość. Sam autor zadaje pytanie, czy poddać się losowi, czy zawalczyć o swoje szczęście?
Link do opinii
Avatar użytkownika - zuza30rebus
zuza30rebus
Przeczytane:2013-06-17, Ocena: 6, Przeczytałam,
wspaniałe napisana, epicki rozmach nie tylko formy ale i treści
Link do opinii
Avatar użytkownika - mama_kazala
mama_kazala
Przeczytane:2013-10-04, Ocena: 6, Przeczytałem, Mam,
Avatar użytkownika - Poema
Poema
Przeczytane:2013-08-28, Ocena: 6, Przeczytałam, Mam,
Avatar użytkownika - elphaba
elphaba
Przeczytane:2011-10-19, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - brightwitch
brightwitch
Przeczytane:2011-05-26, Ocena: 5, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - Pinkberry
Pinkberry
Przeczytane:2006-10-26, Ocena: 5, Przeczytałam,
Inne książki autora
Jabłko
Michel Faber 0
Okładka ksiązki - Jabłko

Kiedy w 2002 roku Michel Faber wydał "Szkarłatny płatek i biały", obszerną powieść naśladującą dzieła wiktoriańskie czytelnicy, krytycy literaccy wpadli...

Księga Dziwnych Nowych Rzeczy
Michel Faber0
Okładka ksiązki - Księga Dziwnych Nowych Rzeczy

Największą radością i życiowym celem Petera - niegdyś narkomana i alkoholika, dziś pastora - jest głoszenie Ewangelii. Pragnienie to dzieli z ukochaną...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy