Światło w cichą noc
Krystyna Mirek

Tę książkę w swojej biblioteczce mam już od jakiegoś czasu, ale dopiero teraz znalazłam chwilę, aby po nią sięgnąć. Trzeba w końcu zbudować jakiś nastrój świąteczny, a opowieść "Światło w Cichą Noc" Krystyny Mirek jest idealna, aby to zrobić.

To historia niezwykła, w której nie znajdziecie typowo bożonarodzeniowej atmosfery z opłatkiem, życzeniami wszystkiego dobrego oraz pachnący karpiem na wigilijnym stole. Zamiast tego przeczytacie o zwykłych ludziach, ich tragediach, poplątanych losach oraz przeszłości, która – mimo upływających lat – wciąż nie pozwala o sobie zapomnieć i normalnie żyć. Aby jednak to zrozumieć, przedstawię kilka ważnych kwestii dotyczących fabuły.

Już tylko kilka dni dzieli mieszkańców Krakowa od Bożego Narodzenia. Wszędzie więc panuje iście świąteczna atmosfera. Z głośników wydobywają się dźwięki piosenek bożonarodzeniowych, witryny oraz wnętrza przestrzeni publicznych są obficie przystrojone, a ludzi ogarnia szał przedświątecznych zakupów. Wszystko po to, żeby ze wszystkim zdążyć do Pierwszej Gwiazdki.

Jest jednak rodzina, która za wszelką cenę próbuje zapomnieć o tym okresie i co roku – zamiast tradycyjnie obchodzić Boże Narodzenie – wyjeżdżają do ciepłych krajów. Chcą zapomnieć, więc zarówno Magda Łaniewska, jak i jej dwa bracia planują swoje wakacje tak, aby nie musieć oglądać tego wszystkiego, co dzieje się dookoła. I tak odkąd pamiętają.

Równolegle poznajemy też Antka – również pokrzywdzonego przez los młodego mężczyznę obecnie stojącego na zakręcie przez kilka złych decyzji.

Dla obu rodzin jednak te święta będą oznaczać zupełnie co innego. Magda spróbuje przełamać wieloletnią tradycję i dla swojego ukochanego postara się zorganizować święta. Natomiast Antek spróbuje zrozumieć tajemnice z przeszłości oraz przebaczyć. Czy obojgu uda się odnaleźć w nowej dla siebie sytuacji oraz znaleźć ducha świąt? Czy potrafią zapomnieć o tragedii, jaka ich spotkała i zacząć wszystko od nowa? Tego dowiecie się, czytając "Światło w Cichą Noc".

Jak to jednak w życiu bywa, nie wszystko przebiega według założonego planu. Bohaterowie nieraz będą musieli zaryzykować, zawiodą się na tych, na których nie powinni, ale ostatecznie światło zabłyśnie nie tylko na choince. Ich serca będą gotowe, aby otworzyć się i znów zacząć żyć.

Historia napisana przez Krystynę Mirek jest lekka do czytania, ale bynajmniej niełatwa, co autorka udowodni wielokrotnie. Nieoczekiwane zwroty akcji, mnóstwo emocji i monologi wewnętrzne bohaterów pozwolą nam zrozumieć ich postępowanie. To pełna ciepła opowieść o samotności, niewyobrażalnym bólu oraz stereotypach, roli kobiet w rodzinie. To także historia walki o prawdę, przeszłość, przyszłość oraz wolność i niezależność myślenia. Mirek udowadnia, że nie każde wspomnienie związane ze świętami przynosi nam radość, rodzinne ciepło oraz bliskość. Niektóre wręcz przywołują koszmary z dzieciństwa, o których lepiej nie pamiętać.

Mimo że historia sprawia wrażenie dokończonej, to jednak czyta się z zainteresowaniem i chętnie sięgnę po następne książki tej autorki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jest grudzień. Dookoła trwają przygotowania do świąt. Wigilia i Święta Bożego Narodzenia to dla większości ludzi czas rodzinnych spotkań, ciepła, radości, bliskości. Niestety, dla Magdy i jej dwóch braci, Michała i Bartka, święta są najtrudniejszym okresem w ciągu całego roku. Wigilia, choinka, pierniki, śnieg są dla rodzeństwa symbolem tragedii jaka dotknęła ich gdy byli dziećmi. W Wigilię w wypadku zginęli ich rodzice. Dlatego Magda, Bartek i Michał nie obchodzą tradycyjnie świąt. Zawsze w tym okresie wyjeżdżają na egzotyczne wakacje. Jednak tego roku Magda decyduje się na przełomowy krok. Postanawia zorganizować Wigilię, na którą zostaje zaproszona rodzina jej narzeczonego Konstantego. Jest to nie lada wyzwanie dla dziewczyny, która nigdy nie przygotowywała świąt. Magdzie bardzo zależy aby zrobić dobre wrażenie na przyszłych teściach. Na szczęście może liczyć na wsparcie braci i kochanej, bliskiej sąsiadki, babci Kaliny. Wszyscy rzucają się w wir świątecznych przygotowań. Tymczasem w domu babci Kaliny pojawia się Antek Milewski, ukochany wnuk, z którym lata temu straciła bliski kontakt. Antek jest właśnie na życiowym zakręcie. Stracił wszystko: pracę, pozycję zawodową, mieszkanie, znajomych i ukochaną kobietę. Zaufał nieodpowiedniej osobie, został oszukany i wykorzystany. U babci miał zawitać tylko na chwilę, aby przekazać przesyłkę od swojej matki. Jednak zdecydował się zostać na dłużej, ku wielkiej radości babci Kaliny, która strasznie za nim tęskniła. Kiedyś Antek z rodzicami mieszkał w domu babci Kaliny, byli szczęśliwą rodziną. Jednak gdy chłopak miał sześć lat ,ojciec nagle ich porzucił. Odszedł do innej kobiety, z którą miał córkę. Matka Antka zdradzona i porzucona, zabrała syna i wyprowadziła się od babci Kaliny ( dom rodzinny męża). Rodzina się rozpadła. Antek już prędzej chciał nawiązać kontakt z babcią, ale nie umiał się na to zdobyć, bał się, że zrani tym matkę. Teraz po wielu latach Antek odbudowuje relacje z babcią. Decyduje się również poznać swoją przyrodnią siostrę Biankę. Antek odnawia też znajomość z sąsiadami, rodzeństwem Łaniewskich, z którymi przyjaźnił się jako dziecko. Czy te święta okaża się dla wszystkich przełomowe? Czy bohaterom uda się rozliczyć i pogodzić z przeszłością? Książka dość długo czekała na swoją kolej na mojej półce. Jest grudzień więc postanowiłam nadrobić zaległości w lekturach w klimacie świątecznym. Jedną z tych lektur jest właśnie "Światło w Cichą Noc". Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Krystyny Mirek i już wiem, że nie ostatnie. Historia rodzeństwa Łaniewskich, babci Kaliny i Antka niesamowicie mnie urzekła. Bohaterowie są bardzo sympatyczni i z miejsca stają się bliscy czytelnikowi (no może z wyjątkiem Konstantego i jego ojca). Każdy z bohaterów jest zupełnie inny. Mają różne usposobienia, charaktery ale każdy z nich jest wyjątkowy. Świetna jest postać Bartka. Jego "luz", sposób bycia, poczucie humoru. Uwielbiam poprostu. Jestem tak ciekawa dalszych losów bohaterów, że już planuję zakup kolejnych części z cyklu Willi pod Kasztanem. "Światło w Cichą Noc" czytało się bardzo przyjemnie. Jest to ciepła, piękna, nastrojowa historia. Wzruszająca, ale też niosąca nadzieję. Polecam serdecznie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

   Święta Bożego Narodzenia nieodmiennie kojarzą mi się ze świecidełkami, kolorowymi lampkami, uroczymi ozdobami i bajecznymi wystawami sklepowymi. Oczywiście jest to przede wszystkim czas dla rodziny, pojednania z bliskimi, czas wybaczania i zacieśniania więzi, chwile pełne radości, śmiechu i miłości. Tylko co jeśli ktoś jest pozbawiony tej rodziny? Czuje pustkę i żal, a jak na złość już od listopada bombardowani są z każdej strony świątecznymi gadżetami i całą tą świąteczną otoczką?

    Bohaterowie książki najchętniej wymazaliby termin świąt z kalendarza. Mogliby przespać ten czas lub wyjechać gdzieś daleko, najlepiej do ciepłych krajów, gdzie świąteczny klimat nie jest tak odczuwalny. Tego roku jednak ma się wszystko zmienić, zarówno u Antka Milewskiego, jak i Magdy Łaniewskiej i jej braci. Czy na pewno uda się odczarować święta i wszystko pójdzie zgodnie z planem?

    Przyzwyczaiłam się do przedstawiania świąt w sposób pozytywny - przyjemny, swojski, ciepły i rodzinny. Tutaj mamy inaczej, nikt na te święta nie czeka. W innych książkach, nawet jeśli w rodzinach występują konflikty, zadry czy niedomówienia to jednak wszyscy mają nadzieję, że okres świąt zmieni postać rzeczy i rodzina na powrót stanie się jednością. Tutaj autorka miała nieco inny zamysł. Pomysł ciekawy, nietypowy, jednak nie do końca przemawia do mnie sposób przelania go na papier. Postaci nie bardzo do mnie przemawiają, są mało wiarygodne ze względu na to co mówią, jak się zachowują i jakie mają podejście do życia. Niby każda postać jest inna, ale ja wyczuwam tu jakiś na siłę narzucony schemat, a nie osoby z krwi i kości. Nie szczególnie spodobał mi się też sposób przedstawienia historii - przedłużające się rozmowy o tym samym, jakby na siłę miały wydłużyć książkę. Przecież rozmowa Magdy z braćmi na temat konieczności zorganizowania świąt była rozciągnięta na 40 stron! No niestety można się znudzić i zapomnieć co było wcześniej. Na szczęście pojawił się wątek Mirskich, rodziny, jak z obrazka, która idealna jednak wcale nie jest i ten motyw oraz związek Magdy i Konstantego sprawiły, że chciałam doczytać książkę.

    Naturalnie chcę też poznać dalsze losy bohaterów, ich tajemnice i to co przyniesie przyszłość. Liczę na to, że druga część, czyli "Światło o poranku" (które już w domu mam) będzie tą lepszą częścią i obudzi we mnie więcej pozytywnych odczuć.

    Wspomnę jeszcze tylko o okładkach. No nic nie poradzę na to, że uwielbiam sielskie, klimatyczne, ciepłe i urocze okładki, są dla mnie pierwszym wyznacznikiem podjęcia decyzji o sięgnięciu po daną książkę - dopiero później czytam o czym jest fabuła książki. W tym przypadku oba tomy mają obłędną okładkę i mam ochotę bez przerwy się w nie wpatrywać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Święta Bożego Narodzenia – radosne oczekiwanie, rozświetlona choinka, wspólne śpiewanie kolęd, prezenty, atmosfera pełna ciepła. Niestety nie dla Magdy i jej dwóch braci. Przed laty w wigilijny wieczór doszło do tragedii, która odebrała urok świąt i pogrążyła rodzeństwo w rozpaczy. Dopiero niespodziewane wyzwanie sprawi, że będą musieli uporać się z przeszłością. Przed podobnym zadaniem staje Antek, który po latach wraca do domu rodzinnego. Nawet obłędna kuchnia babci Kaliny nie jest w stanie zmazać wspomnień po ojcu i jego decyzji o porzuceniu rodziny. Antek wciąż nie poznał odpowiedzi na wiele pytań.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Krystyny Mirek i nie było ono zaskakujące. Już wcześniej słyszałam o tej autorce i choć niespecjalnie zagłębiałam się w informacje na jej temat, wyobrażałam sobie, że jej książki są lekkie, niezobowiązujące, dzięki czemu umilą wolny dzień, choć nie wzbudzą zachwytu. Właśnie tak mogę opisać swoją przygodę ze „Światłem w Cichą Noc”: to pełna ciepła lektura, która co prawda nie pozostawiała po sobie większego wrażenia, jednak pozwoliła mi się odprężyć w świąteczny wieczór.

Najmocniejszą stroną tej powieści jest kreacja bohaterów. Postacie są bowiem wyjątkowo naturalne, prawdziwe, przypominają osoby z naszego najbliższego otoczenia, przez co łatwo się z nimi utożsamić. Każdy z nich ma problemy, w których możemy odnaleźć odbicie własnych, ich rozterki nie są wyolbrzymione, tylko po prostu ludzkie. Rodzeństwo Łaniewskich przez całe swoje życie próbuje się pogodzić z tragicznym wypadkiem, który rozbił ich rodzinę. Antek nie jest w stanie wybaczyć ojcu po tym, jak ten zostawił jego i swoją żonę. Kalina musiała zaakceptować wybór syna, przez co nie widywała wnuka przez całe lata. Z kolei Dorota Mirska orientuje się, że jej idealny z pozoru dom to jedynie złota klatka. Nie ma wątpliwości, że te wszystkie sytuacje to jedynie kronika dnia codziennego – może niezbyt zaskakująca, ale właśnie uderzająca w swojej prostocie.

Do stylu nie mogę mieć większych zastrzeżeń, pomijając (najprawdopodobniej niezamierzony) patos, który momentami przewijał się w dialogach. Rozdziały mijają w zastraszającym tempie, nieproporcjonalnym do samej akcji, biegnącej dość spokojnym, ustabilizowanym rytmem. Potwierdzają się opinie głoszące, że Krystyna Mirek posługuje się bardzo lekkim piórem. Co prawda atmosfera utrzymująca się w powieści nie pozwala na doznanie gwałtowniejszych uczuć, ale za to idealnie się wpisuje w świąteczny klimat. „Światło w Cichą Noc” kończyłam w Boże Narodzenie, więc możecie wierzyć mi na słowo, że to idealna lektura na ten czas. Autorka zadbała, żeby ze stron wprost wylewał się zapach pierników, zatem trudno nie ulec tak dobrze oddanemu nastrojowi.

Oczywiście święta są jedynie tłem wydarzeń, polegających głównie na uchylaniu rąbka rodzinnych tajemnic czy na pojednaniach (bądź kłótniach). Ponieważ to dopiero pierwszy tom cyklu, poszczególne wątki są raczej nieśmiało zarysowane. Po dotarciu do ostatniej strony nadal nie wiem, dlaczego ojciec Antka podjął taką, a nie inną decyzję, nie znam też szczegółów życia rodziny Mirskich, przez co postępowanie Doroty wydaje się nagłe i nie dość dobrze uzasadnione. Trudno doszukiwać się w fabule niespodziewanych zwrotów akcji, wprost przeciwnie: bywa ona niemal irytująco powolna, co z pewnością nie spodoba się niecierpliwym. Wierzę, że zamierzeniem książki było jedynie otwarcie poszczególnych furtek, które w kolejnych tomach pozwolą autorce na rozwinięcie każdego z tematów. Nie da się bowiem ukryć, że mimo codzienności motywów przedstawionych w powieści, kilka z nich porusza dość istotne problemy, które wymagają odpowiednio poświęconej uwagi. Jest dość przewidywalnie, jest prosto, jest nieco naiwnie – ale trudno nie odmówić tej książce pewnego uroku. I choć zauważyłam kilka niedociągnięć (przykładowo relacja Magdy i jej ukochanego, Konstantego, jest kompletnie niezrozumiała: ich pozorna zażyłość wydaje się pusta i nielogiczna), to jednak z ciekawością sięgnę po kontynuację serii „Willi pod Kasztanem”. Bo mimo wszystko trudno nie przywiązać się do tych bohaterów i nie poczuć potrzeby poznania ich dalszych losów.

Jeśli na tegoroczne Boże Narodzenie będziecie poszukiwali odprężającej, świątecznej lektury, to mogę zdecydowanie polecić „Światło w Cichą Noc”. Zwolennicy prostych obyczajówek doskonale odnajdą się w tematyce, zwłaszcza jeśli będą domagać się historii niewymagającej, a jednocześnie klimatycznej i przyjemnej w odbiorze. Sama z chęcią powrócę do opisanego przez Krystynę Mirek zakątka Krakowa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Uwielbiam pióro Krysi. Zawsze w jej powieściach odnajdę ukojenie, bardzo mądre słowa, które dają mentalnego kopa i nakazują pozytywne myślenie o życiu, ładują dobrą energią, wzbudzają wiele emocji, a także otulają człowieka niczym ciepła, puchową kołdrą, w której można się zaszyć przed całym światem i na spokojnie wyciszyć. Sięgając po jej najnowszą książkę ,,Światło w Cichą Noc'' pragnęłam znaleźć przyjemną świąteczną atmosferę, puszysty, biały śnieg, którego w tym roku szczególnie mi zabrakło na święta, pozytywne emocje pokrzepiające serce. Wszystko to otrzymałam, ale... No właśnie. Było jakieś ale, które sprawiło, że nie do końca zakochałam się w historii, a bardzo na to liczyłam.

Antek Milewski po wielu latach wraca do rodzinnego domu. Po gorzkich przeżyciach jakich doświadczył, chce zacząć wszystko od nowa. Niestety po przekroczeniu progu na nowo powracają do niego bolesne wspomnienia, o których chciałby raz na zawsze zapomnieć. Po drugiej stronie płotu stoi domek jednorodzinny, w którym nigdy nie spędza się Świąt Bożego Narodzenia. Tragiczne wydarzenia odebrały radość i szczęście z tego szczególnego dnia. Los jednak jest czasami przewrotny i zamiast uciekać kolejny raz rodzina stanie przed trudnym zadaniem zorganizowania prawdziwej Wigilii. Czy im się uda?

Książka niestety mnie nie urzekła jak na początku tego oczekiwałam. Opowieść nie była zła, ale przeczytałam ją bez większego zachwytu jak było w przypadkach wcześniejszych powieści autorki. Zabrakło mi tu magii, historii, która roztrzaska serducho na milion kawałeczków. Była miła, przyjemna, pozwoliła na chwilę zapomnieć o obowiązkach, uciekającym czasie, ale pragnęłam czegoś więcej. Lektura jest dość schematyczna i przewidywalna, nie trudno zgadnąć jak opowieść dobiegnie końca, była jednak idealną odskocznią od bardziej wymagających opowieści, którymi aktualnie się zajmuje.

Powieść czytało się bardzo szybko. Jest lekka, przyjemna, napisana prostym językiem. Zawiera w sobie wiele ciekawych morałów, które można później przekładać na swoje życie. Do tego pokazuje, że święta nie zawsze są piękne, kolorowe i wesołe. Zdarzają się sytuacje, zdarzenia, które odciskają piętno w sercach i pozostawiają ogromny ból, które odbierają radość z wyczekiwania na ten szczególny czas. Wtedy pragnie się być jak najdalej od smutku i łez, ucieka się od tego złego, by nie czuć ogromnej pustki. Pokazuje również siłę jaka drzemie w bohaterach mimo, że nie są do końca przekonani czy dadzą radę spełnić to, co sobie zaplanowali.

Co do samych bohaterów- mam mieszane uczucia. Z jednej strony bardzo ich polubiłam, z drugiej trochę mnie denerwowali, ale w ostatecznym rozrachunku są w porządku. Ciekawa jestem jak ich wspólne losy dalej się potoczą. Mam niewielki niedosyt i chciałabym więcej. Może moje odczucia zmienią się z kolejnym tomem. Bardziej mnie do siebie przekona. Historia była ciekawa, jednak zabrakło mi tu tego zapalnika, który sprawiłby bym się lekturą zachwycała.

Jeśli chodzi o tematykę świąt nie trzeba czytać opowieści w tym konkretnym czasie. Klimat jest o tyle dobry, że w każdej chwili będziemy marzyć o świętach, spędzaniu ich z bliskimi, prezentach i całej wrzawie, która się wiąże z przygotowaniami do tego szczególnego wydarzenia. Polecam waszej uwadze tą konkretną historię, na pewno zaskarbi wasze serca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka wciągająca bardzo, już od pierwszych stron jak zresztą każda z powieści pani Mirek . Z niecierpliwością czekam na dalsze losy bohaterów "Światła w cichą noc" Szczególnie ciepło myślę o Bartku który choć wydaje się takim "niebieskim ptakiem" to ma wiele wrażliwości i dobre serce w sobie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka jest idealna na zimowe wieczory, kiedy to człowiek zastanawia się nad sensem życia. Na chwilę można się zatrzymać i zatopić  w tej lekturze. Ksiązka mówi o przemijaniu i o tym że w pewnym wieku każdy musi rozliczyć się z przeszłością. Nie można się oszukiwać iż jest wszystko ok i uciekać od problemów gdyż kiedyś trzeba będzie przed nimi stanąć. Książka pokazuje także iż nie można wszystkim wierzyć i od razu zapraszać ich do swojego życia bo można się nieźle zawieźć. Czasem warto zauważyć osoby które mieszkają najbliżej.  Książka napisana jest lekkim językiem, jednocześnie ukazując problemy które każdego mogą dotyczyć.    Polecam bardzo serdecznie i już nie mogę się doczekać kolejnej części przygód Magdy i Antka która pojawi się już w lutym :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przeczytałam już niemal wszystkie powieści Krystyny Mirek i gdy tylko kolejny tytuł pojawi się w zapowiedziach, już go wyczekuję i wypatruję… Dlaczego? Bo to książki, które grzeją, otulają, niosą wiarę, nadzieję i przekonanie, że może być lepiej. „Światło w Cichą Noc” miała dodatkowo wprowadzać w świąteczny klimat… Czy pierwszy tom serii Willa pod Kasztanem sprawił, że poczułam zapach pierników i choinki jeszcze przed Wigilią?   Na obrzeżach Krakowa stoją dwa smutne domy, w których z reguły podczas Bożego Narodzenia panuje cisza. Nie rozbrzmiewają głosy licznej rodziny, nie słychać kolęd ani śmiechu dzieci, okna ani balkony nie błyszczą od rozświetlających je lampek. Nikt nie biega po ostatnie sprawunki ani nie krząta się po kuchni przygotowując uroczyste dania dla bliskich… Dlaczego? Czy to opuszczone domostwa? Nie, ot każde skrywa swoją mroczną tajemnicę…   W przedwojennej willi mieszka Kalina, starsza pani, dla której święta to czas pomagania innym. Mąż i syn nie żyją a synowe i ich dzieci nie utrzymują z nią kontaktu. Co wydarzyło się w przeszłości? Jaka mroczna tajemnica zawisła nad tą rodziną? Dlaczego ojciec porzucił żonę i synka i zapomniał o nich na kolejne lata? Jednak pewnego dnia do drzwi Kaliny puka Antek Milewski – właśnie ten porzucony przed laty mały chłopiec. Stracił wszystko co w życiu cenne – pracę, dom, miłość… Został oszukany i teraz musi wyleczyć rany oraz odnaleźć nowy cel. Czy dom babci to dobre miejsce na analizę błędów i przygotowanie nowego planu na przyszłość? Czy Antkowi uda się odkryć dlaczego ojciec go zostawił?   Tuż ‘za płotem’ rozgrywa się jednak większa tragedia… Magda Łaniewska i jej starsi bracia – Michał i Bartek – nie spędzają świąt w swoim domu. Tutaj od lat nie ma choinki a rodzeństwo każde święta Bożego Narodzenia spędza a ciepłych krajach. To przeżyta w dzieciństwie trauma nie pozwala im celebrować tak smutnego – dla nich – czasu. Kiedy byli mali dokładnie w Wigilię stracili rodziców. Teraz jednak są dorośli i Magda jako pierwsza chce wyłamać się z tego schematu urządzając uroczystą kolację dla rodziny narzeczonego – Konstantego. Czy bracia Łaniewscy zgodzą się pomóc siostrze w tym trudnym przedsięwzięciu? Czy Mirscy zaakceptują ukochaną syna i plan na święta w ich domu? Czy cichy i ciemny dom przebudzi się z wieloletniego snu?   Z ogromnym dystansem obserwowałam również okres przedświąteczny w trzeciej rodzinie – u Mirskich, rodziców Konstantego. Z pozoru idealne, wieloletnie małżeństwo, z doskonale wyważonymi obowiązkami pod wpływem wizyty młodej dziewczyny zaczyna dostrzegać rysy. Dorota Mirska jest całkowicie poświęciła się rodzinie – prowadziła dom, pielęgnowała ogród a przede wszystkim dogadzała mężowi i dzieciom. Tylko co otrzymała w zamian? Dopiero teraz dostrzega jak bardzo skomplikowała sobie życie, nieszczęśliwe życie… Czy zrozumie gdzie popełniła błąd? Dlaczego wcześniej nie widziała braku miłości? Czy odnajdzie w sobie siłę do zmian?   „Większość rodzin ma jakąś dziurę w biografii, którą zasłania, jak może, i stara się o niej zapomnieć.” *   Krystyna Mirek z doskonałym wyczuciem smaku, lekkością i typowym dla siebie ciepłem opowiedziała historię trzech rodzin, w których przez wiele lat Boże Narodzenie obchodzone było według utartych schematów, niekoniecznie dających radość. Losy stworzonych postaci nieustannie się przeplatają, krzyżują i wywierają na siebie wpływ. Fabuła skupia się na niedopowiedzeniach i świętach, choć niewątpliwie pisarka nie postawiła tutaj ewidentnej kropki. Liczę, że „Światło o poranku” - czyli drugi tom serii - przyniesie więcej odpowiedzi niż pytań. Chętnie poznam wyjaśnienie - świadomie przez Krystynę Mirek - niedokończonych wątków.   Niezwykle go gustu przypadły mi sylwetki bohaterów, których autorka opisała tak, iż czuję jakbym znała ich osobiście – skryty i przepełniony żalem Antek, podporządkowany ojcu Konstanty, nieśmiała ale wojownicza Magda, pod maską przesadnej pewności siebie skrywający swój ból Bartek oraz odpowiedzialny za młodsze rodzeństwo Michał. A na dokładkę tajemnice przemiłej babci Kaliny i skonfliktowani Mirscy. Plejada gwiazd po prostu :) Tylko czy każdy jest szczery?   „Każdy potrzebuje wiedzieć, że są na świecie ludzie, których interesują i prawdziwie obchodzą jego sprawy. Nie dlatego, że szukają dziury w całym i czekają na pierwsze potknięcie, ale ponieważ im zależy.” **   Zobowiązania, deklaracje, optymizm i załamanie, przeszłość i przyszłość a także tajemnice i pozorne szczęście – to wszystko zostało zawarte na kartach powieści, która pokazała mi nie tylko różne oblicza postrzegania Bożego Narodzenia, ale przede wszystkim zapachniała herbatą z cynamonem, goździkami, imbirem i pomarańczami u babci Kaliny… A gdzieś pomiędzy kolejnymi łykami można sprawdzić, który z bohaterów mówi prawdę a jego odwaga nie jest udawana, kto komu zaplanuje karierę i życie a kto zacznie się buntować.   Podsumowując - „Światło w Cichą Noc” to odzwierciedlenie zwykłego życia: czasami przepełnionego żalem, innym razem szczęściem. To historia o niepewności porzuconego dziecka, uciekaniu przed problemami, samotności, samotnym macierzyństwie, nieodwracalnych zmianach i impulsie koniecznym do przebudzenia z odrętwienia i stagnacji. Posłuchajmy dobrego głosu, który przypomina, by walczyć o to, co dla nas cenne, nie zgubić szczęścia w pogoni za sukcesami a przede wszystkim nie ukrywać uczuć i emocji. Jednozdaniowe przesłanie powieści? Zmierzajmy małymi kroczkami do celu, uporajmy się z traumą, naprawmy błędy i bądźmy szczęśliwi!

* K. Mirek, "Światło w Cichą Noc", Wyd. Edipresse, Warszawa 2017,  s. 91
** Tamże, s. 227/228

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka przeczytana szybciutko bo zaledwie w dwa dni.
To przepiękna opowieść o miłości, nadziei,przebaczeniu i zawiedzionych oczekiwaniach.W sam raz na zbliżające się Święta Bożego Narodzenia. To opowieść nie tylko dla tych, którym Święta kojarzą się z radością, ciepłem spotkań rodzinnych i zapachem ciasta ale także dla tych, którym choinka przypomina o cierpieniu, smutku i miłości utraconej. Nie dla wszystkich to będzie wyjątkowy czas. Ale może się okazać, że jednak nie wszystko jeszcze jest stracone. Przecież magia Świąt może zdziałać prawdziwe cuda w naszym życiu, jeśli tylko pozostaniemy na nią otwarci. Bez miłości w naszym życiu, wszystko inne traci swój blask. To pierwsza książką tej autorki z którą miałam styczność a pod ręką czekają kolejne. Liczę, że będą równie cudowne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nadchodzi czas świąteczny, który większości ludzi kojarzy się z cudownym okrem. Ale nie rodzinie Łaniewskich, dla których ten czas jest wyjątkowo trudny. To właśnie podczas wigilijnego wieczoru, gdy ich rodzice pojechali po ostatnie zakupy, oni czekali w blasku choinki na ich powrót, zapukał policjant, który oznajmił im najgorszą wiadomość. Ich rodzice zginęli w wypaku, a Michał, Magda i Bartek byli zdani tylko na siebie. Musieli szybko dorosnąć, ale wyszło im to wspaniale. Tworzyli zgraną drużynę.

Jednak na okres świąteczny zawsze decydowali się na wyjazd z dala od choinki i całej świątecznej oprawy. Ale tego roku Magda za nomową swego narzeczonego zaprosiła jego rodzinę na prawdziwą, tradycyjną wigilię. Chciała zaimponować Konstantemu, nie wspominała mu wcześniej o swoich świątecznych przeżyciach i niechęci do tych dni. Była to pierwsza rozmowa rodzeństwa o świątecznym czasie, ale wspólnie doszli do wniosku, że pora już zakończyć uciekanie przezd przeszłością. Nikt nie chciał poruszać tego tematu, ale okzało się, że tak naprawdę wszyscy tego potrzebowali.

Bracia, szczególnie Bartek, postanowili pomóc siostrze w zorganizowaniu Wigilii. Wszystkie świąteczne potrawy, choinka i przybranie domu.

Bartek postanowił nawet dla siostry własnoręcznie upiec pierniczki, które wyszły wspaniałe, ale przed wręczeniem ich zostały skonsumowane przezz Michała i Antka.

Antek to wnuk sąsiadki Łaniewskich, który nie utrzymywał kontaktów z babcią. Jego zerwane więzi były podyktowane tym, że była to babcia od strony ojca. Ojca, który zdradził jego mamę i odszedł do innej kobiety, z którą miał córkę Blankę. Antek miał również za sobą przejścia, gdyż kobieta którą myślał że kocha, wykorzystała go, ukradła jego tajne i dane i przekazała do konkurencyjnej firmy, po czym znikła bez śladu. Postanowił zacząć wszystko od nowa właśnie w Krakowie, gdzie mieszkała jego babcia.

Wszyscy zaangażowali się w przygotowania dla rodziny Milewskich, tylko czy aby napewno Konstanty był tego wart. Od początku Antek próbował ostrzec Magdę przezd jej narzeczonym, którego kojarzył z kursów, gdzie był otoczony gronem pięknych pań. Bracia również czuli, żę z Konstantym musi być coś nie tak. Ich podejrzenia nasiliły się, gdzy Antek ujrzał konstantego w towarzystwie Luizy-jego szefowej. Wspólnie jedli kolację, ale spotkanie nie do końca wyglądało na służbowe.

Magda dostrzegła, że rodzina Konstantego dość stanowczo określa wszystkim role. Ojciec zarazbia pieniądze, zajmuje się firmą, natomiast matka zajmowała się domem. Uczta, którą przygotowała na niedzielny obiad była dla niej czymś niespotykanym. Ale Dorota - mama Konstantego nie miała możliwości spokojnie usiąść i porozmawiać z gośćmi. Była traktowana jak służąca. Ona sama nie zdawała sobie z tego sprawy, dopóki nie ujrzała zachowania Magdy i jej normalności, co bardzo nie spodobało się tacie Konstantego. On chciał mieć wszystko dokładnie tak jak sobie zaplanował. Nawet przyszłość dla swoich dzieci to właśnie on pllanował. Pani Dorota postanowiła się zbuntować.

Jedne święta, jedno zaproszenie na kolację, a zmieniło tak wiele.... Cudowna opowieść, którą czyta się idealnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Cała recenzja na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2017/12/czy-zabysnie-swiato-w-cicha-noc.html#disqus_thread

Opowieści świąteczne powinny pokazywać radość, nadzieję i ciepło, które kojarzy się ze Świętami Bożego Narodzenia. To wszystko znaleźć można w najnowszej książce Krystyny Mirek. Autora pokazuje dwie rodziny, naznaczone przez życie, które radzą sobie z problemami jak potrafią. Rodzeństwo Łoniewskich od wczesnego dzieciństwa przeżywa traumę tragicznych wydarzeń, które na domiar złego wydarzyły się w tym właśnie okresie. Na co dzień każde żyje, jak potrafi, choć widać wyraźnie, że po latach przeszłość nadal ma na nich bardzo silny wpływ. Święta dodatkowo potęgują te uczucia, dlatego też od lat uciekają od wszystkiego, co się z tym okresem kojarzy. Ale co, kiedy któregoś roku jedno z nich stwierdzi, że pora z tym skończyć? Na pewno będzie to duże wyzwanie dla całej trójki.

Świąteczne powieści to książki dające nadzieję, radość, wzruszające, a jednocześnie pokazujące magię świąt. To wszystko znaleźć można w "Świetle w Cichą Noc". Oprócz pierwszoplanowych bohaterów pojawia się tu kilka innych osób, które również tłumią w sobie różne złe wspomnienia, żyją chwilą nie pozwalając sobie na analizy, ale w końcu wszystko powoli się zmienia. U Krystyny Mirek bardzo lubię świetny styl oraz bohaterów, którzy mimo różnych życiowych ran bardzo szybko stają się bliscy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czas do Bożego Narodzenia skraca się coraz prędzej. Dzień za dniem ucieka i już za moment będziemy zasiadać do Wigilijnego stołu, trzymać w ręku opłatek, składać życzenia... To nie dla wszystkich wyjątkowy czas. Nie wszystkim kojarzy się pozytywnie. Ale to nie znaczy, że nie może zdarzyć się cud, który przemieni serca i podejście. Zawsze jest nadzieja, iż przeszłość, może nie bardzo kolorową zdołamy oddzielić grubą kreską i zacząć na nowo.
W najnowszej powieści Krystyna Mirek opowiada piękną historię. Niebanalną. Obsadzoną mocno w okresie przedświątecznym i już centralnie świątecznym. Bohaterowie w wyniku trudnych doświadczeń w dzieciństwie, uciekają przed Bożym Narodzeniem. Łatwiej jest wyjechać poza granice kraju, niż zmierzyć się z świąteczną atmosferą, która kojarzy się Magdzie, Bartkowi i Marcinowi z bólem straty rodziców. Rodzeństwo jest już dorosłe. Postarali się o to, aby ich więź była wyjątkowo silna. Bracia czują się odpowiedzialni za młodszą siostrę. Kiedy więc kalendarz daje dobitnie znak, że czas planować wyjazd i mogłoby się wydawać, iż lada chwila spakują walizki i wyruszą przed siebie... Magda przerywa coroczną tradycję ku uldze braci. Dziewczyna staje przed wyzwaniem: ma urządzić Wigilię dla swojego ukochanego a także jego rodziców. Bartek i Marcin chcąc uszczęśliwić siostrę, przełamują swoją niechęć do świąt i służą pomocą zakochanej Magdzie.
Antek jest już dorosły ale ból o odejściu ojca tkwi w nim nadal. Mężczyzna wskutek pewnych wydarzeń, traci wszystko. Powraca do Krakowa, aby spróbować zacząć wszystko od początku. Z czystą, białą, jak padający właśnie z zasnutego chmurami nieba, śnieg. Trafia pod czułą opiekę nieocenionej babci Kaliny. Miejsce, które zna z dzieciństwa, ma być tylko na chwilę, jednak okazuje się, że los, jak to w większości przypadków bywa, ma inne, lepsze plany.
Konstanty to chłopak, który stoi na rozdrożu. Nie potrafi wybrać pomiędzy tym, czego on sam pragnie a tym, co zaplanował dla niego ojciec. Mirscy są idealni. Bogactwo, przepych aż kipi w ich domu, ale brak w nim ciepła ogniska domowego. Jest chłód, pustka, ból niezrozumienia, brakuje miłości. Kiedy w te idealny obraz niespostrzeżenie wkradnie się osoba z innego świata, zwyczajna, pełna ciepła, złudzenia dotychczas zamiatane pod dywan, wyjdą na zewnątrz i nie pozwolą na ponowne zepchnięcie... Przychodzi więc czas, gdy klapki tkwiące na oczach tak silnie, spadają... Czy ludzie, którzy przywykli do takiego pustego życia będą zdolni wyjść na przeciw temu prawdziwemu?

Bohaterowie jeszcze nie wiedzą, że te święta będą dla nich wyjątkowe na różnych płaszczyznach, przede wszystkim jeśli chodzi o relacje. Boże Narodzenie będzie niejako punktem zwrotnym w ich życiu... Czasami wystarczy impuls. Jedno słowo. Jeden gest. To zmienia wszystko. Pragniemy miłości, poszukujemy jej z zapartym tchem, jednak okazuje się, że zupełnie nie tam, gdzie ona na nas czeka. To jednak nie oznacza, że porażka jest bezużyteczna, wręcz przeciwnie. Ze wszystkiego, co ma miejsce w naszym życiu można wyciągnąć dobro... ze wszystkiego. Jestem tego pewna a ta powieść też to świetnie ukazuje. Jest to już druga książka Krystyny Mirek, co do której zakończenia wcale nie byłam pewna... i to bardzo mi odpowiadało. Dziękuję autorce, że trzymała mnie w niepewności!

Polecam tę książkę całym sercem na ten czas świątecznych przygotowań lub świątecznego odpoczynku. Zobaczcie, że "Światło w Cichą Noc" daje nadzieję...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pomiędzy zwątpieniem i nadzieją jest cały ocean niespełnionych marzeń oraz zawiedzionych oczekiwań. Okres świąteczny sprzyja zapominaniu tego co złe, ale i rozpamiętywaniu bolesnych wspomnień. Czasem ktoś zaczyna pragnąć rozpocząć całkiem nowy rozdział w życiu, a święta mogą okazać się w tym bardzo pomocne …

 

Wszystko miało się potoczyć się inaczej, a wyszło z tego bagno, w którym została utopiona iluzja szczęśliwej przyszłości. Antek od dawna nie odwiedzał pięknej willi zbudowanej przy cichej uliczce w Krakowie, czas w niej spędzony okazał się preludium do bolesnej prawdy, nawet teraz – po latach ból wciąż jest odczuwalny, a jeżeli do tego dodać ostatnie wydarzenia to bilans wychodzi na ogromnym minusie. Boże Narodzenie w tym roku nie zapowiada się dla młodego mężczyzny zbyt radośnie. Tuż obok dostojnej willi stoi jeszcze jedno domostwo, mniej okazały, lecz również brak w nim świątecznego blasku. W przypadku Magdy, Michała i Bartka od dawna funkcjonuje dobrze wypracowany schemat, trójka rodzeństwa ma zamiar uciec od bożonarodzeniowego klimatu najdalej jak się da. Co roku skutecznie odgradzają się od Świąt, lecz tym razem „tradycji” nie stanie się  zadość lub przynajmniej ktoś ma plany by zburzyć wieloletni plan ominięcia Wigilii. W dwóch sąsiadujących domach od bardzo dawna duch Świąt był traktowany po macoszemu, jednak tym razem ma być całkowicie odwrotnie. Czy da się nadrobić zaległości? A może wydarzy się coś co zmieni postrzeganie nie tylko Bożego Narodzenia, ale i pewnych wydarzeń z przeszłości? Antek nie zapatrywał się na powrót do Krakowa chętnie, pamięć przywoływała niechciane obrazy,  czy były oprócz nich inne - zapomniane? Co z planami Magdy i jak na nie zareagują bracia? Ta czwórka ma więcej ze sobą wspólnego niż przypuszczają, łączy ich nie tylko niechęć do świątecznej pory …

 

Święta Bożego Narodzenia mają w sobie czar, który z roku na rok coraz bardziej doceniam, upływ czasu nie odbiera im uroku, ale uzmysławia to co mogą przynieść i co już, niestety, bezpowrotnie minęło.  „Światło w Cichą Noc” doskonale wpisuje się w listopadowo-grudniowy okres, chociaż lektura podczas innych pór roku nie odbierze wspaniałej atmosfery oraz jej przekazu. Ciepła opowieść z wieloma celnymi obserwacjami dotyczącymi nie tylko tego co dzieje się z nami w okresie świątecznym, lecz przede wszystkim dotyczących więzi rodzinnych oraz ich znaczenia, tak często niedocenianego. Krystyna Mirek w swej książce porusza wiele problemów jakie aż nazbyt często w rzeczywistym świecie głęboko ranią. Pozostawione same sobie wcale nie odchodzą w zapomnienie, wprost przeciwnie wciąż przypominają o swym istnieniu i nie pozwalają pójść naprzód. Święta stały się nie tylko tłem, ale i motywem łączącym poszczególne wątki, nie one jednak są na pierwszym planie, to miejsce zajęli bohaterowie oraz ich przeszłość. Okazuje się, że właśnie w tym momencie roku nadchodzi kulminacja tego wszystkiego co uwierało, raniło, rozczarowało lub wydawało się nie do zniesienia i to nie od niedawna, lecz od lat. Autorka skierowała swoją historię w kierunku odczarowania złych wspomnień oraz doświadczeń, natomiast nie daje, poprzez stworzone przez siebie postacie, uniwersalnej recepty na wszystkie troski. Strona po stronie towarzyszymy Antkowi, Magdzie oraz jej braciom podczas chwil, okazujących się dla nich przełomowymi. Emocje im towarzyszące oddane zostały realnie, bez egzaltacji i przede wszystkim z sympatią, chociaż nie bez gorzkich spostrzeżeń. Pomiędzy rezygnacją i przyzwyczajeniem pojawia się nadzieja oraz pragnienie rozpoczęcia nowego rozdziału w życiu, trudno nie trzymać kciuków za bohaterów i nie kibicować im  w potyczkach z losem. „Światło w Cichą Noc” jest klimatyczną lekturą, nie jedynie z powodu świąt, ale zwłaszcza dzięki bohaterom zwyczajnie-niezwyczajnym, niedoskonałych, ale pełnym ideałów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Polecam serdecznie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Polecam:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na czas kwarantanny ta książka okazała się trafioną lekturą. Akcja powieści rozgrywa się w grudniu, gdzie bohaterowie przygotowują się do Wigilii, ale w niczym mi to nie przeszkodziło. Urzekły mnie losy bohaterów.
Tytułowego światła, które im zaświeci w cichą i wyjątkową noc poszukują wszyscy bohaterowie tej książki. Każdy ma za sobą bolesne przeżycia z powodu których Święta Bożego Narodzenia przestały kojarzyć się z radością.Przejmujący był wątek rodzeństwa, które nie obchodzi Wigilii z powodu osobistej tragedii sprzed lat. Antek Milewski, główny bohater był dla mnie taką bratnią duszą, jego historia jest mi bliska, bo też strata bliskiej dla mnie osoby napełniła mnie bólem.Urzekły mnie opisy mroźniej zimy, dzisiaj w grudniu to ciężko o taki widok. Wspaniała postać babci Kaliny, kobiety niezwykle serdecznej i mądrej,która zawsze służy pomocą. Chętnie sięgnę po kolejne tomy tej serii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka jak najbardziej wpisuje się w klimat okołoświąteczny. Porusza ważne, trudne sprawy. Pokazuje, że czas można oswoić; że traumatyczne przeżycia z przeszłości, dzięki przyjaznym ludziom, można pokonać; że za życiem w luksusie niejednokrotnie kryją się ludzkie nieszczęścia; że magiczny czas Bożego Narodzenia może wpłynąć na relacje międzyludzkie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Choć już dawn po świętach... nadrabiam zaległości książkowe, chcąc przedłużyć jeszcze te uczucia... radosnego oczekiwania, piękna rozświetlonej choinki, wspólnego śpiewanie kolęd, szykowania i ukrywania prezentów, atmosfery pełnej ciepła, cudownych zapachów w całym domu...Bardzo sympatyczna lektura z dozą wigilijnego ciepła, choć podłożem tragedii z przed lat... Lekka, przyjemna-można poczuć święta i delikatnie ich magię..., ale spodziewałam się czegoś więcej... a jednak polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)