Stigmata
Beatrix Gurian

Śmierć najbliższych to najgorsze co może spotkać nas w życiu. Na własnej skórze przekonała się o tym Emma, której matka zginęła w tragicznym wypadku samochodowym, spadając z mostu prosto do jeziora. Po dwóch tygodniach rozpacz nastolatki przerywa dziwna przesyłka zostawiona przed jej mieszkaniem. Zdeterminowana by odnaleźć morderców matki zapisuje się na tajemniczy, elitarny obóz. Prawda w końcu ujrzy światło dzienne, a wszystko w co Emma wierzyła okaże się kłamstwem…

„Ale duchy kryją się nie w domach, tylko w rodzinach. I człowiek zabiera je ze sobą, dokądkolwiek by się wyniósł.”

Stigmata to pełna napięcia i grozy powieść, która została podzielona przez autorkę tak jakby na dwie części, czyli teraźniejszość opowiadaną z perspektywy Emmy oraz przeszłość, której bohaterką jest Agnes – matka Emmy. Obie te części Gurian połączyła ze sobą w tak naturalny sposób, że tworzą one jedną spójną całość.
Zapewne wiele osób nie zgodzi się z moim wcześniejszym stwierdzeniem, że Stigmata jest książką pełną zgrozy, ponieważ daleko jej do typowych horrorów czy thrillerów. Osobiście nawet zgodziłabym się z tym stwierdzeniem gdyby nie fakt, że jest to pozycja przeznaczona dla młodzieży. Czytelnicy dość często zapominają, że w przypadku literatury młodzieżowej autor nie może pozwolić sobie na zbyt obrazowe opisy z jakimi mamy do czynienia w horrorach czy thrillerach. Niezwykle trudno uzyskać jest pisarzowi ten efekt, ale Beatrix Gurian poradziła sobie z tym pierwszorzędnie, umieszczając wszelkie najważniejsze cechy thrillera w powieści młodzieżowej. 
Sięgając po Stigmatę musicie mieć świadomość, że nie będziecie mogli się od niej oderwać, ponieważ wszechobecne tajemnice i zagadki zaciekawią was bardziej niż przypuszczacie. Do samego końca nie będziecie pewni kto jest mordercą, a zakończenie będzie tak zaskakujące i niespodziewane jak tylko może być. 
Szkoda trochę, że autorka nie poświęciła więcej czasu na bardziej szczegółową kreację bohaterów, ponieważ w zasadzie o głównych bohaterach wiemy naprawdę mało, nie wspominając już postaci drugo planowych o których nie wiemy praktycznie nic oprócz tego, że są i jak mają na imię. 
Wydarzenia rozgrywające się w książce uzupełnia czternaście fantastycznych przepełnionych grozą fotografii autorstwa męża autorki – Erola Guriana. Oddziałują one tak silnie na czytelnika, że bez czytania książki odczuwamy klimat świata wykreowanego przez Beatrix Gurian. Było to dla mnie naprawdę fascynującym doświadczeniem, z jakim nie spotykam się często, wręcz praktycznie wcale. Całość tego wrażenia dopełniała wspaniała okładka oraz piękna forma graficzna znajdująca się na stronach powieści.

„Nie możesz pozwolić, by cień zniszczył ci życie. Liczy się miłość, tylko miłość. Miłość do życia, do ludzi, do samej siebie.”

Przeczytajcie Stigmate, bo naprawdę warto!

Pozdrawiam,
Aleksandra.
Po więcej zapraszam na:

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Każdy ma jakąś tajemnicę. Skrywa sekret, którego nie chce wyjawić światu. Mama Emmy skrywała tajemnicę nawet przed samą sobą. Jednak zawsze prawda wyjdzie na jaw.

Emma to nastoletnia córka pielęgniarki ze szpitala pw. Maryi Panny. Pewnego dnia życie młodej osoby diametralnie się zmienia. Dowiaduje się o wypadku, o samochodzie mamy w zbiorniku wodnym i o tym, że ciała jej mamy nie odnaleziono, ale na pewno leży na dnie jeziora. Emma pogrążona w smutku i żalu nie wychodzi z pokoju. Przez dwa tygodnie rezygnuje z kontaktu ze światem. Jest tylko ona, pokój mamy i jej zapach. Aż nagle przychodzi do niej paczka. 
Czyżby kryły się w niej kolejne kondolencje? A może są to rzeczy mamy z pracy. Jednak nie. Paczka skrywa coś gorszego. Album z tylko jednym zdjęciem. Fotografia dziecka z podpisem:

  Jeśli chcesz wiedzieć, kim są mordercy twojej matki, zgłosisz się.  Najlepiej jeszcze dzisiaj.

Zacznijmy może od okładki. ONA JEST CUDNA! Nie dość, że się błyszczy w świetle, to jeszcze ma piękne zdobienia. W prawym dolnym rogu znajduje się medalion, który ma duży związek z powieścią, ale nie do końca w tej wersji. Jedynym minusem okładki jest to, że wypukłe litery się wycierają. Bardzo szkoda, że tak się właśnie dzieje :( 

A jeśli chodzi o samą książkę. 
Okej, początek mnie w ogóle nie wciągnął, wręcz nudził. Czytałem rozdział, a po nim przerwa na coś bardziej interesującego, typu zmyć podłogę. Jednak jakoś tak po setnej stronie coś się przełamało. Stwierdziłem, że baaardzo się myliłem co do powieści. Zwroty akcji, ciągłe pytania, setki niewiadomych, skrawki układanki, którym brakuje początku i ciągły brak zaufania do wszystkich.

Książka jest podzielona jakby na trzy części, które się przeplatają. Jeden z rozdziałów jest o wydarzeniach z teraz, kolejny z dzieciństwa mamy Emmy- Agnes, następny z wydarzeń sześć tygodni przed chwilą obecną. Z jednej strony było to nawet ciekawe, ale zdarzało się, że denerwowała mnie ciągła zmiana czasu. 

Czytając Stigmatę napotkamy kilkanaście zdjęć z przeszłości. Wskazówki dla Emmy, elementy układanki, które dziewczyna musi połączyć zanim będzie za późno.
Są one wykonane przez niemieckiego fotografa Erola Guriana

Zemsta jest moja, mówi Pan, a gniew mój będzie przerażający. Jeszcze tylko dwadzieścia cztery godziny, Emmo, i wszystko się skończy

Stigmata, to powieść niemieckiej pisarki Beatrix Gurian, która zanosi nas na skrzydłach swojej powieści do starego zamku otoczonego wzniesieniami gdzieś w Szwajcarii. Miejsce to skrywa makabryczną historię, która od ponad pięćdziesięciu lat nie ujrzała światła lamp telewizyjnych. 

Podsumowując.
Stigmata Beatrix  Gurian, to powieść, która przenosi nas do tajemniczej doliny, która skrywa nie jednej sekret. Początek powieści jest mało ciekawy i nie zachęcający, jednak cicha woda brzegi rwie! W mojej skali książka uzyskuje 9/10 pkt.

blog: zatraceni w kartkach

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Beatrix Gurian udało się napisać książkę a młodzieży z nutką grozy, co jest nie lada wyczynem. Jestem zadowolona z lektury. ,,Stigmata" wprowadza czytelnika w tajemnicę. Do końca nie zdajemy sobie sprawy, jakie jest rozwiązanie tej zagadki. Książka jest wprost przesycona tajemnicą. Nie ma takiej strony, na której nie mamy z nią do czynienia. Nagłe, niespodziewane zwroty akcji tylko podsycają naszą ciekawość. ,,Życie to umieranie. I właśnie ciąg małych śmierci nadaje życiu sens." Od samego początku nie mogłam się oderwać od tej książki...właśnie taką powinna być dobra książka. Oby powstało takich więcej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Według mnie ,,Stigmata" jest rewelacyjna. Już na wstępie powiem, że nie potrafię jej nic zarzucić. Zaczynając od okładki po samą fabułę, wszystko było dla mnie idealne i już żałuję, że znam całą tę historię, a kolejne jej poznawanie nie będzie już takie samo. W dodatku jest to powieść jednotomowa, zatem niestety nie ma możliwości kontynuowania poznawania bohaterów tej książki. Pomysł, jaki autorka miała na napisanie tej historii, okazał się genialny. Może sam opis tego nie oddaje, ale możecie mi wierzyć na słowo- ta książka wciąga jak żadna inna. Jest to świetne połączenie literatury młodzieżowej z dobrym thrillerem. Wydarzenia niejednokrotnie mnie zaskakiwały i zdarzało się to w najmniej oczekiwanym momencie. Dodatkowo wszystko podsycał fakt, iż jeśli poznawałam jakąś informację związaną z fabułą czy postaciami, nigdy nie miałam pewności czy faktycznie jest to prawda. I to napięcie było w tym wszystkim najlepsze. Tak, ta książka to jedna wielka TAJEMNICA. Z kolei główna bohaterka była postacią w miarę ciekawą i interesująca. Mimo, iż nie poznajemy jej zbyt dobrze i nie uzyskujemy wielu informacji na jej temat, możemy ją polubić, jednak na pewno ni się z nią utożsamiać. W wielu momentach wykazywała się ona wielkim sprytem i inteligencją, co w tym przypadku bardzo się chwali, a jej relacje z innymi rówieśnikami, pomimo iż zmienne i lekko dziwne, nadawały całemu dziełu swoisty paranoiczny klimat. Warto też zwrócić uwagę na sam wygląd książki. Sama okładka jest jak dla mnie powalająca. Połączenie bardzo ciemnej zieleni i srebra dało niesamowity efekt. W środku mamy liczne zdjęcia związane z fabułą, zachowane również w kolorze zieleni, czerni i bieli. Mimo iż są one bardzo klimatyczne i często niejasne, to charakteryzują się wielką starannością i potrafią zachwycić. Mówiąc krótko, ta książka z pewnością zachwyci tłumy, trzeba dać jej tylko szansę. Przeczytanie nie zajmuje długo, a emocje jakie po sobie pozostawia, z pewnością zostaną zapamiętane. Jest po prostu warta swojej ceny.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Młodemu czytelnikowi (do którego w końcu skierowana jest ta książka) ,,Stigmata" powinna się spodobać. Nastoletni bohaterowie, zakazana miłość, dreszczyk emocji, dość wartka akcja i jej dziwne zwroty, tajemnice i sekrety, powiew grozy w odpowiednich momentach - te elementy powinny przypaść mu do gustu i sprawić, że przyjemnie spędzi czas podczas lektury powieści.. Starszemu już niekoniecznie. Bo prawdą jest, że historia ta jest nieco... naciągana i naiwna, a nawet mało logiczna. Boli też to, że zabrakło porządnie rozrysowanych bohaterów, zwłaszcza tych drugoplanowych. Daruję sobie jednak narzekanie na tę książkę, bo dawno już przestałam należeć do jej grupy docelowej. Młodym się spodoba i to w tej chwili jest najważniejsze. Więcej w recenzji: http://magicznyswiatksiazki.pl/stigmata-prawda-wyjdzie-na-jaw-beatrix-gurian/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Siedemnastoletnia Emma zmaga się teraz z ogromnym bólem po śmierci matki. Jej ojciec zmarł dawno temu i dziewczynie nie został już nikt bliski, kto mógłby się nią zająć. W jednej chwili cały dotąd poukładany świat Emmy rozpadł się na milion kawałeczków i nic nie wskazuje na to, żeby jej sytuacja miała się poprawić. Najbardziej zastanawiające się okoliczności śmierci jej matki, która podobno straciła panowanie nad kierownicą i wjechała do jeziora. Jednak dlaczego nie znaleziono nigdy jej ciała? I kim jest tajemnicza kobieta, która siedziała w jej samochodzie na miejscu pasażera i utonęła? Dziewczyna ma coraz więcej pytań, jednak nikt nie jest w stanie udzielić jej odpowiedzi. Czy to możliwe, żeby jej matka żyła? Co tak naprawdę się wydarzyło? ,,Trzeba zdobyć się na odwagę i zostawić cienie przeszłości za sobą, patrzeć w przód, przed siebie." Pewnego dnia Emma dostaje tajemniczą przesyłkę, która zawiera zdjęcie dziecka oraz polecenie, aby zaczęła szukać mordercy jej matki. Dziewczyna zaczyna nabierać coraz więcej wątpliwości w związku z całą tą sprawą. Dlatego kiedy otrzymuje zaproszenie na obóz, to nie waha się ani chwili i od razu się zgłasza. To co jednak zastaje na miejscu ma się zupełnie inaczej do jej wyobrażeń. Siedzibą obozu jest ogromny zamek na wzgórzu w dość opłakanym stanie. Budynek pełny jest tajemniczych tuneli, przejść oraz izolatek. Najgorsze są jednak mrożące krew w żyłach dźwięki jakie można w nim usłyszeć po zmierzchu, rodem z prawdziwego horroru. Emma ma jednak zadanie i jest gotowa zrobić wszystko, aby dowiedzieć się prawdy. ,,Ale duchy kryją się nie w domach, tylko w rodzinach. I człowiek zabiera je ze sobą, dokądkolwiek by się wyniósł." Na miejscu Emma wraz z innymi obozowiczami jest poddawana makabrycznym testom oraz wyzwaniom. Nikt tak naprawdę nie wie, dlaczego dostał zaproszenie do tego obozu, jednak jedno jest pewne - nic nie dzieje się tutaj bez przyczyny. Ktoś wciela w życie swój chory plan i życie czworga uczestników jest zagrożone. Emma krok po kroku odkrywa tajemnice tego mrocznego zamku, a to czego się dowiaduje już na zawsze zmieni jej życie. Jej mama była w jakiś sposób powiązana z tym miejscem, o czym świadczą podrzucane dziewczynie fotografie. Czy Emma dowie się w końcu czegoś związanego z wypadkiem jej mamy? Oraz co z tym wszystkim ma związany chrześcijański sierociniec? ,,Mam wrażenie, że znalazłam się nagle na scenie, w dziwnej sztuce, w której mam zagrać nieznaną mi rolę." Książka już od pierwszych stron zachwyca swoim niesamowitym klimatem. Już dawno nie czytałam tak mrocznej i tajemniczej pozycji, która nie dałaby mi potem spokojnie spać. Nie spodziewałam się, że ta książka będzie aż tak dobra. Świetnym dodatkiem są załączone zdjęcia, które dodatkowo potęgują nastrój grozy. W książce nie brakowało mrożących krew w żyłach scen, przez które czytelnikowi szybciej zabije serce. Autorka zdecydowanie potrafi budować napięcie i krok po kroku odsłaniać kolejne karty. Z jednej strony poznajemy historię rozgrywającą się kiedyś w tym zamku, a z drugiej wraz z Emmą próbujemy rozwikłać zagadkę śmierci jej matki. Najsłabiej wypadają bohaterowie poboczni, którzy niestety niczym szczególnym się nie wyróżniają. Autorka nie poświęciła im raczej wielkiej uwagi i skupiła się bardziej na innych elementach. ,,Stigmata" okazała się niezwykle mrocznym thrillerem psychologicznym, który zmusza czytelnika do refleksji. Historia stworzona przez autorkę jest zarazem niezwykle intrygująca, jak i trochę przerażająca. Jeśli macie ochotę na książkę, która przyprawi Was o szybsze bicie serce, to z czystym sumieniem mogę polecić Wam ,,Stigmatę". Na pewno się nie zawiedziecie :)).

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Recenzja także na moim blogu: kingaczyta.blogspot.com Siedemnastoletnia Emma nie może pogodzić się ze śmiercią swojej matki, która według policji zginęła w wypadku samochodowym. Pewnego dnia dziewczyna dostaje tajemniczą przesyłkę, a w niej czarno-białą fotografię małego dziecka i polecenie, by zaczęła szukać morderców matki oraz ulotka obozu dla młodzieży. W ten sposób Emma trafia do starego, zaniedbanego zamku w górach. Na miejscu czeka na nią sporo dziwnych i niebezpiecznych sytuacji, a Emma wraz z innymi uczestnikami obozu dla młodzieży zostaje wciągnięta w jakąś dziwną grę. "Stigmata" to bardzo przyjemna książka, którą w szczególności polecam młodzieży, chociaż i starsi mogą znaleźć tu coś dla siebie. Historia jest ciekawa, a miejscami dla bardzo wrażliwych osób może okazać się nawet trochę straszna. Jednak horror to to zdecydowanie nie jest, ale thriller młodzieżowy już tak. Zdecydowanie autorka stworzyła dobry klimat, na który składa się między innymi stare zamczysko, tajemne przejścia, mroczne fotografie i straszne wydarzenia z przeszłości. Podczas czytania odczuwa się czyhające na bohaterów niebezpieczeństwa, ale także zdezorientowanie. Ja, podobnie jak Emma, nie wiedziałam, co się dzieje, czy to, co właśnie się wydarzyło, to tylko żart i jakaś głupia próba, a może wręcz przeciwnie. Jest tajemnica, która odkryta zostaje dopiero na końcu. Autorka wodzi czytelnika za nos i nie daje odkryć prawdy przed zakończeniem powieści. Momentami historia robi się trochę zawiła, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Jeżeli chodzi o rozwiązanie zagadki to jest ono na pewno zaskakujące, ale jak dla mnie bez większych rewelacji. Trochę to takie naciągane mi się wydaje, spodziewałam się czegoś innego. Oprócz historii Emmy w książce znajdziemy też rozdziały poświęcone wychowywanej przez zakonnice Agnes. Dla mnie był to bardzo interesujący wątek, ale ze względu na dużo odniesień do wiary katolickiej może nie każdemu przypaść do gustu. O bohaterach drugoplanowych niewiele mogę napisać, nie wyróżniali się niczym szczególnym i często ich ze sobą myliłam. Jednak postać Emmy jest już zdecydowanie lepiej wykreowana. Jest to bohaterka, którą można polubić. To taka zwyczajna nastolatka, ale zdeterminowana, by odkryć prawdę. Książka zachęca do siebie już samą szatą graficzną. Okładka przyciąga wzrok, a w środku znajdziemy ozdobne, czasami kolorowe strony i klimatyczne zdjęcia stworzone przez Erola Guriana, które idealnie wpasowują się w treść książki i pozwalają nam na zobaczenie tego, co w danym momencie dostrzega Emma. Wygląd książki od razu sugeruje, jakiej tematyki można się spodziewać, tworzy też w pewien sposób klimat. "Stigmata" to lekka książka idealna zwłaszcza na wieczór. Nie jest to długa historia, nie jest to też trylogia, nic nie jest przeciągane na siłę, co mnie bardzo cieszy. Co prawda nie jest to nic rewelacyjnego i odkrywczego, ale miło spędziłam czas na czytaniu "Stigmaty" i jako lekką lekturę też ją mogę polecić.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Prawda wyjdzie na jaw.

Napisać literaturę grozy dla młodzieży to nie lada wyczyn. Trzeba uważać, by nie przesadzić z obrazami horroru, by zacząć na tyle interesująco, aby zaintrygować czytelnika już od pierwszej strony. Beatrix Gurian napisała taką właśnie powieść. Powieść z gatunku young adult, z wątkiem kryminalnym, a wszystko to podsyca iskra grozy, jaka towarzyszy thrillerom. Jestem pod ogromnym wrażeniem tego połączenia, które w przypadku ,,Stigmaty" udało się perfekcyjnie.

,,Trzeba zdobyć się na odwagę i zostawić cienie przeszłości za sobą, patrzeć w przód, przed siebie."

Emma pewnego dnia dostaje przykrą wiadomość - jej mama miała wypadek samochodowy. Co prawda ciała nie znaleziono, no ale gdzie mogłaby być? Poszukiwania trwają, a Emma jest pewna, że jezioro, do którego spadł samochód pochłonęło jej mamę. Pewnego dnia dostaje tajemniczą przesyłkę. Ktoś każe jej wybrać się na obóz, bo tam ma poznać morderców swojej mamy. Mimo obaw Emma udaje się na obóz do zamku w górach. Tam poznaje innych uczestników obozu -Sophię, Toma i Philippa, oraz opiekunów - Beckera, Nicolettę i Sebastiana. Czy wśród nich kryje się zabójca? Czy to pułapka? Emma zostaje wciągnięta w niebezpieczną grę. Musi rozwiązać zagadkę zanim będzie za późno.

Bardzo jestem zadowolona z lektury. ,,Stigmata" wprowadza czytelnika w zupełną tajemnicę. Do końca nie zdajemy sobie sprawy, jakie jest rozwiązanie tej zagadki. Książka jest wprost przesycona tajemnicą. Nie ma takiej strony, na której nie mamy do czynienia z niewiadomym. Nagłe, niespodziewane zwroty akcji tylko podsycają naszą ciekawość.

,,Życie to umieranie. I właśnie ciąg małych śmierci nadaje życiu sens."

Książki nie da się przestać czytać. Gdy już tylko zaczniemy, gdy przeczytamy pierwszy rozdział, wciąga nas wir, który sprawia, że nie jesteśmy w stanie odłożyć ,,Stigmaty". A nawet jest to zakazane. Dążenie do rozwiązania zagadki, odkrycia tajemnicy jest silniejsze od nas. Na bok trzeba odstawić inne czynności, bo ,,Stigmata" pochłonie nas do cna. Taka właśnie powinna być dobra książka - powinna zawładnąć czytelnikiem, pochłonąć jego wszystkie myśli, sprawić, że straci kontakt z rzeczywistością i przeniesie się do innego świata, do świata fabuły.

Gurian wprowadza nas w klimat powieści, która przyprawa nas o gęsią skórkę. Połączenie powieści young adult z thrillerem i wątkiem kryminalnym to nowość na rynku literatury. Coś czego brakuje. Pomysł autorki na fabułę jest idealny, ale też bardzo ryzykowny. Wiemy jak trudno jest stworzyć powieść, w której na pierwszym planie mamy tajemnicę. Nie wolno zdradzać za dużo faktów, nie wolno przesadzić, a autorce udało się idealnie wpasować w klimat. Mamy tajemnicę, która do samego końca nie zostaje zdradzona. A zdjęcia zamieszczone w książce wręcz sprawiają, że czytelnik jest jak zahipnotyzowany - są tak przerażające, tak straszne, tak bardzo budzą grozę i napięcie, że nie jesteśmy w stanie oderwać od nich oczu. To bardzo miłe, ale zarazem napawające o gęsią skórkę uczucie.

,,Ale duchy kryją się nie w domach, tylko w rodzinach. I człowiek zabiera je ze sobą, dokądkolwiek by się wyniósł."

W ,,Stigmacie" jednocześnie poznajemy fakty z przeszłości i śledzimy teraźniejsze wydarzenia. To bardzo trudny trik w literaturze. Niektórzy pomyślą, że książka jest z tych ,,skaczących", czyli fabuła skacze z wątku do wątku. Nic bardziej mylnego. Książkę czyta się bardzo dobrze. Są rozdziały poświęcone wydarzeniem z przeszłości, które idealnie się zazębiają z rozdziałami, które są poświęcone wydarzeniom teraźniejszym. Autorce udało się idealnie wpasować dwa główne wątki i osiągnęła w tym perfekcję.

Bohaterowie w powieści są bardzo intrygującymi postaciami. Książka napisana jest w pierwszej osobie, przez co śledzimy wszystko oczami Emmy. A dziewczyna ma bardzo dobre spojrzenie na świat. Nie wie kto ją zwabił na obóz, nie wie kto jest mordercą. Zaczyna podejrzewać każdego, ale też zaczyna poznawać swoich współobozowiczów. Każda postać w książce ma swoją tajemnicę, której poznanie sprawia, że inaczej patrzymy na całą powieść. Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie to klucz do dobrej powieści.

,,Nie możesz pozwolić, by cień zniszczył ci życie. Liczy się miłość, tylko miłość. Miłość do życia, do ludzi, do samej siebie."

,,Stigmtę" polecam wszystkim czytelnikom. Gdybym mogła przymusiłabym was do przeczytania tej książki - naprawdę jest tego warta. Czyta się ją szybko i lekko. To ciekawa lektura, która powinna znaleźć się w każdej biblioteczce i w dłoniach każdego czytelnika.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo mroczna książka i mocno bym się zastanowiła czy dla młodzieży , mimo, że jasno wskazuje , ze tak. Poczatek nieco dziwny lecz szybko wciąga , również dzięki sposobowi w jaki jest napisana. Mamy tu do czynienia z dwiema różnymi historiami, które łączy ta sama krew, dwie kobiety - matka i córka.

Do samego końca nie wiadomo dokładnie co się wydarzy i o co chodzi i mimo, że poniekąd można się domyśleć, kto stoi za wszystkimi strasznymi czynami i epizodami, to jest to tak fajnie owiane tajemnicą ( ukłon dla autorki) , że do końca nie wiadomo o co chodzi. Na samym końcu praktycznie wychodzi wszyskto na jaw i dowiadujemy się jakie motywy miała postać ukazana w książce jako ta negatywna.

Walka ze "złem" ale jakże inna i jakże zaskakująca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)