Rozmowy z seryjnymi mordercami. Żony i kochanki
Christopher Berry-Dee

Kto z Was nie zna serii o "Rozmowach z seryjnymi mordercami"? Jeśli ktoś nie czytał, to z pewnością kojarzy te książki, które ich części nie mają końca. Za każdym razem wydaje mi się, że autor już o niczym innym nie napisze, on jednak zawsze wyskakuje jak grzyb po deszczu z kolejnym reportażem 🤦 Do tej pory przeczytałam kilka jego książek i wszystkie były o tym samym, a zarazem i o niczym. Obiecałam sobie, że po więcej jego książek nie sięgnę, ale mam słabą wolę i jak widzicie, nie wytrzymałam i się pokusiłam po raz kolejny. I teraz Was zaskoczę, bo ta część podobała mi się najbardziej pod względem treści, jak i samych faktów. O wiele mniej było przechwalania się autora, chociaż tego i tak nie zabrakło, ale bardziej skupił się na ofiarach tych potworów.
.
Ta część została poświęcona kobietom, jak i mężczyznom żyjącym i sypiającym w jednym łóżku z seryjnymi mordercami. Są to osoby, które ich kochały, miały z nimi dzieci i żyły z nimi na co dzień, w większości niemające pojęcia o czynach swojej drugiej połówki, bądź niedopuszczaniu do siebie tej myśli, że ich żona/mąż może okazać się takim potworem. Autor zagłębia się w relacje towarzyszącą w związku z takim psychopatą. Znaczącą kwestią jest to, że prawie wszyscy mordercy idealnie maskowali swoje zbrodnie, aż do samego końca, za nim one nie wyszły na jaw.
.
Większość z tych potworów posiada osobowość narcystyczną, ludzie tego rodzaju są świetnymi manipulatorami. Tym samym wykorzystują oni otoczenie do swoich egoistycznych celów, w celu zaspokojenia swoich potrzeb fizycznych i emocjonalnych. Przerażająca książka, ukazująca tę drugą stronę, która cierpi najbardziej z powodu bestialskich poczynań swojego partnera. Nawet nie jestem w stanie sobie wyobrazić, co te osoby mogą czuć i przeżywać, bo oprócz ofiar tych bestii, to one są też w tym wszystkim poszkodowane. Trauma do końca życia, mając ta świadomość, że dzieliłeś łóżko z mordercą.
.
Z czystym sumieniem mogę wam polecić tę książkę. Jest ona chyba jedną z wielu na koncie autora, które tak dobrze mi się czytało i chciałam tylko więcej. Z takich ciekawostek, które wyczytałam, było to, że autorka Ann Rule, która napisała książkę "Ted Bundy" dobrze go znała, pracowała z nim, była jego przyjaciółką, co później zaowocowało w romans🙆 Oczywiście poznając go nawet do głowy jej nie przyszło, że taki sympatyczny facet, może okazać się socjopatycznym mordercą, pozory mogą mylić.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Śmierć jest namacalna, żal nie”.

Psychopaci są wśród nas.. ci szalenie inteligentni i ci niemiłosiernie głupi, ale zawsze kompletnie nieprzewidywalni. Niektórzy noszą maski normalności pod którymi ukrywają sekretną, perwersyjną naturę. Potrafią być wiarygodni i przekonujący. Romantyczni i liryczni. Stosują niekoniecznie wyrafinowane metody uwodzenia. No cóż, liczy się efekt końcowy. .

Pragnienie miłości zaburza racjonalny ogląd rzeczywistości. Któż nie wie z autopsji, że rzuca się też na oczy.. Bo, gdy zaczyna się jak w bajce, od szampana i róż – kto myśli, że jego życie wkrótce może zamienić się w koszmar jak z powieści Stephana Kinga.. że ktoś w minucie potrafi zmieniać się z doktora Jekylla w pana Hyde’a. Pewność, że miłość Twojego życia ma sumienie białe jak śnieg, bywa dotkliwie niepewna. Oczywiście po drodze są sygnały ostrzegawcze, zapalają się czerwone lampki – czujność osłabiona przez emocjonalne uniesienie sprawia jednak, że są one często ignorowane, a niekiedy co gorsza tolerowane..

Skąd wiadomo, że ktoś, kogo pokochaliśmy nie jest człowiekiem amoralnym, aspołecznym, patologicznym kłamcą, manipulantem, zaburzoną jednostką - mordercą. Kameleonem. Przestępcą uwielbiającym bawić się w kotka i myszkę z policją? No właśnie, nigdy nie wiadomo..

Christopher Berry-Dee w swojej najnowszej książce „Rozmowy z seryjnymi mordercami. Żony i kochanki” serwuje nam prawdziwe historie w znakomitej większości kobiet, które żyły pod jednym dachem z seryjnymi mordercami, które ich kochały, miały z nimi dzieci, piekły im babeczki i.. do pewnego momentu rzeczywiście nie znały krwawej prawdy. Autor ich nie potępia, ale też nie usprawiedliwia, nie tłumaczy, niekiedy wręcz nie ogarnia rozumem ich postępowania, ale w gruncie rzeczy upatruje w nich jednak ofiary, które bardziej lub mniej nieświadomie dotarły na skraj przepaści i zostały zepchnięte w jej wypełnione mrokiem objęcia..

„Tematem tej książki jest głównie cierpienie (...)”.

Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo dobry reportaż pokazujący jak psychopaci, mordercy, gwałciciele i inne potwory potrafią ukrywać się wśród społeczeństwa. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Uwielbiam czytać wszystkie książki Christophera Berry-Dee. Na kolejne jego dzieło troszkę się naczekałam, ale powiem wam szczerze, że było warto. Podobnie jak autor uwielbiam zaglądać w umysły morderców, seryjnych morderców i psychopatów oraz dowiadywać się co nimi kierowało, dokonując zbrodni. Każda książka tego autora daje mi taką możliwość. Długo się zastanawiałam nad tym, czy partnerki seryjnych morderców i psychopatów wyczuwały coś, że z ich partnerami dzieje się coś niedobrego? Czy zachowywali się jakoś dziwnie, czy raczej wchodząc do domu, zakładali maski i udawali kochających mężów i ojców? W swojej najnowszej książce "Rozmowy z seryjnymi mordercami. Żony i kochanki." Christopher Berry-Dee odpowiedział na moje pytania. I wiecie co? Jestem bardzo przerażona. Czy kobiety morderców są aż tak naiwne, ślepe i nieogarnięte? Większość opisanych kobiet nie zauważyła zmian u swoich partnerów. Szok. Mało tego, niektóre z nich nie zauważyły zwłok ukrytych w ich domach, a nawet dziwnych nowych wykopów w ogródkach. Nie mogę tego ogarnąć. Przecież rozkładające się zwłoki wydzielają potworny zapach, smród. Jak mogły nie wyczuć dziwnego zapachu w domu? Były aż tak nieczułe? Jedna z opisanych bohaterek nie poznała głosu własnego męża w telewizji ani nie rozpoznała przedmiotów, bez których nigdy nie wychodził z domu. To już jest szczyt głupoty. Pozostaje pytanie, czy bała się o własne życie i udawała, że go nie rozpoznała? Czy po prostu była nieogarnięta? Jego pierwsza żona od razu zadzwoniła na policję. To taki szczególik. Przypadek? Zachęcam do przeczytania tej książki. Tam znajdziecie mnóstwo takich smaczków. Od razu ostrzegam was, że opisane historie nie nadają się dla nieletnich czytelników i dla ludzi o słabych nerwach. Opisane są tutaj makabryczne zbrodnie. Jeżeli nie lubicie tego typu książek, to po prostu ich nie czytajcie. Szkoda waszego czasu. Tutaj znajdziecie przerażające historie między innymi: Sharon Major i Johna Cannana, Keli Boyd i Kennetha Bianchi oraz Lindy Yates i Roberta Lee Yatesa juniora. Oczywiście w książce znajdziecie mnóstwo innych przypadków. Czy myślicie, że tylko mężczyźni mordują? Przeczytajcie tę książkę, a poznacie kilka "Czarnych Wdów". Czy również mężczyźni są ślepi? Po przeczytaniu tej książki wnioskuję, że niestety tak. Nie wiem, jak wy, ale ja przed poznaniem danej sprawy lubię wiedzieć z kim mam do czynienia, dlatego zawsze sprawdzam, jak wyglądał dany morderca/morderczyni. Widząc danego psychopatę łatwiej mi poukładać sobie w głowie jego historię. Czy też tak macie? Czy tylko ze mną jest coś nie tak? Książka "Rozmowy z seryjnymi mordercami. Żony i kochanki." przypadła mi do gustu. Już teraz nie mogę doczekać się kolejnego reportażu tego autora. Z czystym sercem polecam wszystkie książki Christophera Berry_Dee - mommy_and_books.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)