Rosnę z uważnością
Christopher Willard

W ostatnim czasie coraz więcej mówi się o praktykach mindfulness. Sama z tym pojęciem spotkałam się stosunkowo niedawno. Na studiach mój profesor przedstawiał nam pokrótce wyznaczniki mindfulness i możliwości ich stosowania. W tamtym czasie nie czułam się przekonano do tego, jednak coś w pamięci pozostało i ponownie zaczęłam dawać szansę takim technikom. Okazało się, że wraz z nowo zdobytą wiedzą jestem coraz bardziej przekonana, a teraz to nawet bym powiedziała, że całkowicie przekonana i pozytywnie nastawiona.

Z tego względu cieszę się, że miałam możliwość zapoznać się z książką "Rosnę z uważnością". Już od jakiegoś czasu poszukiwałam różnych praktyk relaksacyjnych, uważności, które pozwoliłyby mi wprowadzić coś atrakcyjnego i skutecznego do zajęć z moimi małymi pacjentami. Rozmowy na trudne tematy i ćwiczenia koncentracji mogą być wykańczające, więc jakiś rodzaj odpoczynku zarazem dającego coś dodatkowo konstruktywnego był jak najbardziej pożądany. Czy udało mi się to osiągnąć dzięki tej pozycji literackiej?

Przede wszystkim samą książkę wyjątkowo dobrze się czyta. Miałam cały czas odczucie, że razem z autorem prowadzimy dialog, gdzie każdy z nas może coś powiedzieć bez obawy o ocenę. Pisarz traktuje swoich czytelników jako równych sobie i z pasją przekazuje wiedzę, którą zdobył, oraz swoje własne doświadczenie, podkreślając, że to jego doświadczenie, więc niektóre aspekty działania i relacji mogą się znacznie różnić. Gdy czytałam książkę, co chwila zaznaczałam jakiś fragment, ponieważ albo przedstawiał bardzo istotne dla mnie informacje, albo okazywał się wspaniałym, życiowym cytatem, o którym nie można tak po prostu zapomnieć.

W "Rosnę z uważnością" samo wytłumaczenie, o czym tak naprawdę mowa, czym są te praktyki mindfulness, wydaje mi się niesamowicie atrakcyjne. Tak jak na początku wspomniałam – w moim odczuciu coraz więcej się o tym mówi, jednak czy my jako laicy rozumiemy te pojęcie, czy wiemy, z czym się wiąże. Często spotykam się z porównaniem, że to po prostu medytacja i jak zmuszać dzieci do tego, by z niej skorzystały. Tymczasem mindfulness ma w sobie elementy medytacji, ale nie jest w żaden sposób przełożeniem jeden do jednego. Cieszę się, że jest to wytłumaczone i przede wszystkim cieszę się, że ja sama zaczynam lepiej dostrzegać pewne zależności.

Poza tym pisarz podkreśla, że każdy z nas jest inny, każdy z nas ma swoje cechy osobowości, swoje potrzeby i swoją percepcję, więc to od człowieka zależy, w czym akurat się odnajdzie. Nie ma jednej uniwersalnej zasady pozwalającej całym sobą poczuć rezultatów. Należy próbować i z czasem znaleźć coś, co nas przekonuje i co daje nam pozytywne efekty. W całym tekście wyczuwalne było zrozumienie i przestrzeń do własnych refleksji.

W tej chwili już sama na sobie wypróbowałam wiele praktyk – niektóre mnie przekonały, inne są dla mnie nie do przejścia. Staram się też powoli wprowadzać je do moich zajęć z dziećmi. Jest to dość długotrwały proces, ale mam poczucie, że i ja, i moi mali pacjenci jesteśmy otwarci na nowe próby i na poszukiwanie w nich samego siebie. W tego powodu wiem, że "Rosnę z uważnością" okazało się książką pełną wspaniałych rad, sugestii, ale też otwierającą różne perspektywy i inspirującą. Głęboko polecam każdemu niezależnie od wykształcenia i zawodu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

We współczesnym świecie rządzonym przez wielozadaniowość i ciągły brak czasu trudno wyłączyć się z głównego nurtu by nie wypaść z obiegu i zostać daleko w tyle. Już od najmłodszych lat uczymy nasze dzieci pośpiechu, ciągle je ponaglając i zmuszając do życia w wiecznym biegu. Przedszkole - szkoła - praca - zakupy - zajęcia dodatkowe - dom. Wieczne korki, kolejki, tłumy zdenerwowanych i zestresowanych ludzi, którym ciągle się spieszy. Przestaliśmy zwracać uwagę na drobne rzeczy sprawiające, że świat staje się piękniejszy. A może w drodze z przedszkola warto zatrzymać się w parku by nieśpiesznie  posłuchać śpiewu ptaków, podziwiać budząca się do życia przyrodę lub poprostu pobyć ze sobą tu i teraz bez nosa wciśniętego w telefon i głowy zajętej milionem pozornie istotnych spraw?   Na pewno spotkaliście się już z tak popularnym ostatnio pojęciem mindfullnes. Jeśli chciecie zwolnić i wprowadzić elementy uważności do waszego życia rodzinnego mam dla was niezwykle wspierającą i inspirującą książkę.   "Rosnę z uważnością" to źródło wiedzy i inspiracji oraz wskazówek opartych na zestawach praktycznych ćwiczeń wprowadzających uważność do życia codziennego. Mindfullnes wspiera rozwój inteligencji emocjonalnej, podwyższa poziom szczęścia, zwiększa ciekawość i zaangażowanie, zmniejsza niepokój i przygnębienie, koi trudne emocje oraz pomaga skupić się na tym co ważne.   Autor definiuje uważność jako skupienie uwagi na chwili obecnej w sposób akceptujący i nieoceniający z zachowaniem jasności umysłu w trudnych sytuacjach ze zdolnością przemienienia cierpienia w mądrość i współczucie.   Ćwieczenia koncentracji pomagają w pełniejszym obcowaniu z emocjami, co w przypadku dzieci, które dopiero uczą się samoregulacji, jest szczególnie istotne. W książce znajdziecie instrukcje oraz gotowe rozwiązania jak dzielić się uważnością z dzieckiem w dostosowanym do jego możliwości tempie równocześnie sprawiając by życie stawało się pełniejsze i bardziej harmonijne.   Trening mindfullnes mylnie kojarzony jest z bezczynnością i wielogodzinnym zastyganiem w pozycji kwiatu lotosu. Praktykować można wszędzie, w drodze do szkoły, w pracy czy podczas wykonywania obowiązków domowych czerpiąc przy tym wielowymiarowe korzyści. Otwartość umysłu pomaga przywrócić dzieciństwu zachwyt nad codziennością i ciekawość świata otwierając niekończącą się przestrzeń do refleksji i pełniejszego postrzegania swojego ja. A czy nie tego właśnie chcemy dla naszych dzieci?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)