Prawie o północy
C. C. Hunter

Opinia pochodzi z bloga http://www.posredniczkaa.pl/ Brdzo rzadko sięgam po zbiory opowiadań. Nie lubię tego, że często po ich lekturze odczuwam wielki niedosyt, jest w nich za mało informacji, a jak tylko mnie zaciekawią, to historie się kończą. Biorąc do ręki tę książkę, miałam podobne obawy. ,,Prawie o północy" to zbiór nowel opisujących losy bohaterów bestsellerowej serii ,,Wodospady cienia". Część z nich opowiada historie, które były tylko pobieżnie opisane w poprzednich książkach Hunter, inne zaś, są swojego rodzaju uzupełnieniem losów bohaterów i wyjaśnieniem dla czytelnika. Każda z nowel była napisana bardzo prostym i przystępnym językiem, przez co 455 stronicowe tomisko, czyta się niezwykle szybko. Mimo niewielkich rozmiarów każdej z historii nie zabrakło w nich akcji, dramatów, niebezpieczeństw i uczuć. Przyznam się, że zabrałam się do czytania tej książki z pewnymi obawami, ponieważ przeczytałam tylko pierwszy tom serii ,,Wodospady cienia" i bałam się, że ich nie zrozumiem. Moje obawy okazały się całkowicie bezpodstawne, autorka tak skonstruowała swoje opowiadania, aby mogły śmiało funkcjonować jako odrębna książka. Oczywiście istnieje ryzyko, że zaspojlerowałam sobie część serii, ale nawet to mnie nie powstrzyma przed jej dokończeniem. Podsumowując, ,,Prawie o północy" jest książką godną polecenia nie tylko dla fanów serii, ale i dla osób, które mają ją przed sobą, lub nie planują jej czytać. Niestety w przypadku tych ostatnich, istnieje szansa, że po lekturze pobiegną do najbliższej księgarni, aby nadrobić zaległości.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To czego jeszcze nie wiecie...

C. C. Hunter stworzyła dwie serie dla młodzieży, które w moim sercu mają wyjątkowe miejsce. ,,Wodospady Cienia" oraz ,,Wodospady Cienia po zmroku" to łącznie aż 8 książek, które opowiadają historie istot nadnaturalnych, ich dążenia do odnalezienia własnego ja, własnych celów, ich poznawanie siebie i innych. To opowieści o miłości i dojrzewaniu, o przyjaźni, o walce i o szczęściu. A teraz przyszedł czas na zbiór nowel, opowiadań o bohaterach tych serii. ,,Prawie o północy" to 5 opowiadań, a w rolach głównych występują: Della, Miranda, Chase oraz Frederica.

,,Miłość sprawia, że można nas zranić. Ale bez niej jesteśmy nieszczęśliwi."

Dwa pierwsze opowiadania - ,,Przemieniona w ciemnościach" oraz ,,Uratowana o świcie" opowiadają o wampirzycy z zadziornym charakterkiem, czyli Delli Tsang. Pierwsze z nich to krótka historia o przemianie Delli w wampira. Mamy okazję dowiedzieć się więcej na temat pierwszych dni po jej przemianie. ,,Uratowana o świcie" opowiada o jednej z misji, jaką wykonała Della dla JBF razem ze Stevem. Ta misja była początkiem uczucia, jakie połączyło tych dwoje i o jakim mieliśmy okazję przeczytać w serii ,,Wodospady Cienia po zmroku".

Trzecie opowiadanie - ,,Niezłomny" dotyczy Chase Tallmana, młodego wampira, którego poznajemy w ,,Wodospadach Cienia po zmroku". Historia, którą stworzyła C. C. Hunter obrazuje nam okoliczności przemiany chłopaka w wampira. Autorka tę nowelę podzieliła na dwa wątki - jeden to dzień poprzedzający katastrofę lotniczą, w której uczestniczył Chase. W drugim śledzimy wiadomości mówiące o katastrofie w górach Jasper. Jest to bardzo fajne urozmaicenie dla czytelnika.

Czwarte opowiadanie, trochę dłuższe niż pozostałe, przybliża nam postać Mirandy Kane, czarownicy z ,,Wodospadów Cienia". ,,Czarująca" zaczyna się od konkursu czarownic, w którym Miranda bierze udział. Do wygrania jest darmowy przejazd do Paryża na kolejny konkurs. Wątek tego konkursu poruszony był w serii ,,Wodospady Cienia po zmroku", dlatego wiemy, że w Paryżu przebywa Perry - były chłopak Mirandy, który zerwał z nią przed wyjazdem. Miranda jest zdeterminowana, by wygrać konkurs i jechać rozmówić się ze zmiennokształtnym.

Ostatnie opowiadanie - ,,Waleczna" to historia Frederici Lakoty wilkołaczycy, która trochę namieszała w ,,Wodospadach Cienia". C. C. Hunter przedstawiła nam Fredericę i jej hobby oraz jej związek z nauczycielem historii Carym. Wilkołaczyca uświadamia sobie, co tak naprawdę ich łączy, a gdy poznaje Brandona, właściciela galerii, jest już pewna do kogo należy jej serce. Frederica zaczyna słyszeć szum wodospadów, a to nie wróży nic dobrego...

,,Za dobrze. Za prawdziwie. Za bardzo tak, jakby to naprawdę coś znaczyło. Za dużo, by potem znów to stracić."

Wszystkie te historie są znakomitym dopełnieniem dla serii o Wodospadach Cienia - obozie dla istot nadnaturalnych. Autorka idealnie wyrwała te historie z głównej fabuły, tworząc nowe wątki. Każda z nich jest inna i każda ma swój urok. Opowiadania poświęcone Delli pozwalają nam bardzie zrozumieć jej charakter, który, jak dobrze wiemy, nie należy do najłatwiejszych. Wampirzyca dała nam się poznać lepiej w ,,Wodospadach Cienia po zmroku", ale ,,Przemieniona w ciemnościach" oraz ,,Uratowana o świcie" pokazuje, że tak naprawdę czegoś nam brakowało w tej postaci. Na szczęście po przeczytaniu tych opowiadań mamy wrażenie, że znamy Dellę od dawna. To naprawdę waleczna i silna postać, która w pełni zasłużyła na swoją własną serię i aż dwa opowiadania w zbiorze nowel ,,Prawie o północy".

,,Niezłomnego" czyta się bardzo szybko i z wielkim zapałem. Chase Tallman to bohater, którego nie da się nie lubić, o czym mieliśmy się okazję przekonać w ,,Wodospadach Cienia po zmroku". Chase to dobry chłopak, któremu zależy i który przeszedł w życiu bardzo wiele. ,,Niezłomny" to dopełnienie dla tej postaci, a czytelnik ma okazję wkraść się jeszcze bardziej w tę postać, poznać ją, zrozumieć i obdarzyć jeszcze większą sympatią. Tytuł tego opowiadania idealnie współgra z treścią.

Opowiadanie poświęcone Mirandzie to przeprawa przez całą gamę emocji. ,,Czarująca" jest opowiadaniem, w którym dzieje się najwięcej. Mamy konkurs, mamy miłość i złamane serce, mamy zbrodnie, mamy poszukiwanie mordercy, mamy zagadkę, mamy czary. C. C. Hunter zadbała by wszystko to współgrało ze sobą, tworząc jednolitą, zgraną całość. Miranda to bohaterka, która zaraża swoim poczuciem humoru i chęcią przytulaniem. Mamy ochotę ją przytulać w każdej chwili. To osoba bardzo pozytywna, dająca dużo radości. ,,Czarująca" to opowiadanie, które jest wyjątkowe i bardzo przyjemnie się je czyta.

Na koniec mamy opowiadanie poświęcone Frederice. ,,Waleczna" to moje ulubione opowiadanie. Może to dlatego, że o Frederice nie wiemy za dużo, a czytając ,,Waleczną" poznajemy je przeszłość, mamy okazję zbliżyć się do tej postaci. Frederica na początku nie zarażała nas sympatią do siebie, a wręcz przeciwnie - są na pewno osoby, które ją znienawidziły, za to co wyprawiała w ,,Wodospadach Cienia". Jednak dziewczyna przeszła pewną zmianę, która wyszła jej na dobre, a dzięki ,,Walecznej" wiemy już, co kierowało wilkołaczycą w Wodospadach Cienia i co sprawiało, że była tak wrogo nastawiona. ,,Waleczna" to opowiadanie pełne dynamizmu, emocji i uczuć. Mamy ducha oraz niewyjaśnioną zagadkę. Mamy szantażystę i nową miłość. Mamy osoby, które okazują serce, okazują się być prawdziwymi przyjaciółmi. Frederica to silna i charyzmatyczna postać. Z chęcią przeczytałabym o niej osobną serię.

,,Prawie o północy" to zbiór nowel, które napisane są bardzo starannie. Przed ich przeczytaniem miałam wrażenie, że wszystko, co związane w Wodospadami Cienia już wiem i rozumiem. Teraz, po przeczytaniu ,,Prawie o północy" wiem, w jak ogromnym błędzie byłam. Te opowiadania to brakujący element układanki, którą C. C. Hunter stworzyła. Szczerze polecam wszystkim fanom Wodospadów Cienia te opowiadania. Jestem pewna, że każde z tych historii zajmie w waszych sercach wyjątkowe miejsce, miejsce obok serii ,,Wodospady Cienia" i ,,Wodospady Cienia po zmroku". Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Prawie o północy" to prawdziwa gratka dla fanów pióra C. C. Hunter i przedstawia losy bohaterów poznanych w poprzednich książkach. Znajdziecie w niej również odpowiedzi na pytania nurtujące niejednego czytelnika. Jest to zbiór pięciu opowiadań. Pierwsze dwa dotyczą Delli Tsang i nie okazały się zakasujące. Lubię tę dziewczynę, a właściwie wampirzyce, dlatego poznanie tych dwóch ważnych epizodów z jej życia, było całkiem przyjemnym doznaniem, jednak większości już się domyśliłam. Trzecia historia dotyczy Chase'a Tallmana i była rozczulająca. Wampir pokazał się z całkowicie nowej strony, a jego młodsza, nabuzowana hormonami wersja sprawiła, że rozpływałam się z zachwytu nad tym chłopakiem. Pomimo finału tej nowelki, jest to ciekawa i wile mówiąca o charakterze bohatera opowieść. Czytając opowiadania, miałam wrażenie, że każde kolejne jest lepsze. Trzy pierwsze oczywiści podobały mi się, jednak dotyczyły one Delli i Chase'a, którzy byli bohaterami trylogii poświęconej wampirzycy, dlatego nie doznałam olśnienia, czy też zaskoczenia względem tej dwójki. Kolejne opowiadanie było nie tylko obszerniejsze, ale i bardziej rozbudowane. Miranda Kane jest czarownicą i bierze udział w konkurach, które mają na celu wyłonienie najlepszej z pośród młodych czarownic. W tej części pojawia się kilka wątków. ,,Czarująca", bo taki tytuł nosi ta historia, zdradza sekrety rodzinne dziewczyny oraz jej rozterki sercowe. Sympatyczny i nieprzewidywalny Perry również się pojawia, co mnie szalenie ucieszyło, gdyż ten chłopak był moim ulubieńcem od początku przygody z ,,Wodospadami Cienia". Pewna sytuacja z kotem do dziś mnie bawi! Ostatnie opowiadanie jest moim faworytem i czuję ogromny niedosyt. ,,Waleczna" to materiał na całą książkę, który został okrojony do maximum. Losy Frederiki Lakoty zostały przedstawione w skondensowany sposób. Wiele się tu dzieję, pojawiają się nowe postacie, dotąd nieznane moce oraz tajemnice, które wciągają tak bardzo, że nie spostrzegłam nawet, kiedy dotarłam do końca książki. Żałuję, że dziewczynie nie poświęcono więcej uwagi, tym bardziej, że ta nowelka jest cudowna. Wszyscy fani ,,Wodospadów Cienia" nie zawiodą się na tej książce i po raz kolejny będą dobrze się bawić. Styl autorki jest lekki, a czytanie jej książek to czysta przyjemność. Wampiry, wilkołaki i czarownice nadal potrafią zaskoczyć, dlatego polecam nie tylko tę książkę, ale i całą serię! 5/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)