Odrodzona. Wodospady Cienia po zmroku 1
C. C. Hunter

"Della wiodła perfekcyjne życie. Była idealna, miała doskonałą rodzinę i chłopaka, a przed sobą świetlaną przyszłość. A potem nadeszła przemiana w wampira." Prawie każdy rozpaczał, gdy została opublikowana ostatnia część Wodospadów Cienia. Jednak C.C. Hunter nie zostawiła swych wiernych czytelników, tworząc kolejny cykl Wodospady Cienia po zmroku. Cykl ten stanowi spin-off wcześniejszej serii. Bohaterką zaś nie jest Kylie, lecz jej przyjaciółka i współlokatorka, wampirzyca Della Tsang. "Jej domem były teraz Wodospady Cienia. Obóz i szkoła z internatem, które przez zwykłych ludzi uważane były za miejsce, gdzie wysyła się dzieci z problemami, a w rzeczywistości nadnaturalne dzieciaki jechały tam, by nauczyć się, jak funkcjonować, jako... nadnaturalni." Dzięki historii skupionej na Delli poznajemy kilka nowych osób, a także wampira, który od teraz przebywa w Wodospadach, Chase'a Tallmana, dość irytującego osobnika, który ma jakąś misję do spełnienia. Della z całą mocą ćwiczy, aby dostać się do organizacji JBF i być ich agentem jak Burnett. Dziewczyna wydaje się nieco rozkojarzona z powodu pewnego zmiennokształtnego, Steve'a. Do tego dochodzą rodzinne tajemnice, brak akceptacji ze strony ojca, który wypiera ze swojej świadomości istnienie Delli. A później pojawiają się zmiany w organizmie bohaterki: pogorszenie słuchu, węchu i gdyby miało tego być mało, Dellę zaczyna nawiedzać duch... Odrodzona to lekka i przyjemna fantastyka, nadająca się dla młodszego odbiorcy, młodzieży. I nie wątpię, że młodzi ludzie będą tą serią zachwyceni, skoro spodobała się takiej starszej pani jak ja. Może nie jest to najwyższa półka fantastyki, ale zdecydowanie można się przy niej rozerwać. Czasem będziecie śmiać się do rozpuku, innym razem przyda się chusteczka. Zdecydowanie Hunter mnie nie zniechęciła i już dzisiaj mogłabym - z wielką ochotą - przeczytać kolejną część. Życzę wszystkim wielbicielom Wodospadów Cienia przyjemnej lektury, a nowych czytelników zapraszam do fantastycznego świata C.C. Hunter. Polecam. Całość - http://monweg.blog.onet.pl/2015/12/06/wodospady-cienia-po-zmroku-odrodzona-c-c-hunter/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wirus wampiryzmu.

Wodospady Cienia powracają! Po 5-tomowej serii, która skupiała się na losach młodej kameleonki Kylie Galen przyszedł czas na zagłębienie się w losy innego bohatera tej kultowej serii. ,,Wodospady Cienia po zmroku" skupiają uwagę na postaci drugoplanowej z poprzedniej serii - Delli Tsang. To ona ma teraz swoje przysłowiowe pięć minut i powiem wam szczerze - ,,Odrodzona" zaskakuje tak samo jak ,,Urodzona o Północy", a może nawet bardziej!

,,To dziwne, ale zwykle, gdy jesteśmy czemuś winni, zwalamy tę winę na innych, natomiast gdy nie jesteśmy, oskarżamy siebie samych."

Della to wampirzyca, która nie lubi okazywać jakichkolwiek emocji. Może nie tyle nie lubi okazywać, co po prostu uważa to za słabość. Wampirom nie przystoi okazywać słabości, jest to według niej coś poniżającego. A i z okazywaniem miłości nie idzie jej łatwo. Pewny przystojny zmiennokształtny pragnie się do niej zbliżyć, przebić się przez mur jaki wokół siebie utworzyła. Czy mu się uda gdy na horyzoncie pojawi się równie przystojny wampir? I na dodatek Della zaczyna chorować. Wampiry to stworzenia, które nie chorują, dlatego Della jest tym coraz bardziej zmartwiona i ukrywa wszystko w tajemnicy. Za dużo spraw spada na głowę młodej wampirzycy: choroba, rozdarte serce, praca dla JBF, a wisienką na torcie jest tajemnica rodzinna.

,,Dodając błąd do błędu, nie otrzyma się wyniku bezbłędnego."

,,Odrodzona" to świetne rozpoczęcie nowej serii C. C. Hunter. Mimo, że uwaga skupia się na Delli to autorka nie pomija innych bohaterów, których poznaliśmy w Wodospadach Cienia. Także kto pożegnał się z Kylie kończąc czytać ,,Wodospady Cienia" to musi znów otworzyć na nią serce. Bo Kylie i reszty przyjaciół z Wodospadów Cienia nie brakuje. Pojawiają się również nowe postacie, które są równie barwne i równie dobrze wykreowane jak te, które znamy. Della jest przedstawiona jako młoda, silna i niezależna dziewczyna, która pragnie sama o siebie zadbać. Nie dopuszcza do siebie miłość, gdyż już raz miłość ją zawiodła. Czy da szansę nowemu uczuciu?

Książkę czyta się szybko i z bardzo ogromnym zaciekawieniem. Myślę, że autorka trzyma nas w większym napięciu niż przy poprzedniej serii. Akcja pędzi do przodu, poznajemy nowe fakty i cały czas wisi nad nami tajemnica. Zakończenie, jak to w przypadku dobrych książek, jest nie w tym momencie, co powinno być. Nie zrozumcie mnie źle, jednak gdy czyta się książkę z takim zapałem i nagle przewracając kartkę odkrywamy, że była tą ostatnią to nie jest to miłe uczucie. Szok, niedowierzanie i rozczarowanie, że to już koniec, a kolejnej części nie ma się pod ręką. Takie powinny być właśnie zakończenia i mimo tego szoku i ogromnego ,,kaca książkowego" pokochałam ,,Odrodzoną" za wszystko. Za styl, za przygodę, za język, za emocje, za akcje i za tak dobrze przedstawioną fabułę.

,,Złu musisz przeciwstawiać dobro. Bo jeśli nie, to zatracisz się w złu. To może pogrążyć twoją duszę w mroku i sprawić, że stracisz radość życia."

,,Odrodzona" zaliczana jest do gatunku fantasy, literatury młodzieżowej. Jednak ja bym dodała jeszcze paranormal romance. Della jest rozdarta pomiędzy uczuciem do przystojnego zmiennokształtnego, który zabiega o jej serce i pragnie z nią być, a nowym wampirem, który pojawia się na obozie i wyraźnie interesuje się Dellą. Do samego końca nie wiemy kogo wampirzyca wybierze, a i końcówka tego nie może zupełnie wyjaśnić. Wątek miłosny w książce nie jest gorący i namiętny. To delikatny akcent uczuć, który pasuje do tego typu powieści. W końcu czym by było młodzieżowe fantasy bez złamanego serca?

Każdemu polecam ,,Odrodzoną", bo jest to świetna lektura, którą warto polecać, a tym bardziej przeczytać. I mimo, że jest to typowe fantasy, to na pewno znajdzie wielu zwolenników wśród młodzieży, ale i również starszych czytelników. Nie trzeba znać poprzedniej serii, by czytać ,,Wodospady Cienia po zmroku", jednak gorąco zachęcam do zapoznania się z nią. ,,Wodospady Cienia" są częścią ,,Odrodzonej, tak samo jak ,,Odrodzona" jest częścią ,,Wodospadów Cienia". Myślę, że są to książki w sam raz na te jesienne wieczory, które już są dłuższe. Nie zaszkodzi ciepłe kakao i dobra fantastyka, a taką jest ,,Odrodzona". Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Della miała normalne, ułożone życie. Wspaniały chłopak i kochająca rodzina sprawiali, że była szczęśliwa, lecz wszystko zmieniło się, kiedy została wampirem. Straciła wszystko a rodzina zaczęła traktować ją jak powietrze. Ukojenie znalazła w Wodospadach Cienia, gdzie poczuła akceptację. Nowe przyjaciółki obdarzyły ją miłością a pewien, pociągający zmiennokształtny wielkim zainteresowaniem. Jej życie zaczęło nabierać sensu. Della postanowiła zostać agentką JBF i jest bardzo zdeterminowana by jej się udało. Della myślała, że już nic jej nie zaskoczy, ale rodzinne tajemnice wychodzą na jaw, pewien duch sprawia, że dostaje szalu a tajemniczy wampir Chase intryguje ją i napawa strachem. ,,Odrodzona" z pewnością was zaskoczy. ,,Odrodzona" to wyczekiwany spin-off serii ,,Wodospady Cienia" i muszę przyznać, że jest utrzymany na równie wysokim poziomie, co poprzednie książki. Cieszę się, że wróciłam do tej naszpikowanej, różnogatunkowymi bohaterami szkoły. Myślałam, że trudno będzie mi się przestawić z głównej bohaterki na Delle, a stało się to zadziwiająco łatwo. Wampirzyca i jej twardy charakter jest jeszcze bardziej interesujący i dodaje mocnego akcentu książce. Della lubi działać sama, jest niezależna i ukrywa własny ból pod oschłością. Jest odważna i waleczna, a przy tym jej uczucia i emocje wydają się jeszcze bardziej znaczące. Chase, tajemniczy wampir, to prawdziwa zagadka. Od samego początku intryguję i pomimo swojej arogancji i pewności siebie, które potrafią zauroczyć to tajemnica, która spowija jego osobę przykuwa największą uwagę. Jest to romans w małym stopniu, miłość i perypetie z nią związane stanowią niewielką część książki. Odnośnie tego wątku, to był on troszkę rozczarowujący, ponieważ spotykamy tu kolejny trójkąt. Nie przepadam za takim zabiegiem, jednak autorka potrafi przedstawić go w akceptowalny sposób, jak to jej się udaje, nie mam najmniejszego pojęcia, najważniejsze, że zdaje egzamin. ,,Odrodzona" to lektura detektywistyczno- przygodowa. Mamy to całkiem zawiłą zagadkę do rozwiązania i to na niej Della skupia się w dużej mierze. Morderca nie jest oczywisty i można czerpać prawdziwą przyjemność z towarzyszeniu bohaterce w prowadzeniu śledztwa. Książka jest skierowana głównie do młodzieży. Język idealnie odpowiada grupie docelowej, lecz każdy, kto gustuję w tym gatunku zakocha się w ,,Odrodzonej", ja sama zapałałam do serii wielkim entuzjazmem i ta fascynacja nadal trwa. ,,Odrodzona" porusza problemy młodzieży i pomimo fantastycznej otoczki niejeden czytelnik poczuje więź z bohaterami. Autorka wiernie oddała emocje młodych bohaterów, ich miłosne wzloty i upadki oraz smakowanie nowych doświadczeń. Najwierniej odtworzyła relacje rodzinne i ból, jaki pozostawia brak akceptacji. Magiczna, a mimo to życiowa. Młodzieżowa, a momentami ostra i krwawa. Nastoletni bohaterowie, a pałają seksualnością i namiętnością. Tajemnicza i pochłaniająca od pierwszej strony. Nie ustrzegła się drobnych wad, ale czy wszystko musi być idealne? Czasami to niedoskonałości potrafią najbardziej zawrócić w głowie. Polecam! 5-/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niedawno miałam okazję przeczytam piąty, a zarazem ostatni tom jednej z moich ulubionych serii - Wodospadów Cienia. Czułam wtedy jednocześnie radość, ale też i smutek - nie mogłam uwierzyć, że to już koniec przygód grupki przyjaciół, którzy skradli moje serce. Na pewno więc Was nie zdziwi moje podekscytowanie, gdy się okazało, że to wcale nie koniec. C.C Hunter bowiem stworzyła trylogię, Wodospady Cienia: Po zmroku, opowiadającą historię nikogo innego jak Delli - jednej z najbarwniejszych bohaterek, z którymi miałam okazję się zetknąć. "Odrodzona" zdecydowanie spodoba się nie tylko fanom twórczości tej amerykańskiej pisarki. Spodoba się wszystkim, którzy szukają sposobu na spędzenie miłego wieczoru. Della miała normalne i poukładane życie, niczym zwyczajna nastolatka. Wszystko się jednak zmieniło, gdy przeszła ona przemianę w wampira. Jej rodzice przestają jej ufać, jej dawni przyjaciele stają się zbyt odlegli. Bohaterka znajduje pocieszenie w miejscu, gdzie przebywają inne, podobne jej istoty - w Wodospadach Cienia. Della w końcu spełnia swoje marzenie i zaczyna szkolenie dla JBF. Chce się jemu poświęcić w całości, dlatego nie ma czasu na romanse. A na jej radarze pojawiają się dwaj przystojniacy... "Odrodzona" to świetna lektura. To bardzo prosty przymiotnik, ale w tym przypadku jest po prostu trafny. Przyznaję, że na początku trochę się obawiałam, czy jest sens tworzenia kolejnej serii osadzonej w tym samym świecie. Czy w ogóle ta trylogia się sprawdzi, bez ciągłego porównywania do samych Wodospadów Cienia. Czy najzwyczajniej w świecie C.C Hunter po prostu nie zabrakło pomysłów... Jak się zapewne domyślacie - moje obawy okazały się całkowicie bezpodstawne. Mam wrażenie, że ta pisarka za cokolwiek by się nie wzięła - wyjdzie jej to naprawdę dobrze. Nie od dzisiaj wiadomo, że do pisania trzeba mieć dar - a tutaj jest on ewidentny. W książkach C.C Hunter zakochało się już z pewnością wiele nastolatków, fantastyka w końcu jest modna. A ta autorka idealnie łączy wątek fantastyczny z romansem, z także i sporą dawką humoru. Nic tylko czytać! To, co jest najlepsze, że C.C Hunter po napisaniu pięciu tomów Wodospadów Cienia w ogóle się pisarsko nie wypaliła. Jej pomysły nadal są zaskakujące, pełne nieprzewidzianych zwrotów akcji. Jeśli chodzi o warsztat pisarski - to go uwielbiam! Jest tak lekki, przyjemny, po prostu wiem, że umili mi czas, gdy tego potrzebuję. Sprawi, że zapomnę o wszystkich swoich troskach. Nie mogę nie wspomnieć o niebanalnym poczuciu humoru autorki. Jest świetny, zdecydowanie trafia w mój gust. Nieraz czytając Wodospady Cienia miałam szeroki uśmiech na twarzy, a czytając "Odrodzoną" miałam podobnie. Bardzo podoba mi się sama koncepcja pracy dla JBF - organizacji, która w pewien sposób zrzesza wszystkie istoty nadnaturalne. Jest to interesujący wątek do rozwinięcia, a z tego co widzę, w tej trylogii naprawdę rozkwita, co jest najbardziej na plus. Cieszę się, że to Della dostała swoją szansę na spin-off, bo jest ona jedną z tych bohaterek, których po prostu nie da się nie lubić. Jest barwna, przykuwa wzrok. Pewną ironią jest to, że jest ona realna, naturalna, jej zachowania w ogóle nie są wymuszone. Dlaczego piszę o ironii? Przecież jest ona wampirem! A to dlatego, że w wykonaniu C.C Hunter wydaje się to takie... prawie normalne. Wampiry według tej autorki (zresztą nie tylko wampiry, ale też reszta istot nadnaturalnych) nie są sztuczne czy przerysowane do granic możliwości. A jednocześnie pisarce tej z powodzeniem udało się ukazać, jak ciężko mogą mieć takie postacie. Della sama wiele razy musiała się zmagać ze swoim wampiryzmem i te zmagania na pewno nie należały do najłatwiejszych. Bez obaw - jest to bohaterka, która nigdy się nie poddaje i która swoją siłą wręcz inspiruje czytelnika. Nie wiecie co robić w te ponure, jesienne wieczory? Macie swoją odpowiedź: sięgnijcie po "Odrodzoną"! A najlepiej najpierw zapoznajcie się z pierwotnym cyklem C.C Hunter, czyli Wodospadami Cienia, żeby później bez obaw móc sięgnąć po spin-off. Gwarantuję, że przepadniecie na długie, długie godziny, nie będziecie zwracać uwagi na swoje obowiązki i szeroki uśmiech nie będzie schodził Wam z twarzy. Zabawne perypetie Delli z pewnością gwarantują przednią zabawę.Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wampiry, zmiennokształtni i kameleony w jednym

Ilu z nas nie marzyło o tym, aby zostać wampirami! Pomijam tych, którzy myślą, że nimi są, bo to jest iście żenujące zjawisko. Przyciąga nas w tym kwestia nadludzkiego aspektu wampiryzmu i tej niesamowitej długowieczności, która za tym kroczy. Zapominamy jednak o istotnym punkcie programu – wampiry piją krew. I tu zaczynają się schody – nie każdy przecież miałby ochotę to robić. A co z brakiem promieni słonecznych? Przecież zimą dostajemy kociokwiku, a co dopiero żyć tak kilkaset lat? Czy Dellia Tsang też miała takie wątpliwości? A może wcale nie chciała być wampirem? Jak zaraziła się tym wirusem (tak, teraz to wirus) i czy umie sobie z tym radzić?

Więcej na zukoteka.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)