Prawdziwa Historia Oparta na Kłamstwach
Jennifer Clement

To moje pierwsze spotkanie z prozą Jennifer Clement i myślę, że nie ostatnie. Pisarka i poetka amerykańskiego pochodzenia, mieszka w Mexico City. Nie wiem jak reszta książek autorki, ale Prawdziwa historia oparta na kłamstwach jest osadzona w realiach biednej części Meksyku. Powieści Clement zostały przetłumaczone na 24 języki, a sama autorka jest często nagradzaną pisarką. Tak jak napisałam, akcja książki dzieje się w mniej zamożnej, a właściwie powinnam napisać biednej części Mexico City. Bohaterką jest Leonora, która zostaje oddana przez matkę do Zakonu Świętej Cecylii. To tam dziewczyna ma nauczyć się wielu potrzebnych do życia czynności od zmywania do nauki pisania i czytania. To wszystko ma jej pomóc w znalezieniu pracy, aby móc pomagać rodzinie. Wielka radość nastąpiła, gdy zainteresowała się Leonorą bogata rodzina O'Connerów. Imała się wielu domowych zajęć, pomagając dwóm służącym, Sofii i Josefie. Dodatkowo opiekowała się dziećmi, dwuletnim Pedro i czteroletnim Francisem. Chłopcy uwielbiali Leonorę z wzajemnością. I mogłoby być tak pięknie... Prawdziwa historia oparta na kłamstwach to całkiem inna książka od tych, które do tej pory czytałam. Jej inność polega na niewątpliwym kunszcie pisarskim Jennifer Clement. Jest napisana trochę poetycko, bardzo interesująco. Kartki w czasie czytania same się odwracają. Mimo niby normalnego problemu, który porusza, to chwilami łzy stają w oczach, czasami ma się ciarki na plecach, a jeszcze częściej zaciska się dłonie w pięści. Nietrudno zgadnąć komu bym z chęcią przyłożyła. Jeżeli chcecie przeczytać piękną i niebanalną historię, to jest to powieść skrojona na waszą miarę. Gorąco polecam. Całość - http://monweg.blog.onet.pl/2016/01/07/prawdziwa-historia-oparta-na-klamstwach-jennifer-clement/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bohaterka książki jako dziecko została wysłąna do klasztoru, stamtąd po paru latach trafia na służbę. 
w ksiązce poruszony został temat molestowania seksualnego. Rzecz dzieje się w XX wieku, a czytając to miałam wrażenie cofania do XIX. Bogaty ma zawsze rację, a biedny jest jego niewolnikiem.

W powieści jest parę niedomówień, które tworzą jej klimat. Denerwowały mnie tylko wtrącenia kursywą praktycznie pomiędzy każdym akapitem tekstu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)