Portrety na porcelanie


Tom 22 cyklu Literatura na obcasach
Ocena: 3.67 (3 głosów)
Inne wydania:

    Budka na cmentarzu to jedyne miejsce wśród grobów zajmowane przez żywego człowieka. Należy ono do Knuta, strażnika, czuwającego nad spokojem zmarłych oraz tych, którzy ich odwiedzają. Knut zna skomplikowane historie swoich podopiecznych, myśli i opowiada o nich ciepło jak o przyjaciołach. Sam dawno pogodził się z egzystencją ograniczoną cmentarnym murem, ale nie stracił wiary, w to że świat jest pełen ludzi dobrej woli. Jakby na potwierdzenie tego przekonania w jego życiu pojawia się młodziutka Karina - w której zyskuje prawdziwą przyjaciółkę i wdzięczną słuchaczkę jego opowieści o zmarłych. Losy postaci z portretów na porcelanie przeplatają się ze sobą. Nie zawsze ci, którzy przeżyją, są szczęśliwsi, nie zawsze martwi prawdziwie odchodzą. Pierwsi uczą się od drugich, poznają znaczenie szacunku, przyjaźni, poświęcenia, jednak ponad wszystko starają się pokonać strach - przed śmiercią, ale też i przed życiem. Portrety na porcelanie to w istocie optymistyczna książka i niewiele w niej czarnego koloru. Znajdziemy w niej za to mnóstwo uczuć - zwłaszcza miłości, także tej nieobliczalnej, trudnej i silnej aż po grób. Jednak... końcowym punktem zawsze będzie piękny, cichy cmentarz, zapraszający na kontemplacyjny spacer między drzewami. Nie warto smucić się w miejscu, w którym odnajduje się spokój.

Informacje dodatkowe o Portrety na porcelanie:

Wydawnictwo: 0
Data wydania: 2004 (data przybliżona)
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 836037600x
Liczba stron: 256
Język oryginału: polski
Ilustracje:nie ma

Tagi: literatura kobieca; literatura obyczajowa;

więcej

Kup książkę Portrety na porcelanie

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Portrety na porcelanie - opinie o książce

Avatar użytkownika - papetka
papetka
Przeczytane:2018-02-03, Ocena: 3, Przeczytałam,

Książka z jednej strony jest fascynująca, a z drugiej łagodnie powiedziawszy dziwna. Na pewno zmusza do refleksji o tym, że groby to nie tylko ludzie z wyeksponowanymi nazwiskami i datami urodzin i śmierci, ale również historie, które pozostawili po sobie. To nie tylko pozostawiona w smutku i rozpaczy rodzina, ale również mniejsze bądź większe dzieła ich życia, projekty rozpoczęte i zakończone, marzenia spełnione i brutalnie przerwane, cele, które jedni zrealizowali, a innym nie było dane.
O ile historie opowiadane przez Knuta były ciekawe, o tyle nie widzę sensu w zakończeniu powieści. Jak dla mnie książka przez nie dużo traci.

Link do opinii
Avatar użytkownika - jolantasatko
jolantasatko
Przeczytane:2014-02-06, Ocena: 5, Przeczytałam,
Inne książki autora
Akrobaci
Zofia Mossakowska0
Okładka ksiązki - Akrobaci

Gdyby nie piękna Helena, Antek – młody, utalentowany i nadwrażliwy – wcale nie wychodziłby z domu, uwięziony w inwalidzkim wózku. Gdyby...

Dziesięć kroków od Calehm
Zofia Mossakowska0
Okładka ksiązki - Dziesięć kroków od Calehm

Miasto Calehm - bogate, potężne, zatrważająco piękne - pogardza światem, stoi ponad prawami i religią. Wypełnia posłannictwo i nieprzerwanie buduje swą...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy