Pokój


Tom 2 cyklu a Bóg rozdaje karty
Ocena: 4.5 (2 głosów)

Pułkownik, nie spiesząc się, wyjął powoli skórzany portfelik, a z niego kilka zdjęć. Poszperał wśród nich palcami i bez słowa jedno z nich podsunął Marii pod sam nos. Zdziwienie pomieszane z przerażeniem odmalowało się na jej twarzy. Ten nieznany jej rosyjski oficer trzymał przed nią jej fotografię.

- Jak się nazywasz? - zapytał Rosjanin.

Maria nie odpowiedziała, wciąż wpatrując się w zdjęcie.

- Nie rozumiesz, co do ciebie mówię? Nie rozumiesz po rosyjsku? - dopytywał się.

- Nazywam się Maria Kaiser - odparła cichutko po niemiecku.

- Jesteś Polką czy Niemką? - pytał dalej.

- I tym, i tym - odpowiedziała, nie zastanawiając się nad tym, co mówi.

- To może wolisz rozmawiać po niemiecku? - zapytał teraz płynną niemczyzną.

- Skąd ma pan moją fotografię? - spytała Maria, nie odpowiadając na jego pytanie.

- To nie twoje zdjęcie. To jest zdjęcie mojej siostry - odpowiedział, przyglądając mu się z niedowierzaniem.

***

Tom II powieści "...a Bóg rozdaje karty" to kontynuacja  losów  Polaków, poznanych w tomie I, których zawierucha wojenna wciągnęła na niemiecką stronę. Nie dla wszystkich z nich koniec wojny oznaczał koniec tułaczki... Losy bohaterów w dużej mierze zostały oparte na autentycznych wydarzeniach, które spotkały znajomych i najbliższych członków rodziny Autora, dlatego też te opowieści o ludzkich dramatach są tak przejmujące. Na szczęście nadzieja pozwala, by zawsze gdzieś w tym wszystkim tliła się iskierka zwiastująca lepsze jutro.

Informacje dodatkowe o Pokój:

Wydawnictwo: Poligraf
Data wydania: 2017-07-20
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788378566335
Liczba stron: 340
Język oryginału: polski

więcej

Kup książkę Pokój

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Pokój - opinie o książce

Niektóre dialogi sztywne, sztuczne. Wydarzenia też mają coraz mniej kontaktu z rzeczywistością. I Niemcy, którzy płakali nad swoim losem i Berlina. Jakoś mnie nie ruszali. Co oni robili innym? A i bohaterki cały czas są takie cacy, aż mdli od lukru nad ich przymiotami. 

Link do opinii

Jedna  książek, które czyta się  z wielką przyjemnością a kończy z wielkim żalem. 
Przyjemnością, bo podobnie jak pierwszy tom czyta się błyskawicznie, opowieść jest szczera, rzeczywista,  realnie oddaje czas tuż po zakończeniu wojny, gdzie choć  działąnia wojenne ustały to dla wielu ludzi  nie nastał  jeszcze tak oczekiwany czas pokoju. Trudne  powojenne lata, skomplikowane poprzez narzucony niejako siłą nowy ustrój polityczny i kolejne  związane z nim  represjonowania  i trudności  naznaczone narzuconymi poglądami, trudnym  - jak się okazuje po latach walk o wolny kraj życiorysem, cieniem wojny, smutkiem, rozpaczą i złymi wspomnieniami. I prawdą o  tej "wielkiej przyjaźni"  jaką darzyli nas Rosjanie. Ale pojawia się  też nadzieja, że uda się zapomnieć, powrócić do bliskich i  znaleźć swoje miejsce w nowym życiu.

Link do opinii
Inne książki autora
Bądź wola twoja?
Jerzy Kusecki0
Okładka ksiązki - Bądź wola twoja?

Losy pięknej Azy wędrującej z taborem Romów nieoczekiwanie splatają się z losami młodego Tadeusza, panicza wychowywanego w arystokratycznym polskim dworze...

Wojna
Jerzy Kusecki0
Okładka ksiązki - Wojna

Kiedy po pewnym czasie zaczęła wracać do świadomości, nadal leżała obok ,,wpatrującego się" w nią trupa. W szklistym odbiciu jego szeroko otwartych...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy