Pokój żeńsko-męski na chwałę patriarchatu
Hanna Samson

Tak dennej książki dawno nie czytałam. Barbara, która jest znaną celebrytką zasłynęła ze swojego programu o męskich prąciach. Postanawia wyjść za mąż za delikwenta noszącego dwuznacznie brzmiące nazwisko Ogr. Z początku małżeństwo wydaje się dobrane i wiele czasu spędza razem w łóżku bynajmniej nie na spaniu. Z czasem jednak okazuje się, że pojawia się w nim coraz więcej kompromisów i to na które musi iść tylko Barbara. Miarka się przebiera, gdy mąż zakazuje jej prowadzenia programu... Książka totalnie mi się nie podobała. Momentami była zbyt wulgarna i prymitywna. Jedyny plus to nawiązania do polityki, które trzeba wyłapać z rozmyślań głównej bohaterki. Wiele słynnych nazwisk jest zaszyfrowanych, bądź pozmienianych na podobnie brzmiące.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na wstępie mojej opinii zaznaczam, że „Pokój żeńsko-męski na chwałę patriarchatu” to lektura dla dorosłych czytelników. ?

Kilka dni temu trafiła w moje ręce druga część historii Barbary Patryckiej – kobiety sukcesu, która z szarej, zdesperowanej myszki stała się sławną gwiazdą i wspięła na same szczyty. Jej program telewizyjny osiągnął wysoki próg oglądalności, do kliniki ustawiają się kolejki pacjentów na terapię, a i artykuły w „Wyuzdanym Magazynie dla Pań” cieszą się dużą poczytnością. W tej sytuacji ta wyzwolona i niezależna kobieta decyduje się na małżeństwo z jednym ze swoich partnerów – mężczyzny, który jak dotąd w stu procentach akceptował jej dotychczasowe życie, pracę i „powołanie”.

 

Jak zmieni się życie Barbary Ogr? Czy nadal będzie spełniała swoją misję? Jak jej związek wpłynie na pracę w klinice, telewizji i czasopiśmie?

 

Historia utrzymana w konwencji groteskowo-humorystycznej z seksem w roli głównej. Mamy tu okazję przyjrzeć się jak to „punkt widzenia zmienia się w zależności od punktu siedzenia” – to co imponowało w wolnym związku, niekoniecznie musi się podobać w małżeńskim stanie. Próba zachowania swojej osobowości i własnych przekonań staje się nagle bardzo trudna do realizacji. Zdecydowanie na plus zapisuję dużo łagodniejsze słownictwo, jakim posługuje się bohaterka książki. Mniej jest tych niecenzuralnych słów, które tak rażą na początku pierwszej części. Próba napiętnowania niektórych zachowań społecznych i pęd do sukcesu za wszelką cenę przekazane w dość prowokacyjny  sposób mają skłonić do zastanowienia. Ale czy na pewno tylko o to chodzi? Sprawdźcie sami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)