Perspektywy. Superkot. Klub komiksowy. Tom2
Dav Pilkey

Superkot jakiś czas temu założył klub komiksowy, w którym uczy małe kijanki jak stworzyć komiks. Nie jest to wcale proste zadanie, a małe żabki mają niejednokrotnie szalone pomysły. Czym tym razem zaskoczą? Jak będą wyglądać zajęcia? Na jakie pomysły wpadnie Superkot, aby sprostać wymagania małych uczniów?

To drugi tom z serii i pierwszy okazał się tak fajny, że ten był oczekiwany z dużą niecierpliwością. Co w nim znajdziemy? Mamy ciekawą, momentami zabawną historię, a do tego bardzo dużo cennych rad odnośnie do tworzenia komiksów. Dowiemy się m.in. jak stworzyć trójwymiarową bryłę budynku i napis 3D. Jednak to nie wszystko. Ten komiks nie tylko bawi, ale również pokazuje wiele dość cennych emocji (np. współpraca, konflikt między rodzeństwem).

Komiks jest bezpośrednią kontynuacją tomu pierwszego, więc moim zdaniem powinno się je czytać po kolei. Znajdziemy w nim dziewięć rozdziałów, a w każdym inna przygoda.

Wizualnie komiks jest bardzo ładny. Ilustracje autora są proste, a jednocześnie wcale nie banalne, w żywych kolorach. To wszystko sprawia, że sięga się po niego z przyjemnością.

„Superkot. Klub komiksowy. Perspektywy” to niezwykły komiks, który według moich dzieci jest wręcz genialny. Znajdziemy w nim historie, które bawią, uczą, pokazują emocje. My z wielką przyjemnością polecamy.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

W TYM TWÓRCZYM SZALEŃSTWIE JEST METODA

No to nadrabiam drugi - drugi w kolejności i drugi przegapiony przeze mnie - tom ,,Superkota". Czyli w sumie już trzynastą część serii (bo ,,Superkota" poprzedza dziesięciotomowa seria ,,Dogman", a tu jeszcze przed nią był przecież ,,Kapitan Majtas", co łącznie daje nam już dwadzieścia pięć tomików). Sporo się tego Dav Pilkey naprodukował, chyba nikt mu tego nie odmówi, ale nadal nie stracił pomysłów, talentu i tej dobrej zabawy, jaką czerpie z tworzenia kolejnych części. Zabawa niezmiennie jest więc świetna i nadaje się, by zacząć ją w dowolnym momencie - więc śmiało możecie od tego tomu sięgnąć i dobrze się bawić.

Więc tak - nasi bohaterowie znów szaleją i znów działają. I znów się uczą: uczą współdziałania, ale i rysownia, a najbardziej w tym rysowaniu perspektywy. W tym całym twórczym szaleństwie jest jednak metoda. I dużo dobrej zabawy!

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/08/superkot-klub-komiksowy-2-perspektywy.html

Dzisiaj trochę inna recenzja. Postanowiłam na ten komiks spojrzeć oczami dziecka. Nie moimi.

Po czym poznać, że młody czytelnik jest zachwycony książką, którą mu mama przeczytała? Na przykład po tym, że wybiera ją do samodzielnego czytania i opowiadania na zadanie domowe. Zabiera ją do szkoły i dostaje bardzo dobra ocenę. Świetnie napisana książka, więc jest taką, która jest napisana w sposób łatwy i zrozumiały dla małego człowieka, który dopiero co wchodzi w świat samodzielnego czytania. Do tego jest zabawna i ciekawa. Tekst w niej zawarty nie nuży, ale sprawia, ze chce się ją czytać dalej i podzielić się nim z innymi.

Dla mnie dobra książka dla dzieci, to ta do której dziecko chce wracać. Samo przychodzi i prosi by jeszcze raz wspólnie poczytać. Podczas czytania śmieje się, zadaje pytania, a po czytaniu bywa nawet zainspirowane jej treścią. Tak właśnie jest w przypadku tego komiksu, w którym bohaterami są żabki chcące nauczyć się rysować właśnie komiksy. Mojej dzieci po wysłuchaniu książki po raz drugi wzięły się do rysowania, dzięki czemu ja mogłam oddać się swoim lekturą.

,,SuperKot" posiada zabawne dialogi, ciekawe historię o nauce rysowania komiksów i kolorowe, śmieszne ilustracje, które przykuwają wzrok. Wszystko to sprawia, że nie tylko dziecko chce czytać i czytać tę książkę, ale również dorosły świetnie bawi się przy niej. Nie jeden raz wybuchałam śmiechem, ale również byłam pełna podziwu dla bohaterek komiksu i ich kreatywności.

Jak już wspomniałam, mój syn sam wybrał tę książkę, do samodzielnego przeczytania i opowiedzenia jej. Dlatego myślę, że warto ją mieć w swojej biblioteczce z wielu powodów. Dialogi prowadzane przez żabki są nie tylko zabawne, ale również wyrażają emocje małych bohaterek, które i są dumne ze swoich osiągnieć, jak również potrafią się nieźle pokłócić o dosłownie wszystko. Tak jak dzieci.