Jest to książka o podróży jako Wielkiej Przygodzie - poznawczej i egzystencjalnej, o podróży jako sposobie istnienia. Opublikowana w 1963 roku, wkrótce stała się "świętą księgą" tych, dla których podróże nie są powierzchownym zwiedzaniem świata, lecz próbą dotknięcia istoty życia. Opisana z niezwykłą wrażliwością wyprawa, rozpoczęta w czerwcu 1953 roku w Genewie, wiodła przez Macedonię i Grecję, następnie Turcję, Iran i Afganistan, a zakończyła się w grudniu 1954 roku u wrót Indii na przełęczy Chajber. Książka ilustrowana jest rysunkami Thierry'ego Verneta, przyjaciela autora i towarzysza podróży. "W tej pięknej i urzekającej książce sama istota podróżowania wymyka się opisowi, chociaż opisywanie podróży jest tu czynnością równie ważną, co przemierzanie szlaku. Bouvier prowadził zapiski na gorąco, a kiedy w jednym z miast stracił przez głupi przypadek część notatek, długo nie mógł się pogodzić z tą stratą. Ale Oswajanie świata jest tekstem pisanym przez sześć lat po powrocie do domu, kiedy autora wciąż dręczyły wątpliwości, czy warto "dodawać wytarte słowa do tych świeżych rzeczy"? Spisywanie podróży okazało się wielokrotnie dłuższe od niej samej i o wiele bardziej wyczerpujące. Autor zaś zdał sobie sprawę, że (...) żaden opis nie jest w stanie dokładnie odwzorować przeżycia, a nieskończone bogactwo doświadczeń nie pomieści się w skończonej formule zapisu". Jacek Leociak, "Nowe książki", 9 września 1999
więcej
Informacje dodatkowe o Oswajanie świata:
Wydawnictwo: Noir sur Blanc
Data wydania: 2005-08-12
Kategoria: Podróżnicze
ISBN:
Liczba stron: 332
Kup książkę Oswajanie świata
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Oswajanie świata - opinie o książce
To jedna z tych książek, które czyta się powoli i z przyjemnością. Podobno Bouviera takie pisanie dużo kosztowało, ale jego książki czyta się tak, jak się pije doskonałe wino. Kropla za kroplą, słowo za słowem. Żal kończyć. Na szczęście, to taka książka, do której zawsze można wrócić. A po jej przeczytaniu, człowiek zastanawia się, po co ktokolwiek jeszcze pisze o podróżowaniu. Przecież wszystko, co najważniejsze napisał już Bouvier :)
Podróżować można na dwa sposoby. Pierwszy: pospieszny, ledwie prześlizgując się po powierzchni nieznanego, nie naruszając dziewiczej warstwy świeżego odkrycia. Drugi: powolny, wnikliwy, dający czas na poznanie, zrozumienie, "pożycie" w napotkanej rzeczywistości. To właśnie ten drugi sposób zwiedzania wybrali bohaterowie "Oswajania świata", bo -- jak twierdzi autor -- podróżowanie wymaga "mięsa".
Podróżnikami są tu: autor -- młody dziennikarz Nicolas Bouvier o zacięciu filozofa i poety, oraz Thierry Vernet -- przyjaciel autora, malarz, który ubarwił opowieść wymownymi rysunkami.
Książka jest pełna refleksji, obserwacji, odniesień do historii tłumaczącej kontekst współczesnej autorowi sytuacji społecznej w odwiedzanym kraju, zachowań gospodarzy. Po pewnym czasie czytelnik zaczyna płynąć z nurtem książki, wchodzić w refleksje autora, dla których zima w Persji, cygańska gościna, czy kolejna awaria auta stają się tylko tłem, ilustracją. Liczy się wrażenie, spotkanie, poznanie. Brak tu jakiejś zdecydowanej oceny, raczej próba zrozumienia. Bo mentalność, poczucie sprawiedliwości, a nawet wyobraźnia bywają uzależnione od klimatu i krajobrazu.
Osobiście uwielbiam właśnie takie relacje. To jedna z takich książek, do których się wraca.
Inne książki autora
Dziennik z wysp Aran i z innych miejsc
0
Tym razem odbywamy wędrówkę po dziejach Irlandii, widzianej z perspektywy historii opactwa Clonmacnoise i mieszkańców osady Klimurvy, niegdyś rybackiej...
Oeuvres
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
À quel envoûtement obéit un jeune Suisse bien né, sur le berceau duquel les fées se sont penchées, pour «prendre la route» à 24...
Przeczytane:2014-08-20, Ocena: 6, Przeczytałem, Wyzwanie - niezwykłe postaci 2014,