Odbicie
Adam Ostaszewski

Zapraszam wszystkich do lektury autorstwa @adam_ostaszewski_autor pt. Odbicie.

Za egzemplarz dziękuję autorowi @adam_ostaszewski_autor oraz Wydawnictwu Poligraf.

🌌 Książka jest zbiorem 6-ciu opowiadań utrzymanych w gatunku SF. 

🌌"ODBICIE" - 

tytułowe opowiadanie utrzymane w konwencji kryminału. Do stacji kosmicznej Finezja zostaje wysłany agent Robert Smart mający wyjaśnić sprawę zgonu Jensa Bogatoffa, właściciela stacji, zmarłego oficjalnie na zawał serca. Czy, aby na pewno był to zawał serca? Bogatoff był po przeszczepie serca wychowanego z komórek macierzystych, w tym przypadku prawdopodobieństwo zawału wynosi jeden na milion. Robert Smart próbuje rozwiązać zagadkową śmierć i ustalić jej związek ze szczurami i transponderem. Czy, uda mu się ustalić prawdę?

🌌"WIRUS" - Europa zaatakowana przez wirusa. Kapitan Radecki otrzymuje drugą szansę, ma przeprowadzić akcję eliminacji ostatniego z organizacji terrorystycznej Szesnastu. Czy Europejska Służba Bezpieczeństwa tak naprawdę chroni obywateli? Czy dąży do rządów totalitarnych? Czy jesteśmy manipulowani i oszukiwani?

🌌"ARKADIA" - na tytułową Arkadię po prawie dwustu latach zostają wysłani z ziemi dziennikarze, aby zrelacjonować zmiany na tej niedostępnej planecie, którą wcześniej skolonizowali ziemianie, obecnie planeta zamieszkiwana jest przez rasę Ludzi, Arkadyjczyków i Arkażan zrodzonych ze związku ludzi i Arkadyjczyków. John Timberlee i Amanda Rustigale mają relacjonować obecną sytuację na Arkadii, ale czy tak naprawdę tego się będzie od nich oczekiwać? Czy też zupełnie czego innego?

🌌"SPOTKANIE" - opowieść utrzymana w klimatach baśni o rycerzach. Rycerz Erril i jego giermek Merek na drodze swej podróży spotykają karła Brandta. "Przygoda dopiero się zaczynała"....

🌌"MISJA ARESA" - statek kosmiczny Ares zamierza w kierunku Marsa, pięciu kosmonautów oraz wszechwładny komputer HALL. Czy, my to my? Czy, oni to my? Czy, oni to oni? 

🌌"IRAK 2035" - nie odległa przyszłość Polska Strefa Okupacyjna w Iraku Basra. Paweł Wolski, asystent naczelnego zarządcy Polskiej Sfery Okupacyjnej w Iraku, otrzymuje od Irakijczyka Hamiego teczkę z tajemniczą zawartością, wkrótce po tym Hami zostaje zamordowany. W Iraku islamiści wzniecają rewoltę. Komu i dlaczego tak bardzo zależy na przejęciu teczki? I co ona zawiera?

🌌 Sześć opowiadań, sześć historii łączy je jedno każda mogłaby mieć ciąg dalszy, pozostaje niedosyt chciałoby się dłużej cieszyć lekturą autorstwa @adam_ostaszewski_autor. Gorąco polecam tę książkę 😉.

Ja, wielka fanka fantasy i science fiction, gdy nadarzyła się tylko okazja przeczytania tej książki, nie wahałam się ani chwili. Kocham ten gatunek i zaczytuję się namiętnie takimi pozycjami. Do tego przepiękna, tajemnicza okładka zachęca do sięgnięcia.

Tutaj znajdziecie zbiór sześciu, totalnie różnych opowiadań, z czego dwa zostały docenione i wyróżnione w międzynarodowych konkursach, między innymi „Odbicie”, które najbardziej przypadło mi do gustu.
Nie dziwią mnie te wyróżnienia, gdyż autor ma niebywały talent do tworzenia niezwykle ciekawych, pełnych tajemniczej aury historii, które wciągają czytelnika, rozbudzają wyobraźnię i zmuszają otwartymi zakończeniami do dopowiedzenia sobie samemu dalszych zdarzeń. Ten zabieg bardzo mi się spodobał i uatrakcyjnił czas spędzony z lekturą.

Pan Ostaszewski ma lekkie, przystępne pióro, a jego plastyczny styl oczarował mnie i zapewnił, że przez książkę się płynie. Nie ma szans na nudę, gdyż każde opowiadanie jest inne, dostarcza niezapomnianych wrażeń i pozwala wczuć się w przeżycia bohaterów. Postaci są niezwykle silnymi osobami, z charakterkiem, inteligentne oraz przebiegłe.

Mamy tu podróże w kosmos, wysokorozwiniętą technologię, krzyżowanie gatunków, zagadki kryminalne, wyścig wywiadów. Fabuła jest dynamiczna, naszprycowana wartkimi zwrotami akcji, przemyślana, co zapewnia rewelacyjną rozrywkę.

Żałuję tylko, że te utwory były tak krótkie, gdyż chętnie zagłębiłabym się w tych historiach nieco dłuższych i bardziej rozbudowanych.
Ta pozycja jest godna naszej uwagi, liczy zaledwie 136 stron i na pewno wpasuje się w gusta wielkiej grupie czytelników i miłośników science fiction. Intryga, dochodzenia, śledztwo, zagadki i elementy, które zaskakują lubi prawie każdy.

Ze swej strony pragnę zachęcić was do przeczytania „Odbicie” i wyrobienia sobie własnego zdania. Przekonajcie się, czy fantasy to gatunek, który was zaciekawi i pozwoli na przyjemne spędzenie czasu.

Ja polecam tę lekturę i chętnie poznam wasze odczucia po zapoznaniu się z opowiadaniami. Która historia jest dla was najciekawsza? 

Czy nie macie czasami wrażenia, że żyjemy w produkcji z gatunku science-fiction? Ja mam. I nie chodzi mi o postęp technologiczny, ani wiarę w zielone ludki. Szeroko pojęta fantastyka to dla mnie taki rodzaj książek, w którym można przekroczyć granice wyobraźni, a kiedy włączam serwisy informacyjne, często w głowie mi się nie mieści, co dzieje się w Polsce i na świecie. No dobrze, chowam już sarkazm do kieszeni. Przypuszczam, że w taki nastrój wprawiło mnie jedno z opowiadań Adama Ostaszewskiego zawartych w zbiorze „Odbicie”. Skądinąd, krótkiej, ale przyzwoitej publikacji.

Co w nim znajdziemy? 6 opowiadań, z czego 5 to science-fiction,a jednemu bliżej do fantasy.

Tytułowe „Odbicie” to połączenie fantastyki i kryminału. W podejrzanych okolicznościach umiera wpływowy biznesmen i razem z detektywem szukamy motywu i winnego.

W sarkastyczny nastrój wprowadziło mnie opowiadanie „Wirus”. Opisuje ono świat, w którym pandemia zadomowiła się na dobre. Ludzie musieli nauczyć się żyć z mikro wrogiem, obostrzenia stały się normą, a dzieci nie pamiętają czasów, kiedy ich nie było.

Kolejny tekst ma tytuł „Arkadia”. Jest to nazwa planety, na której znaleziono inteligentne formy życia. Stosunki Ziemian z Arkadyjczykami i ich potomkami układały się różnie. Doszło do tego, że od dłuższego czasu nie kontaktują się ze sobą. Zaskoczeniem jest, kiedy grupa ziemskich dziennikarzy zostaje zaproszona na odległą planetę.

„Spotkanie” to opowiadanie w klimacie fantasy. Mamy tu wielkiego bohatera na misji, który dowiaduje się, że jest planowany zamach na jego życie.

W „Misji Aresa” Adam Ostaszewski podjął jeden z moich ulubionych tematów – ludzie kontra sztuczna inteligencja. A akcja rozgrywa się podczas misji kosmicznej.

Zbiór zamyka opowiadanie „Irak 2035”. Tak, ten Irak. Czy w 2035 roku będzie tam w końcu spokojnie. Według autora nie. Państwo podzielone jest na strefy okupacyjne, a my wkraczamy do tej zarządzanej przez Polaków. Historia nabiera tempa, kiedy na scenie pojawia się tajemniczy przedmiot – pożądany przez wielu i przez to bardzo niebezpieczny dla właściciela.

Muszę pogratulować Adamowi Ostaszewskiemu równego poziomu prezentowanych tekstów. Bardzo trudno wybrać mi faworyta. Chyba będzie to „Misja Ares”, ale jedyną przewagą tego opowiadania jest temat, który trafia w mój gust. Pozostałym nie mogę nic zarzucić – maja dobre tempo, przemyślaną kompozycję i morał, napisane są przystępnym, jak na science-fiction językiem (co również traktuję jako zaletę).

Wyrzuciłabym z tego zbioru opowiadanie „Spotkanie”, bo odbiega ono charterem od pozostałych tekstów. Jeżeli chodzi o fantasy o wojownikach wolę, kiedy jest napisane w obszerniejszej formie. Opowiadanie nie pozwala mi poczuć klimatu wykreowanego świata. W tego typu literaturze muszę się zagłębić, a tempo akcji przy krótkich teksach nie zawsze mi na to pozwala.

„Odbicie” to krótki, ale godny uwagi zbiór opowiadań. Teksty Adama Ostaszewskiego trzymają wysoki, równy poziom, są lekkie w odbiorze i zahaczają o aktualne kwestie. Jakie? Sami musicie się przekonać. Zachęcam do przeczytania.

Przyznam szczerze, że bardzo sceptycznie podeszłam do tej książki. Science fiction to kompletnie nie są moje klimaty, a jednak miło się zaskoczyłam. Mam nawet swoje ulubione historie - tytułowe "Odbicie" oraz "Arkadia".
__________
"Odbicie" to zbiór sześciu opowiadań o kosmicznych podróżach i najnowszej technologii, ale można tu znaleźć również wątki kryminalne, które były moimi ulubionymi. Każde opowiadanie zaczyna się niepozornie, natomiast zakończenie zawsze było najlepszą częścią, wprawiało mnie w osłupienie i dezorientację. Autor tworząc otwarte zakończenia, daje nam możliwość własnej interpretacji. Czasami musiałam czytać je po dwa razy, żeby zrozumieć, co się wydarzyło i jakie to może mieć znaczenie, ale możliwe, że to po prostu mój brak doświadczenia z tego typu literaturą.
Na plus jest również język, który mnie bardzo przypadł do gustu, książkę czytało się z dużą przyjemnością, mimo ciężkiej, dla mnie, tematyki. Myślę, że fanom gatunku bardzo się spodoba ten zbiór opowiadań.