O chłopcu, który ujarzmił wiatr
William Kamkwamba, Bryan Mealer

Miejscem rozgrywających się wydarzeń - jeśli mogę tak to nazwać w przypadku literatury faktu - jest południowo - wschodnia Afryka / Malawia / wioska Masitala.
To miejsce, gdzie swe dzieciństwo i życie spędzał Wiliam Kamkwamba. 
        Książkę tę czyta się z zainteresowaniem, co niewątpliwie zawdzięcza się przystępnemu językowi i mnóstwem dialogów. Nie brakuje tu też malowniczych i bardzo "realnych" opisów. 
Zaryzykuję tu stwierdzenie, że "O chłopcu, który..." to literatura obyczajowa pisana życiem. Takie odczucia towarzyszą bowiem czytelnikowi. 
Poznajemy mieszkańców niewielkiej wioski, rodzinę Kamkwaba i codzienność afrykańskich dzieci.
Przeczytamy o beztroskich zabawach, o słynnych opowieściach dziadka, o "okrutnej" karze za kradzież gum do żucia i wiele, wiele innych ciekawych historii. Wreszcie dojdziemy do opisu wielkiej klęski gospodarczej w Malawi - tak niepokojącej, że trzeba było wybierać, który posiłek w ciągu dnia będzie tym najważniejszy -  bo jedynym. 
I tu dojdziemy do sedna książki. Młody Wiliam bowiem, chcąc w jakikolwiek sposób pomóc rodzinie i  mieszkańcom postanowił skonstruować wiatrak. Kamkwamba zbierał potrzebne przedmioty, złom, by w końcu stworzyć z nich maszynę, mającą zapobiec dalszej klęsce głodowej. 
                Nie było łatwo, ponieważ - możemy sobie wyobrazić - ludzie wokół kpili, szydzili, wyśmiewali biednego chłopca z Masitala. Jakież było ich wielkie zdumienie, gdy wiatrak ruszył.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Historia pokazująca, że szczęściu można pomóc determinacją i wytrwałością.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To jedna z najwspanialszych książek jakie czytałam! Przede wszystkim – to historia PRAWDZIWA, opowiedziana przez młodego Afrykanina, który swoją cierpliwością, konsekwencją w zdobywaniu wiedzy i pragnieniem pomocy swoim bliskim dokonał rzeczy „niemożliwych”. William przełamał najstraszniejsze przeciwności losu, których większość z nas nawet nie potrafi sobie wyobrazić, a swoją postawą i zaskakującym sukcesem zachwycił miliony osób na całym świecie. Książka wspaniała z kilku względów – po pierwsze, najważniejsze, oczywiste dla każdego, kto ją przeczyta – dodaje skrzydeł. Tak jak William zamocował skrzydła do swojego wiatraka, tak ta historia uskrzydla każdego, kto ją pozna. Bo kto mógłby lepiej niż ten chłopak wzmocnić wiarę w ludzkie siły, w sens realizowania marzeń, w siłę ludzkiego umysłu, siłę rąk i przede wszystkim – siłę ludzkiego serca, które kierowane szlachetnymi pobudkami potrafi dokonywać cudów? Historia Williama opisana w niezwykle prosty, a jednocześnie piękny sposób, porusza do głębi, wstrząsa, ale także niesie drugą niezwykłą wartość. Przypomina nam o Afryce. Jak często zastanawiamy się nad losami tych, którzy zamieszkują wioski czarnego lądu? Ile wiemy o problemach tych ludzi? Słowa głód, malaria, susza – słyszymy w wiadomościach, przechodzimy nad nimi do porządku dziennego, zapominamy po przerwie reklamowej… A opowieść Williama zapadnie w pamięć na długo, zdecydowanie dłużej niż krótki materiał telewizyjny. Bo to opowieść prawdziwa, szczera, z „pierwszej ręki”, bo ten sam chłopiec, który „ujarzmił wiatr”, którego teraz oklaskują uczestnicy konferencji naukowej, przeżył koszmar najcięższego głodu, który uśmiercił jego kolegów z klasy, patrzył na śmierć, nędzę, ból, walczył o przeżycie kolejnego dnia. Nie waham się powiedzieć, że książka ta powinna znaleźć się w wykazie lektur. Bo tak niezwykłą, fascynującą, krzepiącą a jednocześnie mądrą opowieść powinien poznać każdy młody człowiek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Hmm..po przeczytaniu od razu przypomniały mi się dzieła Kapuścińskiego. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"O chłopcu, który ujarzmił wiatr" to prawdziwa historia Williama Kamkwamby - nastolatka z małej, afrykańskiej wioski. Jest on narratorem i jednocześnie głównym bohaterem książki. Wspólnie z Williamem wybierzemy się do Malawi - małego państwa położonego w południowo-wschodniej Afryce, które ze względu na swoich mieszkańców bywa nazywane "ciepłym sercem Afryki". Tam w niewielkiej wiosce rodzina Kamkwamba uprawiała kukurydzę. Czternastoletni William ciężko pracował i marzył o zdobyciu wykształcenia. Niestety w 2001 roku kraj nawiedziła susza, a ponieważ gospodarka niemal w całości opiera się na rolnictwie, łatwo wyobrazić sobie, jakie były jej konsekwencje. Klęska głodu spowodowała, że mieszkańcy Malawi przez wiele miesięcy musieli walczyć o przetrwanie. Na skutek utraty plonów i braku pieniędzy William został zmuszony, by porzucić szkołę. Na szczęście nie zrezygnował ze swoich marzeń - w bibliotece wpadł na wyjątkowy pomysł - postanowił zbudować wiatrak. Niezwykła maszyna skonstruowana z części znalezionych na złomowisku pozwoliła mu doprowadzić prąd oraz umożliwiła nawadnianie pól, odpędzając tym samym widmo głodu. William stał się "chłopcem, który ujarzmił wiatr"... 

Największym atutem tej książki jest fakt, że nie stanowi ona fikcji literackiej. Wydarzenia poznajemy z perspektywy głównego bohatera, wspólnie z nim przeżywamy wzloty i upadki, cieszymy się z sukcesów i czujemy gorycz rozczarowań. William był chłopcem zdolnym i pomysłowym, jednak los przez długi czas mu nie sprzyjał. W tak trudnych okolicznościach łatwo było stracić nadzieję i porzucić plany, a jednak marzenia chłopca z małej afrykańskiej wioski pewnego dnia się spełniły. Ta historia ma w sobie duże pokłady nadziei oraz skłania do przemyśleń na temat fundamentalnych wartości takich jak miłość, przyjaźń, wiara i dobro. Pokazuje, że kreatywność, nauka i ciężka praca potrafią zmieniać świat. W swojej książce William doskonale opisał również warunki życia oraz nastroje panujące wśród mieszkańców Malawi. Jego historia rozgrywająca się na tle dramatycznych wydarzeń otwiera oczy na trudną sytuację wielu afrykańskich państw, w których bieda, głód i choroby wciąż stanowią istotny problem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)