Kontynuacja bestsellerowej powieści ,,Notatki samobójcy" opowiadającej o tym, co się dzieje, kiedy przestajesz spełniać oczekiwania innych i stajesz się dokładnie tym, kim jesteś.
Jeff po próbie samobójczej spędził czterdzieści pięć dni na szpitalnym oddziale psychiatrycznym. Teraz wrócił do domu. Zaakceptował siebie i jest gotowy mierzyć się ze światem z większą siłą. Pogodzony ze swoim prawdziwym ,,ja" czuje się dużo lepiej niż kiedykolwiek. Jednak powrót do szkoły jest skomplikowany, a obawy matki nie pomagają w adaptacji. Jeff zastanawia się także, jak odbudować relację z Allie, swoją najlepszą przyjaciółką. Na szczęście poznaje nowych ludzi w ośrodku dla queerowej młodzieży. Czy niektórzy z nich mogą okazać się kimś więcej niż przyjaciółmi?
Michael Thomas Ford jest pisarzem. W Polsce rozgłos przyniosła mu powieść ,,Notatki samobójcy", od lat utrzymująca wysoką pozycję na listach bestsellerów. Finalista nagród Shirley Jackson i Bram Stoker Awards oraz pięć nagród literackich Lambda.
Mieszka na wsi w Ohio ze swoim partnerem i dwoma psami ratowniczymi. Lubi karty Tarota, nurkowanie, kawę, bałagan w kuchni, Eurowizję, przerażające filmy o klaunach, ozdoby świąteczne, muzykę pop z lat 80., Doktora Who i tatuaże. Nie lubi się golić.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Data wydania: 2024-06-05
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 384
Tytuł oryginału: Every Star That Falls
Jeff próbuje popełnić samobójstwo. Autor opisuje jak młoda człowiek nie potrafi poradzić sobie sam, jak nie potrafi poradzić sobie ze swoją...
Przeczytane:2024-06-02, Ocena: 4, Przeczytałam,
Dawno temu, czyli w moim języku co najmniej pięć lat temu, przeczytałam książkę Michaela Thomasa Forda „Notatki samobójcy”. Byłam wtedy w ciemnym okresie życia i czytałam wiele pozycji związanych z pobytami w szpitalach psychiatrycznych, poruszających temat depresji oraz innych chorób psychicznych. Wówczas ta książka zdecydowanie do mnie trafiła i bardzo mi się podobała. Kiedy zobaczyłam zapowiedź książki „Notatki samobójcy 2. Kiedy spada gwiazda”, poczułam, że chcę poznać dalszą historię Jeffa – głównego bohatera pierwszej części.
Książka napisana jest lekkim i przyjemnym językiem, co sprawia, że czyta się ją bardzo szybko. Fabuła jest spójna z pierwszym tomem i zaczyna się dokładnie w momencie wyjścia Jeffa ze szpitala psychiatrycznego. Ta część w głównej mierze skupia się na przemyśleniach głównego bohatera dotyczących jego życia, orientacji seksualnej oraz spraw sercowych. Jak wiemy z pierwszej części, Jeff jest homoseksualny, co pomógł mu zaakceptować pobyt w szpitalu. Życie stawia przed Jeffem różne wyzwania, z którymi musi się mierzyć, w tym rozterki i niespodzianki, jakie los mu przynosi.
Książka ukazuje różne problemy nastolatków, nie tylko tych queerowych. Widzimy, z czym zmaga się najlepsza przyjaciółka Jeffa, gdy jej seksualność zaczyna się budzić. Autor postawił duży nacisk na relacje, życie seksualne i uczuciowe, ukazując, że każdy ma prawo do swoich uczuć, emocji i przekonań. Przez dużą część książki obracamy się wśród reprezentacji osób queerowych, widzimy również, do czego może doprowadzić brak akceptacji wśród rodziców i najbliższych, co jest bezpośrednim przedłużeniem, jednego z wątków z pierwszej części. Autor, sam będąc osobą homoseksualną, pokazuje czytelnikowi, że bycie sobą i akceptowanie siebie takim, jakim się jest, to nic złego. Nie ma znaczenia, czy jesteś hetero, bi czy trans – każdy zasługuje na szacunek i akceptację.
Plusem całej historii jest fakt, że autor świetnie operuje poczuciem humoru, który sprawia, że książka jest bardzo przyjemna w odbiorze. Humor nie jest przerysowany ani nieadekwatny do sytuacji. Naprawdę cieszę się, że mogłam poznać dalsze losy Jeffa – tego mi brakowało.
Bohaterowie są dobrze wykreowani, realistyczni, a ich problemy, rozterki i przemyślenia adekwatne do wieku i sytuacji, w jakiej się znajdują. Można się z nimi łatwo utożsamić i sympatyzować. Widać, że Jeff przeszedł przemianę, która wywarła na niego pozytywny wpływ, co pozwala mu bronić nie tylko siebie, ale także innych. Oczywiście, nie jest wolny od wątpliwości czy problemów, jednak wie, jak sobie z nimi radzić i bardzo dojrzale podchodzi do wielu sytuacji.
Autor w bardzo ciekawy sposób ukazał relacje między różnymi bohaterami – zarówno rodzicielskie, jak i przyjacielskie oraz miłosne. Widzimy, jak może wyglądać zdrowa relacja w rodzinie i dlaczego jest ona taka ważna, a jednocześnie dostajemy obraz relacji, w której akceptacja oraz szacunek nie mają znaczenia. Widzimy, jak ważni są przyjaciele i jak bardzo ważne jest, by młody człowiek ich miał. Ponadto autor pokazuje, że miłość nie zawsze dotyczy dwojga ludzi – można darzyć uczuciem więcej niż jedną osobę.
Reasumując, jest to ważna pozycja, zarówno pod względem reprezentacji LGBT+, jak i ukazania codzienności nastolatków. Uważam, że zarówno pierwszą, jak i drugą część powinni przeczytać rodzice dorastających dzieci, ponieważ książka niesie ważne przesłanie – szacunek, akceptacja i wsparcie dla młodego człowieka, który dopiero uczy się życia. Serdecznie polecam!