Niewysłuchani. O śmierci samobójczej i tych, którzy pozostali
Monika Tadra

CAŁY dochód ze sprzedaży książki zostanie przeznaczony na działalność portalu „Życie Warte Jest Rozmowy”, który wspiera osoby w kryzysie oraz ich bliskich.

„Niewysłuchani” to niezwykle poruszająca książka, która podejmuje jeden z najbardziej bolesnych i trudnych tematów s@m0bójstwo bliskich osób. Autorki przybliżają czytelnikom historie 13 osób, które musiały zmierzyć się z tą niewyobrażalną stratą. To historie młodych i starszych, mężów, żon, rodziców i dzieci. Każda opowieść jest inna, każda pełna bólu, niedowierzania i pytań bez odpowiedzi.

W książce możemy znaleźć różnorodne doświadczenia od tych związanych z walką z depresją, poprzez wpadanie w sidła nałogu, aż po nagłą i nieprzewidzianą śmierć. W wielu przypadkach rodziny były zaskoczone decyzją swoich bliskich, nie rozumiejąc, dlaczego zdecydowali się na tak dramatyczny krok. Często pojawia się pytanie: czyż nie jest to jedna z łatwiejszych dróg? To pytanie autorki zadają niejednokrotnie, jednocześnie zauważając, że s@m0bójstwo wymaga odwagi, ale większą odwagą jest pozostanie przy życiu i zmierzenie się z trudnościami, które codziennie przynosi rzeczywistość.

Rodziny tych, którzy odeszli, muszą zmierzyć się nie tylko z żalem i tęsknotą, ale także z ciężarem odpowiedzialności, która niespodziewanie na nich spada. W jednym z przypadków pojawia się temat parentyzacji sytuacji, w której dziecko musi przejąć rolę dorosłego i opiekować się resztą rodziny. To ogromne obciążenie psychiczne, które często prowadzi do nieprzepracowanej traumy i wymaga wsparcia terapeutycznego.

Autorki w niezwykle przejmujący sposób oddaje emocje tych, którzy zostali ich szok, rozpacz, niedowierzanie, a także gniew. W końcu jak mówi jedno z pytań pojawiających się w książce „Dlaczego oni odeszli, zostawiając nas samych?”. W odpowiedzi na to pytanie pojawia się refleksja, że trauma po stracie s@m0bójczej jest czymś, co towarzyszy przez całe życie, wymagając nieustannego radzenia sobie z jej skutkami.
Książka "Niewysłuchani" to ważna lektura, która przypomina, że s@m0bójstwo nie kończy cierpienia przenosi je na tych, którzy pozostają. Nie unika trudnych tematów, takich jak brak odpowiedniego wsparcia, przemilczana depresja czy poczucie winy tych, którzy zostali. Ważnym aspektem tej publikacji jest także świadomość, że pomoc istnieje. To książka, która zmusza do refleksji i przypomina o tym, jak ważna jest rozmowa, wsparcie i zrozumienie w trudnych chwilach. S@mob0jstwo to temat tabu, ale dzięki takim publikacjom jak ta, możemy spróbować otworzyć się na dyskusję i pomóc tym, którzy jeszcze mają szansę znaleźć inną drogę.

Jednakże dla osób wysoko nadwrażliwych uważam, że nie nadaje się do przeczytania. Ze względu na ogrom ciężkich emocji.

"Gdy człowiek umiera *śmi*ercią sa*mo**jczą, 

fala uderzeniowa tej tragedii promieniuje

na wiele kilometrów, przynosząc ból, chaos,

niezrozumienie, poczucie winy i samotności."?

"Niewysłuchani" to książka poruszająca, wzruszająca, pouczająca. Otwiera oczy i zwiększa świadomość, jest to książka, która może dać ukojenie osobie, która przeżyła bezpośrednio stratę, ale także a nawet bardziej jest to przewodnik, drogowskaz jak się zachować, jak pomóc, jak można reagować i na to warto zwrócić uwagę.

W książce znajdziemy trzynaście historii osób, które doświadczyły straty osoby bliskiej, straty bolesnej i nadal niezrozumiałej. Ból, złość, smutek, żal oraz wiele pytań "dlaczego?", "Czy można było temu zapobiec?", "jak żyć dalej?".

Trudno jest odpowiedzieć na te i wiele innych pytań. Autorki próbują w drugiej części książki odnieść się do przedstawionych historii, niejako dać czytelnikowi narzędzia do tego aby zrozumieć problem a także otworzyć umysł i serce na drugiego człowieka. I nie chodzi to jedynie o pomoc osobom w kryzysie samo***czym, ale także zwrócenie uwagi na te wszystkie osoby, które zostały i muszą dalej żyć ze stratą...

Nie udawajmy, że problemu nie ma!

Nie milczmy, nie wstydźmy się zaproponować wsparcie, nie bójmy się tego!

?"Zapominamy tym, że gdy brakuje stów, mamy inną

wielką moc, jaką możemy uruchomić, aby pomóc drugiemu człowiekowi w obliczu takiej tragedii. Tą mocą jest nasza obecność. Oparta na empatycznym stuchaniu, współbyciu, nieocenianiu i niedawaniu porad, których automatycznie chcemy udzielić, bo wydaje nam się, że tylko tak jesteśmy sprawczy. Zapominamy, że oprócz pomocy aktywnej istnieje też pomoc bierna, która opiera się po prostu na tym, że jesteśmy obok. Czasem możemy nie mówić nic, tylko trzymać za rękę(...)."?

!!Jeśli jesteś w kryzysie sam**czym, przeżywasz żałobę po stracie lub chcesz komuś pomóc, wejdź na stronę www.zwjr.pl

TO WŁAŚNIE TY MOŻESZ URATOWAĆ KOMUŚ ŻYCIE. ?

!!Część dochodu ze sprzedaży książki zostanie przekazana na konsultacje dla osób w żałobie po stracie bliskiego w wyniku samob0js.twa!!

Współpraca @proszynski.emocje

@proszynski_wydawnictwo

#niewysłuchani

Niezwykła książka podzielona na dwie części. W pierwszej, tej zdecydowanie dłuższej,Monika Tadra przeprowadza wywiady z osobami, które doświadczyły straty. W drugiej Halszka Witkowska, suicydolog przedstawia traumatyczne przeżycia zebrane w kilkanaście powtarzających sie czynników. 

Zaczynając lekturę nie byłam przygotowana na taki bagaż emocjonalny, głównie ten negatywny, przytłaczający. 

W każdej z rozmów powtarza się potrzeba wysłuchania, potrzeba, która zazwyczaj była i nadal jest lekceważona. Bo co robimy z osobami, które doświadczyły tak wielkiej tragedii? Oddalamy się, pozostawiamy samym sobie, boimy się spojrzeć w oczy, boimy się łez, boimy się pokazać w "takim" towarzystwie...jednocześnie boimy się stanąć twarzą w twarz z tą osobą, ale to nam nie przeszkadza plotkować, wygłaszać swoje opinie, obwiniać...o nie tutaj usta się nam nie zamykają. 

Pomimo tego, że owszem, wiemy jak bardzo ranią nasze słowa, wylewamy je ogromnym potokiem z siebie, brudnym i oburzająco cuchnącym szambem. 

Łatwo jest ferować wyroki, łatwo się oburzać ale trudno znaleźć się obok, pomilczeć, po prostu być...tylko tyle i AŻ tyle. 

Każdy z nas przeżywa stratę w inny sposób, ale zwróćcie uwagę na to zdanie i powtórzcie KAŻDY Z NAS PRZEŻYWA...

Jesteśmy różni od siebie, ale łączy nas potrzeba pomocy. Prędzej czy później musimy to przepracować, iść na terapię - tak często, jeszcze do niedawna, wytykaną palcami przez małomiasteczkowe społeczeństwo. Na szczęście w dzisiejszych czasach rośnie świadomość wśród ludzi, ale nadal można się spotkać ze społecznym linczem i odrzuceniem. 

Zdajecie sobie sprawę,że czasem jednym słowem, zdaniem możemy odwieść kogoś od tego ostatecznego kroku, że mamy w sobie tą iskrę, która może pomóc....

Rozejrzyjmy się, porozmawiajmy, pobądźmy obok, wskażmy, delikatnie miejsce gdzie można znaleźć profesjonalną pomoc.Życie ludzkie jest bezcenne, każde jest ważne i o każde warto walczyć.

Polecam tę książkę, ja osobiście wyniosłam z niej jeszcze ogrom wiedzy odnośnie zachowań dzieci i młodzieży, które otworzyły mi oczy na kilka bardzo istotnych spraw, a o których wcześniej nawet nie pomyślałam. 

Przeczytajcie...warto.

" [...] Doświadczenie śmierci samobójczej zmienia nas, im bardziej bliski był nam człowiek, który odebrał sobie życie. [...]"

"Niewysłuchani. O śmierci samobójczej i tych, którzy pozostali" autorstwa Halszki Witkowskiej i Moniki Tadry jest bardzo ważną książką, którą powinien przeczytać każdy czytelnik. 
Nigdy nie czytałam reportażu o tej tematyce. Żałuję, że ta pozycja ukazała się dopiero teraz, a nie dwanaście lat temu. Ból w rodzinie po samobójstwie najbliższego członka pozostaje wciąż taki sam. Nigdy nie mija. I nie oszukujmy się, że później będzie lepiej. Nie, nie będzie. Życie już nigdy nie będzie takie same. Łzy nadal płyną, jak nikt nie widzi. Po prostu po kilku latach od śmierci się o tym tragicznym wydarzeniu nie mówi, ale wystarczy iskierka i obrazy wracają. Już zawsze osoby, które pozostały po samobójczej stracie zawsze będą zadawały sobie pytania: dlaczego do tego doszło? Czy mogłam/mogłem coś zrobić, żeby temu zapobiec? . A najgorsze w tym wszystkim jest błędne poczucie, że to była nasza wina, że do tego doszło. Żyję z takim bólem już ponad 12 lat.
W sytuacji samobójstwa największymi potworami są ludzie, którzy nie mają poczucia empatii i zrozumienia. Ktoś, kto stracił członka rodziny, potrzebuje wysłuchania, a nie wyśmiewania lub chorych oskarżeń typu: mogliście coś zrobić, jak mogliście do tego dopuścić itd.
Tę książkę dedykuję właśnie takim osobom bez sumienia. Może historie tutaj opisane ścisną was za serca i zrozumiecie, że wystarczy odrobinę zmienić swoje zachowanie, a świat będzie piękniejszy.
Uświadomcie sobie jedno, nie da się upilnować człowieka, który chce popełnić samobójstwo. On to zrobi w najmniej spodziewanym momencie.

Jedna z autorek tej książki rozmawiała z trzynastoma osobami, których bliscy opuścili ten świat, popełniając samobójstwo. Ich historie są przejmujące, ściskające za gardło i wyciskające łzy. Czytelnicy, którzy mają doświadczenie w tym temacie doskonale wiedzą, co oni czują, bo sami to przeżywali i zapewne nadal przeżywają.

Ten reportaż radzę wam czytać w pełnym skupieniu i ciszy. Wtedy odczujecie dodatkowe emocje. Przed czytaniem przygotujcie sobie chusteczki, bo to jest bardzo mocny reportaż.

Na wewnętrznej stronie okładki znajdziecie przydatne informacje dotyczące tego, w jaki sposób możecie pomóc osobie po stracie bliskiego w wyniku śmierci samobójczej.

Na końcowej wewnętrznej stronie okładki znajdziecie przydatne numery telefonów czynne siedem dni w tygodniu. Oczywiście te numery są bezpłatne.

- 112 - Numer alarmowy w sytuacjach zagrożenia życia i zdrowia

- 800 702 222 - Centrum Wsparcia dla Osób Dorosłych w Kryzysie Psychicznym

- 116 111 - Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży

Zajrzyjcie również na stronę: www.zwjr.pl, gdy jesteście w kryzysie samobójczym, przeżywacie żałobę po stracie bliskiej osoby w wyniku samobójstwa lub po prostu chcecie pomóc.

Pomagając innym, nie zapominajcie również o własnym zdrowiu fizycznym i psychicznym.