Bolesna, zmysłowa, pełna tajemnic i mrocznego erotyzmu opowieść o poszukiwaniu duchowej wolności.
Jeden majowy dzień w życiu trzech z pozoru bardzo różnych kobiet. Zuzanna, dobrze sytuowana Warszawianka pracuje w agencji reklamowej; ekscentryczny szef wysyła ją z misją służbową do Aten. Helena, matka dwójki dzieci, sprząta w ośrodku konferencyjnym Atena wykonując, dzień po dniu, te same syzyfowe prace. Ewa, bezdomna mistyczka, dryfuje po ulicach miasta w poszukiwaniu alkoholu i miejsca do spania - skrawków raju.
Łączy je przeszłość: wszystkie dorastały w małym podwarszawskim miasteczku, odkrywając przyjaźń i miłość, żyjąc w harmonii z rytmami pięknej i okrutnej przyrody. Tragiczne zdarzenie, jakim było zaginięcie szkolnego kolegi, położyło kres niewinności, rzucając cień na ich dalsze losy, sprawiając, że każda z nich stała się, na swój sposób, nieważka.
Trzy kobiety, z których każda, w poszukiwaniu samej siebie, musiała zejść do innego piekła. Trzy losy naznaczone namiętnością i pragnieniem piękna. Zmierzch majowego dnia każdej z nich przyniesie inne rozwiązanie.
Julia Fiedorczuk - ur. 1975, poetka, tłumaczka. Debiutowała w roku 2000 tomem poetyckim Listopad nad Narwią, za który otrzymała nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. Autorka kilku zbiorów wierszy: Bio (2004), Planeta rzeczy zagubionych (2006), Tlen (2009) i tuż-tuż (2012), a także zbioru opowiadań Poranek Marii (2010) oraz powieści Biała Ofelia (2012). Laureatka wielu nagród, w tym austriackiej nagrody Huberta Burdy (2005). Adiunkt w Instytucie Anglistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Jej utwory zostały przełożone na 17 języków, w tym walijski, japoński i islandzki. Mieszka w Warszawie.
Informacje dodatkowe o Nieważkość:
Wydawnictwo: Marginesy
Data wydania: 2015-02-04
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 250
POLECANA RECENZJA
NIEWAŻKOŚĆ
Zaczęło się jeszcze w wakacje, w sierpniu. Lato już trochę przejrzało, światło słoneczne miało kolor miodu, rankami jasnego, a popołudniami ciemnego. (...) On mieszkał po sąsiedzku, tylko z matką, w małym domku z oknami osadzonymi tak nisko, że zaglądając do środka nie patrzyło się w górę, tylko w dół. Ale kto by zaglądał, nic tam nie było do oglądania oprócz waty między szybami i powtykanych w watę zasuszonych nieśmiertelników. Był starszy, miał iść do ósmej klasy po dwóch latach spędzonych w siódmej, ale nieduży i wyglądał jak dziecko, jakby zaws...
więcej
Kup książkę Nieważkość
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Nieważkość - opinie o książce
"Nieważkość" mnie znudziła, zmęczyła, pogłębiła jeszcze bardziej depresyjny nastrój. Musiałam wręcz się zmuszać do kontynuowania jej lektury. Przede wszystkim język jest dość specyficzny, trochę cudaczny. Mamy trzy bohaterki, a ich losy nie są podane w porządku chronologicznym, tylko autorka ciągle skacze w czasie. Klimat jest bardzo ponury, ponieważ pokazuje dosadnie polską rzeczywistość, różne bolączki typu alkoholizm, wykorzystywanie seksualne nieletnich, popadanie w rutynę i zniechęcenie. Jak dla mnie ta książka była zbyt chaotyczna przez nagromadzenie osób, zdarzeń, problemów. Miałam trudności się w tym wszystkim połapać. Podobało mi się z kolei to, że autorka pokazała, jak bardzo może różnić się dorosłe życie od tego, czego doświadczamy w dzieciństwie i jak rozmaicie poszczególne osoby mogą skończyć nie radząc sobie ze sobą. Dobitnie i przejmująco zostały ukazane codzienne czynności, choćby kolejne etapy robienia kanapek. Książka jest jednak jak dla mnie zbyt przygnębiająca i nie czuję, by wnosiła coś szczególnego do mojego życia. Przeczytałam i tyle.
Przeszłość i teraźniejszość trzech kobiet wychowanych w małym miasteczku. Zuzanny z "dobrego" domu, Heleny z mniej "dobrego" i Ewki z patologii. Zuzanna pracuje w korporacji i nie może zapomnieć o profesorze rysunku, w którym była zakochana, a ten udzielał jej seksualnych lekcji miłości. Helena sprząta w hoteliku pod Warszawą i czuje się mało spełniona, a Ewka kończy jako bezdomna alkoholiczka. Chdziły do jednej klasy w podstawówce i znały dziwacznego Witka i jego matkę Polesiakową, która nocami pracowała "w mleczarni". Witek powiesił się po tym jak mała Helena odrzuciła jego zaloty i to wydarzenie kładzie się traumą na dorosłym życiu bohaterek. Wbrew zapowiedziom z okładki, erotyki w książce bardzo niewiele. Dużo rozpamiętywania przeszłości, wpływu młodzieńczych wyborów na dalsze dorosłe życie i spora dawka przyrodniczej, kobiecej poezji. Książka interesująca i warta przeczytania, ale daleko jej do rozmachu "Pod słońcem".
Inne książki autora
Bliskie kraje
0
Pewna kobieta zakłada nielegalny ogród ostatnim piętrze warszawskiego bloku. Pewien mężczyzna składa 1156 żurawi origami i niechcący ratuje komuś...
Pod słońcem
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Skomplikowane ludzkie losy, a w tle - powojenna Polska Nikt dotychczas nie opowiadał w ten sposób o naszej najnowszej historii! Nowa powieść autorki...
