Niebezpieczna obsesja
Małgorzata Rogala

Nigdy nie przyszło mi do głowy, że galeria kiedykolwiek może być zamknięta. Galeria jest zawsze, jak mleko w lodówce czy Bóg.
                                                 - Laurie Halse Anderson

Kiedy Stawscy kupili dom spełniło się ich marzenie, drugie to otwarcie galerii sztuki Skarabeusz gdzie organizują pierwszą poważną wystawę gdzie w roli głównej wystawiono obraz Gustave'a Courbeta, którego wypożyczyli od właściciela księgarni. Wystawa pod zacną nazwą ; Impresjonizm i realizm w malarstwie polskim ; gdzie oprócz obrazu Kobiety z orchideą, wisiały dzieła Gierymskiego, Chełmońskiego, Pankiewicza czy Mehoffera, tłum ludzi, sztuka na językach, artyści i ciekawscy, frekwencja pobiła wszelką skalę, radość i duma rozpierała właścicieli, aż do chwili kiedy zauważono rozcięcie w obrazie Courbeta. Kiedy ten trafił do konserwatora było jasne że ktoś celowo potraktował dzieło mistrza żyletką. Kiedy stres zaczął schodzić i ulga wypełzła na oblicza nie tylko właścicieli galerii, wydarzyła się tragedia która uruchomiła lawinę zdarzeń. Śledztwem zajęła się nadkomisarz Michalina Czaplińska i sierżant Zofia Maciejka. Nasuwają się pytania, komu zależało na kradzieży obrazu, czy musiało dojść do masakry, kim jest tajemnicza Yvona, w co wplątał się Kamil, co z życiem Amandy? niech wielką zagadką stanie się Catherine Morel.

Bitwy są te same co zawsze. Po prostu trudniej rozpoznać wroga.
Nieobliczalna sylwetka fabuły ukazująca intrygę, plan a także wszelkie formy obsesyjnej miłości do obrazu, przekuta w porażającą manipulacje, pożądanie które niesie za sobą śmierć. Tajemnicza i zagadkowa powieść która wnika w świat sztuki, piękna, nieszablonowa i nietuzinkowa powieść o kradzieży który miał posiadać planowaną formę a zwroty akcji nie pozwalały uwolnić się od książki na chwil parę. To nie tylko kryminał ale przesłanie, czym może stać się i być a także co spowodować w życiu człowieka jeśli za bardzo się pragnie posiadać, to już nie marzenia, to rządza posiadania co wywołuje ostateczne spustoszenie w głowie człowieka. 

Miałam niebywałą okazję wziąć do ręki dobrze skrojony kryminał, przenieść się do literackiego świata fikcji, dać się zwodzić, być uwiedziona pięknym stylem, wątkami, poznałam postacie które mnie urzekły jak styl Amandy i jej miłość do sztuki które ukazało piękno pasji, ale także na moich oczach rozegrała się akcja którą zostawiam Wam do oceny nie chcąc spojlerować, bo książka jest warta grzechu. Polecam serdecznie.

Bardzo szybko ją przeczytałam. Lekkie pióro i historia, którą można przewidzieć już po kilku pierwszych stronach. Jest jednak ta ciekawość, czy faktycznie wszystko pójdzie po naszej myśli i w jakim momencie osoba obsesyjnie chora zaatakuje. Z pewnością nie ma tutaj ciągłego napięcia, bo zaczyna się dosyć spokojnie, gdzie nie widziałam większego zainteresowania treścią i nagle bum. Pojawiało się coś, co sprawiło, że byłam pobudzona. Później ponownie odejście od danego bohatera, przejście do innego, spokojna treść i bum. Wieści takie, które wywoływały podekscytowanie, bo były odklejone od rzeczywistości. I tak jest do końca książki, upadek i wzlot, upadek i wzlot. To też miało wpływ na to, że spodziewałam się później tego momentu ekscytacji i niczym według przepisu babci na sernika, który zawsze mi wychodzi, ten element następował.
Tematem książki jest obsesja i tyczy się ona miłości tak silnej, tak wytrwałej i nieopisanej, aż widzi się ją w miejscu, czy też w rzeczy, która w ogóle do postaci nie należy. Zatarte niegdyś obrazy powracają, jakby wyjęto je żywcem z przeszłości i usadzono obecnie. Chęć posiadania jest tak wielka, że nie można spocząć, dopóki nie osiągnie się wymarzonego celu. To nie jest zwykły kryminał. Praktycznie od początku do końca mamy silne powiązanie ze sztuką o której w drobniejszych szczegółach będzie można przeczytać. Niby sztuka jest wątkiem kluczowym, jednak te emocje i przemożna chęć posiadania jednego z dzieł sztuki najbardziej utkwiła mi w pamięci. Później zostanie przeprowadzone śledztwo, bo muszą odkryć kto, dlaczego i po co zrobił to, co zrobił, ale ja i tak widziałam myśli tego, którego ścigano. Bo niby popełnił czym zły, ale dla niego był zupełna odwrotnością, co też mogłam zrozumieć. Jedynie starał się dojść do niego po jak najprostszej linii, a ta wiadomo, że bywa krucha.
Ta książka uświadomiła mi, że każdy z nas może mieć swoje obsesje, jedni małe, drudzy duże i choć w pierwszej kolejności każda z nich może być zła, to jednak nie znając motywu jaki kieruje osobą obsesyjną, nie można wydawać osądów, bo nie zawsze mogą być sprawiedliwe. Wspaniała, polecam:-)

WIECZNA MIŁOŚĆ

„Niebezpieczna obsesja” Małgorzaty Rogali to trzecia część cyklu, którego głównymi bohaterkami są śledcze Czaplińska i Maciejka. Tym razem autorka zabiera nas w eteryczny świat miłośników malarstwa. Wielka sztuka i zbrodnia? Czy istnieją granice obsesji?

Małżeństwo Stawskich realizuje swoje życiowe marzenie : kupują willę na warszawskiej Ochocie. Oprócz domowego zacisza organizują tam także galerię sztuki. Przygotowując się do wystawy malarstwa udaje im się zdobyć zgodę na wystawienie bezcennego obrazu „Kobieta z orchideą”. Dzieło francuskiego malarza przyciąga rzesze odwiedzających. Pewnego dnia okazuje się, że płótno zostało celowo uszkodzone. Stawscy przenoszą je do pracowni, gdzie ma zostać odrestaurowane. W Sylwestrową noc dochodzi do zuchwałego włamania. „Kobieta z orchideą” ginie, a jedna z konserwatorek ponosi śmierć. Kto skradł bezcenne dzieło i był zdolny do zabicia człowieka? Czy chęć posiadania tego, co unikatowe może stanowić życiową obsesję?

Małgorzata Rogala zabiera nas do świata sztuki, kolekcjonerów, domów aukcyjnych i opowiada fascynującą historię o pożądaniu, fascynacji i wielkich pieniądzach. Co jakiś czas media na całym świecie obiega informacja o kradzieży jakiegoś wielkiego dzieła. Większość z nich nigdy się nie odnajduje. Trafiają w ręce prywatnych kolekcjonerów dla których chęć posiadania unikatowego obrazu staje się celem życia. Czy obsesja na punkcie dzieła sztuki może prowadzić do zbrodni? Na kartach „Niebezpiecznej obsesji” autorka kreuje świat niedostępny dla zwykłych zjadaczy chleba i robi to w bardzo intrygujący i przekonujący sposób. Powieść jest spójna, dobrze napisana i świetnie się ją czyta. Nadkomisarz Czaplińska i sierżant Maciejka wkomponowują się w ten typ bohaterów jakich lubię. Nie są przejaskrawione, naładowane problemami i nienaturalnie drażniące. Przeciwnie. To dwie poczciwe policjantki o całkiem ustabilizowanym życiu osobistym, którym zależy po prostu na dobrym wykonaniu swojej pracy. Podoba mi się to jak Rogala opowiada tę historię. Pisze przystępnie, gładko, dobrze się to czyta i historia tak jakby sama się toczy. Dobry styl i solidny warsztat. To moje pierwsze spotkanie z twórczością pisarki i uważam je za całkiem satysfakcjonujące. Małgorzata Rogala kładzie duży nacisk na tło obyczajowe i mocne zakotwiczenie postaci w rzeczywistości. „Niebezpieczna obsesja” należy do tych książek, które dobrze się przyswaja i bardzo przyjemne wrażenie po sobie pozostawiają.

Podoba mi się to w jak udany sposób autorka nakreśla fabułę i sprytnie przemyca informacje branżowe. Udaje jej się zaciekawić czytelnika, ale nie zarzucając szczegółami, które byłyby dla niego niezrozumiałe. Interesujące są ciekawostki ze świata sztuki, historie kradzieży dzieł sztuki, a wszystko to zgrabnie wplecione w opowieść. Jest zbrodnia, jest intryga i jest pełne zaskakujących zwrotów akcji śledztwo. Małgorzata Rogala doskonale wie jak wzbudzić zainteresowanie czytelnika. Stosuje kilka powszechnie znanych chwytów, które zawsze działają. Od siebie dodaje unikalny pomysł fabularny i ciekawy sposób prowadzenia akcji. Bardzo dobrze czyta się te książkę. Właściwie można pokusić się o stwierdzenie, że strony przerzucają się same. Bardzo udana powieść kryminalna osadzona w oryginalnym środowisku.

Czy istnieje ponadczasowa miłość? Taka, która trwa mimo upływu czasu, a jej siła nie słabnie? Uczucie tak potężne, że aż niebezpieczne? Miłość, która prowadzi do szaleństwa? Obsesja, która prowadzi do zbrodni? Małgorzata Rogala kreśli świat, w którym sztuka przeplata się z fascynacją. Fascynacja przeradza się w szaleństwo, a ludzie tracąc zdrowy rozsądek zdolni są do wszystkiego. Wyśmienicie napisana, intrygująca opowieść o miłości, połączeniu dusz i zbrodni. Pełna wielkich namiętności, malowana barwami pełnymi pasji, opowieść o granicach pożądania. 

Spelnienie marzenia to najlepsze co moze spotkac czlowieka.
Tak bylo z malzenstwem Stawskich,dwojce ludzi zakochanych w sztuce.
Kupuja dom na Ochocie aby w nim zamieszkacale i nie tylko.
Urzadzili w nim galerie sztuki o nazwie ''Skarabeusz''.
Pierwsza wystawa i glowna atrakcja wieczoru jest obraz ''Kobiety z orchidea''-Gustave Coubeta.
Po udanym wydarzeniu Florentyna zauwaza ,ze obraz jest uszkodzony.
Natachmiast zajmuje sie jego naprawa.
Lecz obraz znika ,ktos go ukradl.
Sledzctwo prowadza Michalina Czaplinska i Zofia Maciejak.
Ale w swiecie sztuki sa ludzie ktorzy sa gotowi na wszystko aby zdobyc upragniona rzecz.

Kto ukradl ?
Dlaczego ktos uszkodzil najpierw obraz?
Czy ktos dostal zlecenie na dany obraz ?

@skarpawarszawska @malgorzata.rogala.pisarka #małgorzatarogala #skarpawarszawska #niebezpiecznaobsesja

Tytuł recenzji:

𝗕𝗿𝗮𝘁𝗻𝗶𝗲 𝗱𝘂𝘀𝘇𝗲

𝐽𝑎𝑘 𝑐𝑖 𝑤 ż𝑦𝑐𝑖𝑢 𝑑𝑜𝑏𝑟𝑧𝑒, 𝑛𝑖𝑒 𝑠𝑧𝑢𝑘𝑎𝑗 𝑛𝑖𝑒𝑝𝑜𝑡𝑟𝑧𝑒𝑏𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑤𝑟𝑎ż𝑒ń, ż𝑒𝑏𝑦 𝑐𝑧𝑒𝑔𝑜ś 𝑛𝑖𝑒 𝑠𝑝𝑖𝑒𝑝𝑟𝑧𝑦ć.

Każda książka Małgorzaty Rogali jednakowo mnie zachwyca wyjątkowym i pięknym językiem, doskonale napisanymi dialogami, nieszablonową fabułą i oryginalnym rozwiązaniem intrygi. Urzeka kreacją postaci śledczych, którzy bez wyjątku są mi tak samo bliscy i chcę wraz z nimi, podążać po śladach przestępcy. W 𝑁𝑖𝑒𝑏𝑒𝑧𝑝𝑖𝑒𝑐𝑧𝑛𝑖𝑒𝑗 𝑜𝑏𝑠𝑒𝑠𝑗𝑖 prym wiedzie para Czaplińska i Maciejka. Sympatyczne, dociekliwe, błyskotliwe i pełne empatii policjantki, których nie sposób nie polubić i nie kibicować im w śledztwie. Duetowi nadkomisarz Michalinie Czaplińskiej i sierżant Zofii Maciejce z każdym kolejnym śledztwem współpracuje się coraz lepiej, bo wspaniale się uzupełniają i wciąż zadziwiają niekonwencjonalnym myśleniem.

Stawscy to ludzie zakochani w sztuce i gdy nadarza się okazja, kupują stary dom i zamieniają go w galerię, spełniając tym samym swoje marzenie. Przy galerii Stawscy założyli pracownię konserwatorską, w której pracuje ich córka Ada i jej wieloletnia przyjaciółka Natalia, dziewczyny oddane całym sercem swojej pracy.

Dom Stawskich był niesamowitym miejscem przemienionym w coś niezwykłego. Każde pomieszczenie wyposażone w taki sposób w przedmioty użytkowe, że panowała w nich idealna harmonia. 𝐾𝑎ż𝑑𝑦 𝑜𝑏𝑖𝑒𝑘𝑡 𝑚𝑖𝑎ł 𝑠𝑤𝑜𝑗𝑒 𝑚𝑖𝑒𝑗𝑠𝑐𝑒, 𝑎 𝑤𝑠𝑧𝑦𝑠𝑡𝑘𝑖𝑒 𝑟𝑎𝑧𝑒𝑚 𝑡𝑤𝑜𝑟𝑧𝑦ł𝑦 𝑤𝑦𝑗ą𝑡𝑘𝑜𝑤ą 𝑘𝑜𝑙𝑒𝑘𝑐𝑗ę, 𝑜𝑑𝑧𝑤𝑖𝑒𝑟𝑐𝑖𝑒𝑑𝑙𝑎𝑗ą𝑐ą 𝑧𝑎𝑚𝑖ł𝑜𝑤𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑆𝑡𝑎𝑤𝑠𝑘𝑖𝑐ℎ 𝑑𝑜 𝑠𝑧𝑡𝑢𝑘𝑖, 𝑖𝑐ℎ 𝑤𝑟𝑎ż𝑙𝑖𝑤𝑜ść 𝑖 𝑡ę𝑠𝑘𝑛𝑜𝑡ę 𝑧𝑎 𝑚𝑖𝑛𝑖𝑜𝑛𝑦𝑚𝑖 𝑐𝑧𝑎𝑠𝑎𝑚𝑖. Skarabeusz bardzo szybko stał się jedną z najmodniejszych galerii sztuki. W połowie grudnia małżonkowie organizują pierwszą wystawę, której najważniejszym i najcenniejszym eksponatem ma być obraz słynnego malarza wypożyczony z prywatnej kolekcji. Niestety tuż po wernisażu Florentyna Stawska stwierdza, że ktoś specjalnie uszkodził dzieło. Postanowiła więc przenieść je do pracowni konserwacji malarstwa i powierzyć jego renowację córce. Kilka dni później, gdy wszyscy świętują nadejście nowego roku, ktoś włamuje się do pracowni i kradnie cenne dzieło.

Śledztwo zostaje powierzone nadkomisarz Michalinie Czaplińskiej i sierżant Zofii Maciejce. Policjantki muszą rozwiązać nie tylko zagadkę kradzieży słynnego obrazu Gustave’a Courberta – Kobieta z orchideą, ale ująć sprawcę zabójstwa. Tropów i podejrzanych jest kilkoro, ale nie będzie śledczym łatwo trafić na właściwy ślad, bo szybko zdają sobie sprawę, że ludzie, by zdobyć upragnioną rzecz, są gotowi dosłownie na wszystko. Fascynacja łatwo może przerodzić się w niebezpieczną obsesję. Jednym wydaje się, że dzieło, które kiedyś zostało skradzione im przez nazistów, powinno wrócić do dawnego właściciela, innym, że kobieta z obrazu przypomina kogoś bliskiego i chcą mieć obraz za wszelką cenę u siebie, jeszcze innym, by spieniężyć kapitał i wejść w posiadanie obrazu niekoniecznie w legalny sposób.

𝑁𝑖𝑒𝑏𝑒𝑧𝑝𝑖𝑒𝑐𝑧𝑛𝑎 𝑜𝑏𝑠𝑒𝑠𝑗𝑎 to rewelacyjnie napisany kryminał, przemyślany i wciągający, w którym prawda miesza się z fikcją literacką, tak perfekcyjnie, że wszystko przyjmuje się za pewnik. Całość uwieńczona niecodziennym i satysfakcjonującym finałem z jednym niejasnym akcentem na koniec.

𝑁𝑖𝑒𝑏𝑒𝑧𝑝𝑖𝑒𝑐𝑧𝑛𝑎 𝑜𝑏𝑠𝑒𝑠𝑗𝑎 to niecodzienna historia opowiadająca o kradzieży obrazu i ludziach, którzy w tę kradzież zostali wplątani. Opowieść o fascynacji i pożądaniu posiadania artefaktów, przekraczających granice przyzwoitości i prawa, o ludziach, którzy w pogoni za rzeczami, które są poza ich zasięgiem, gotowi są nawet zabić. Ta historia to mroczny i niebezpieczny świat sztuki, który z założenia powinien być piękny, ale niestety fascynację od obsesji dzieli bardzo cienka granica.
Autorka przy okazji historii kryminalnej, jak zawsze porusza ważne tematy dnia codziennego. Tym razem na tapet wzięła działania mediów, które zasłaniając się tym, że ludzie mają prawo wiedzieć, tworzą na siłę tanią sensację, byle im wzrosła ilość clickbeitów. Wiadomości wyrwane z kontekstu, często z rzeczywistością niewiele mają wspólnego i społeczeństwo zamiast prawdy otrzymuje zlepek informacji, które niepotrzebnie wprowadzają tylko zamęt. Małgorzata Rogala także zgrabnie wplotła w fabułę wątek choroby dziecka. Przedstawia dylematy i decyzje zrozpaczonej rodziny, która nie ma środków, by ratować dziecko, podejmuje brzemienne w skutki decyzje, nie bacząc na konsekwencje.

Małgorzata Rogala oddała głos wielu postaciom, co zazwyczaj mi przeszkadza, bo nie potrafię poczuć więzi z żadną z nich, ale tym razem to w ogóle nie miało dla mnie znaczenia. Głównym bohaterem 𝑁𝑖𝑒𝑏𝑒𝑧𝑝𝑖𝑒𝑐𝑧𝑛𝑖𝑒𝑗 𝑜𝑏𝑠𝑒𝑠𝑗𝑖 jest bowiem sztuka i związane z kradzieżą obrazu zagadki. Kolorytu powieści dodają wspaniale opisane smaczki związane ze światem sztuki, mnóstwo wiedzy na temat świata sztuki, słynnych kradzieży obrazów, wieloletniego procederu handlu dziełami sztuki skradzionymi przez nazistów podczas drugiej wojny światowej. Znajduje się tu też sporo informacji o zdarzeniach dotyczących życia, twórczości i współpracy Courbeta z Cherubinem Patą. Chociaż w 𝑁𝑖𝑒𝑏𝑒𝑧𝑝𝑖𝑒𝑐𝑧𝑛𝑖𝑒𝑗 𝑜𝑏𝑠𝑒𝑠𝑗𝑖 prym wiedzie wielka sztuka, to nie zabraknie w niej zbrodni, wielkich namiętności, tęsknoty za utraconą miłością. Na uznanie zasługuje świetnie skonstruowana fabuła kryminalna spleciona ze światem sztuki oraz doskonałe portrety psychologiczne bohaterów. Jednym słowem mówiąc, jest to uczta literacka na najwyższym poziomie.

Kocham oglądać piękne obrazy, kocham czytać pięknie napisane książki, zatem 𝑁𝑖𝑒𝑏𝑒𝑧𝑝𝑖𝑒𝑐𝑧𝑛𝑎 𝑜𝑏𝑠𝑒𝑠𝑗𝑎 zaspokoiła moje pragnienie obcowania z pięknem. Pani Małgorzata Rogala jest dla mnie niekwestionowaną mistrzynią polskich kryminałów bez rozlewu krwi i opisów brutalnych morderstw. Nie epatuje brutalnością i przemocą, ale za to przemyca mnóstwo swoich spostrzeżeń na temat otaczającej nas rzeczywistości. Jeśli ktoś lubi świetnie napisane kryminały bez rozlewu krwi z rozbudowanym tłem obyczajowym, to książki Małgorzaty Rogali idealnie trafią w jego gust.

𝑊𝑎ż𝑛𝑖𝑒𝑗𝑠𝑧𝑦 𝑜𝑑 𝑠𝑎𝑚𝑒𝑔𝑜 𝑑𝑧𝑖𝑒ł𝑎 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑒𝑓𝑒𝑘𝑡, 𝑗𝑎𝑘𝑖 𝑜𝑛𝑜 𝑤𝑦𝑤𝑜ł𝑢𝑗𝑒. 𝑆𝑧𝑡𝑢𝑘𝑎 𝑚𝑜ż𝑒 𝑢𝑚𝑟𝑧𝑒ć, 𝑜𝑏𝑟𝑎𝑧 𝑢𝑙𝑒𝑐 𝑧𝑛𝑖𝑠𝑧𝑐𝑧𝑒𝑛𝑖𝑢. 𝐼𝑠𝑡𝑜𝑡𝑛𝑒 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑧𝑖𝑎𝑟𝑛𝑜, 𝑘𝑡ó𝑟𝑒 𝑧𝑜𝑠𝑡𝑎ł𝑜 𝑧𝑎𝑠𝑖𝑎𝑛𝑒.

Joan Miró

Obsesje bywają różne, i chociaż wielu z nas ma takie różne skrajności, takie odchylenia od normy, zafiksowania na jakimś punkcie (lub nawet na kimś), lecz niemal każda z nich nie jest zdrowym objawem. Może być niebezpieczna a nawet wręcz... śmiertelna...
W swojej książce "Niebezpieczna obsesja" Małgorzata Rogala opowiada nam o obsesji na punkcie jednego obrazu. Jak się okazuje, ma ją kilka osób. Czy taka obsesja może doprowadzić do jakiejś tragedii? Czy może być niebezpieczna? 

Na warszawskiej Ochocie, w domu Stawskich urządzona została nowa galeria sztuki Skarabeusz. Od lat było to marzeniem małżeństwa, lecz także ich córka związana jest z tą galerią. Pracuje w niej jako konserwator, zajmując się także ewentualną naprawą eksponatów. Pomaga jej w tym przyjaciółka, która również jest pracownikiem galerii. W grudniu ma odbyć się pierwsza wystawa, na której gwoździem programu będzie wypożyczony od prywatnego właściciela obraz "Kobieta z orchideą". Robi on duże wrażenie na odwiedzających, więc na następne pokazy jest już mnóstwo chętnych. 
Przed zamknięciem galerii zauważono, że obraz ma niewielkie nacięcie na płótnie, jakby ktoś go celowo uszkodził. Trzeba go niestety zdjąć z wystawy i przenieść do pracowni w celu renowacji. W sylwestrową noc ktoś dokonuje włamania do pracowni i kradnie tylko ten jeden obraz. Niestety, w tym samym czasie, dochodzi również do tragicznego w skutkach wypadku, w którym ginie jedna z konserwatorek galerii...
Śledztwo prowadzi znany nam już żeński duet policjantek. Michalina Czaplińska i Zosia Maciejka, które były także na pierwszej wystawie w galerii i widziały ukradziony obraz, biorą się do pracy. Przed nimi trudne zadanie, bo nie tylko będą szukały złodzieja i cennego dzieła sztuki, ale także a może przede wszystkim - mordercy.
Autorka ukazuje nam dziwne czasem motywy działania ludzi, świat ludzkiej psychiki jest nieodgadniony. A granica między miłością a obsesją cieniutka...
Ta książka wciąga czytelnika w wir wydarzeń już od pierwszej strony i bardzo trudno odłożyć ją na półkę bez dokończenia. Znakomite połączenie zagadki kryminalnej ze sztuką oraz powieść obyczajowa opowiadająca nam nie tylko o głównych bohaterkach tej serii, ale także nowych postaciach jak również nawiązująca do bohaterów z poprzednich części. Mam nadzieję, że na dalszą część nie trzeba będzie zbyt długo czekać.

Jaką rolę w Waszym życiu odgrywa sztuka ? Lubicie muzea, galerie sztuki, obrazy ? Znacie najsłynniejszych malarzy i style malarstwa ?

Nie sądzę, że można mnie określić jako wielbicielkę sztuki. Zaciekawić mnie może, z chęcią pójdę do muzeum czy galerii. Niektóre nazwiska artystów brzmią znajomo, inne nawet potrafię dopasować do konkretnego obrazu ale nie jest ich wiele. Często za to sztuka mnie wręcz przeraża. Gdy np widzę "obraz" wyglądający gorzej niż rysunki wykonywane przez moje dzieci gdy wzięły kredkę do ręki po raz pierwszy i nazywane jest to sztuką nowoczesną, sprzedawane za kwoty, które bardzo chciałabym mieć na koncie.

W takich momentach zastanawiam się nad jakością ludzkiego gustu, nad tym w jakim kierunku zmierza ten świat i co trzeba mieć w głowie, żeby coś takiego podziwiać czy z zachwytem powiesić na swojej ścianie. 

Ale są dzieła, które warte są swojej sławy. Są takie dla których ludzie są gotowi zrobić wszystko. Które kochają pasjonaci sztuki i z takimi mamy do czynienia w "Niebezpiecznej obsesji", a dokładnie z jednym obrazem, wywołującym wiele emocji obrazem. 

Wstęp tej książki nieco mi się dłużył. Sporo rozdziałów czekałam aż zacznie się jakieś śledztwo, aż dojdzie do jakiegoś przestępstwa. Ale wszystko przed tym momentem jest bardzo istotne, każdy szczegół jest tu ważny i nie bez powodu drobiazgowo opisała nam wszystko Małgorzata Rogala. 

"Kobieta z orchideą" to obraz, który trafił w ręce jednego z bohaterów tej książki nie bez przyczyny. Ma na jego punkcie wręcz obsesję i daje to odczuć na każdym kroku. Ale można też odnieść wrażenie, że nie on jeden. Gdy mimo obaw i niepewności czy jest on w stanie się z nim rozstać, postanawia jednak spełnić prośbę właścicieli galerii sztuki Skarabeusz i wypożyczyć "Kobietę z orchideą" na wystawę. Jednak krótko po podejrzanym uszkodzeniu dzieła sztuki, zostaje ono skradzione.

Kto tego dokonał ? Po co ? Czy zrobiono to na zlecenie ? Dlaczego w trakcie kradzieży doszło do tragedii ?

Wszystko kręci się oczywiście wokół sztuki. I przyznam, że ta jedna książka jest swego rodzaju skarbnicą wiedzy na temat malarstwa dla takiego laika jak ja. Wszystko opisane jest w sposób zrozumiały ale zarazem czuć, że autorka albo się tym sama pasjonuje albo rewelacyjnie przygotowała się do stworzenia tej historii. W sumie jedno nie wyklucza drugiego. 

Co mi się tu bardzo podobało to poruszenie tematyki kradzieży dzieł sztuki w czasie wojny i tego jak ciężko prawowitym właścicielom odzyskać swoją własność. Wspomniana została np noc kryształowa, o której to pamiętałam nawet z lekcji historii. I cała ta książka ma naprawdę wiele ciekawostek w sobie, które z pewnością zainteresują wielu czytelników. 

Sama zagadka kryminalna nie należy do łatwych do rozwiązania. Policjantki do niej przydzielone, boją się nawet momentami czy uda im się ją finalnie rozwikłać. Jednak po nitce do kłębka... Może odpowiedzi są bardziej oczywiste niż by się wydawało ?

Interesująca lektura. Co prawda przeczytanie jej zajęło mi sporo czasu lecz to wina wyłącznie okresu przedświątecznego i faktu, że czytanie obecnie czeka na to aż znajdę wolną chwilę. A to nie jest łatwe :( 

Jeśli jeszcze nie czytaliście, a sporo już czasu minęło od premiery bo to jedna z książek z mojego stosu hańby, to serdecznie polecam. Niedługo premiera kolejnej książki autorki. Też z pewnością ją przeczytam. Ogólnie jej twórczość jest wg mnie godna uwagi. 

Dziękuję za możliwość poznania tej historii.

Uwielbiam piękne rzeczy szczególnie z dziedziny sztuki, chętnie je oglądam i podziwiam. Czy chciałabym je posiadać? Nie, wolę je oglądać i podziwiać nic poza tym.

Jednak jest wiele osób, które poświęcą bardzo wiele, nawet życie ludzkie aby mieć takie dzieło na wyłączność. Dziś mam dla Was recenzję kryminału pod tytułem ,,Niebezpieczna obsesja" Małgorzata Rogala, wydawnictwo Skarpa Warszawska.

Wraz z bohaterami przenosimy się do galerii sztuki ,,Skarabeusz", w której w połowie grudnia właściciele państwo Stawscy postanawiają zorganizować pierwszą wystawę. Przewodnim obrazem ma być Kobieta z orchideą. Jednak ktoś ma plany wobec tego pięknego dzieła sztuki, obraz zostaje skradziony. Śledztwo prowadzi Michalina Czaplicka i Zofia Maciejka.

Okazuje się, że w świecie sztuki są ludzie, którzy są gotowi na wszystko. Na jak wiele?

Powiem Wam, że jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i na pewno nie ostatnie. Otrzymałam świetny kryminał z zagadką, intrygą oraz tajemnicą, zwrotami akcji, z dreszczykiem, emocjami, które mi towarzyszyły do ostatniej strony. Sama starałam się wpaść na to kto stoi za kradzieżą i w pewnym momencie się tego domyśliłam. Śledztwo dość zawiłe, które posiadało wiele wątków, tropów, a ja szłam wraz z policjantkami aby je rozwiązać. Świetne wykreowani bohaterowie, których mamy możliwość poznać dość dobrze, gdyż historia jest pisana z poziomu każdego z nich i mamy spojrzenie na sprawę z różnych perspektyw.

Zakończenie wszystko wyjaśniło i spięło całą sprawę w jedną całość.

Książkę ,,Niebezpieczna obsesja ,, bardzo Wam polecam, a ja czekam na dalszą zagadkę kryminalną z udziałem policjantek.

Taniec jest jak muzyka lub malarstwo: nie ma celu. Ale czy możemy żyć bez tańca? Nie. Tak samo, jak nie możemy żyć bez sztuki. To jest powietrze.

Państwo Stawscy są pasjonatami sztuki. Niedawno nabyli dużą, przestronną willę i spełnili swoje największe marzenie otwierając galerię "Skarabeusz ", zgromadzili i wypożyczyli wiele cennych przedmiotów, a teraz zapragnęli by z dziełami mogli się cieszyć również inni. 

Właśnie dlatego organizują wystawę zatytułowaną "Realizm w malarstwie polskim". 

Ozdobą ekspozycji ma być "Kobieta z Orchideą" pędzla Courbeta, obecnie znajdująca się w rękach właściciela księgarni internetowej, Pawła Kołodziejczyka.  

Mężczyzna dlugo zastanawia się czy udostępnić ulubiony obraz ze swych zbiorów, jednak po namyśle przystaje na propozycję muzealników. 

Co nim kierowało? Czy czegoś się obawia?

Kilka dni później Florentyna Stawska zauważa na płótnie rozdarcie,co wiązało się z koniecznością konserwacji, którą zajmuje się córka Stawskich , Ada. 

Niestety w noc sylwestrową dochodzi do włamania w wyniku którego arcydzieło znika z pracowni konserwatorskiej..

Śledztwo w sprawie prowadzą Michalina Czaplińska i Zofia Maciejka. 

Rozwikłanie zagadki nie będzie proste.. 

Do czego zdolni są ludzie by dostać to na czym im zależy? 

Kto jeszcze będzie próbował dostać "Kobietę" w swoje ręce?

Kiedy pasja przeradza się w obsesję? I czy uda się odzyskać zrabowany zabytek? 

Tego dowiecie się sięgając po najnowszą powieść Małgorzaty Rogali. 

Bardzo polubiłam pióro autorki, która tworzy historie kryminalne ze sztuką w tle. Tym razem z ciekawością śledziłam wraz z bohaterami losy XIX-wiecznego marynistycznego pejzażu oczami bohaterów.  

Policjantki oraz ich partnerzy a także rodzina Stawskich wzbudzają sympatię a intryga naszkicowana przez Panią Małgorzatę jest dopracowana i ciekawa. Fabułę czyta się bardzo szybko ,zaś zakończenie jest nieoczywiste, co niewątpliwie jest dużą zaletą "Niebezpiecznej obsesji."

Polecam serdecznie wszystkim miłośnikom kryminałów. 

,,Niebezpieczna obsesja" autorstwa Małgorzaty Rogali to kolejny dowód na to, że genialny kryminał wcale nie musi mieć masy krwawych scen i psychopaty biegającego po ulicach. 

Autorka fabułę swojej najnowszej książki opiera o świetnie poprowadzone śledztwo, sztukę, miłość i oczywiście tytułową obsesję. Za sprawą kryminału zagłębiamy się w piękno świata sztuki, a także odkrywamy mroczne strony, do której może prowadzić obsesja na jej punkcie. 

Od książki bije ogromny realizm, a wszystko to za sprawą wnikliwie ukazanych portretów postaci, z którymi Czytelnik wręcz buduje emocjonalną więź. Miło się patrzy jak relacja Maciejki i Czaplińskiej się rozwija, a ich sposób dedukcji i prowadzenia śledztwa są genialne. Do tego pozostałe postacie i ich motywy ukazują nam do czego jest zdolny człowiek w imię pomocy komuś bliskiemu, a taże do czego może prowadzić skrywany od lat ból i cierpienie po stracie ukochanego. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się z ogromnym zainteresowaniem i zapałem, a fakt, że zakończenia można się domyśleć wcale w niczym nie przeszkadza ;)

,,Niebezpieczna obsesja" to idealna pozycja nie tylko dla fanów kryminałów z świetnie poprowadzonym wątkiem detektywistycznym, ale i miłośników thrillerów psychologicznych. Książka w wielu momentach bawi, a nawet zaskakuje. Sprawia, że mocniej bije serce i zastanawiamy się nad ludzką naturą i motywami niektórych działań. Jestem pewna, że jeżeli sięgniesz po ,,NIebezpieczną obsesję" to się nie zawiedziesz. Polecam ? 

"Niebezpieczna obsesja" to historia kryminalna, która rozgrywa się w świecie sztuki.

Bardzo podobało mi się że znajdowało się tutaj wiele różnych szczegółów dotyczących malarstwa, ciekawych informacji oraz przemyśleń odnośnie sztuki. Widać, że autorka przygotowała się do napisania tej książki. Uważam to za duży plus, gdyż sama historia na tym zyskuje. Znalazłam tutaj wiele interesujących informacji i ciekawostek.

Zwykle nie przepadam gdy autor oddaje głos wielu bohaterom, lecz tutaj zupełnie mi to nie przeszkadzało. Wiadomo, powoduje to, że czytelnik mniej przywiązuje się do postaci, jednak jeśli chodzi o zagadki to taki zabieg dodaje tajemniczości opowieści.

Książka chwilami trzymała w napięciu, byłam bardzo ciekawa co się wydarzy. Trudno było oderwać mi się od lektury. To naprawdę dobry tytuł, na pewno podsunę go mojej mamie - miłośniczce kryminałów. (A musicie wiedzieć, że jest ona dosyć wymagającą czytelniczką!)

To pozycja warta uwagi. Idealna na zimowe wieczory. Nie wiem jak dla was, ale dla mnie zbrodnia i zima to połączenie idealne.