Nawet o tym nie wspominaj
Estelle Maskame;

Kilka late temu, będąc zaraz po lekturze pierwszego tomu serii Dimily, byłam pod tak dużym wrażeniem, że z niecierpliwością czekałam na kontynuację. I nawet nie podejrzewałam, że kiedyś będzie mi dane przeczytać tę samą historię, tylko z punktu widzenia Tylera, głównego bohater męskiego. Dziś będąc starsza o te kila lat odbieram literaturę młodzieżową w inny sposób. Zwykle liczę na miłą lekturę, która uprzyjemni mi kilka chwil. Niemniej nie byłam przygotowane na te wszystkie emocje, które mi towarzyszyły.

Jak sam tytuł wskazuje, w tym przypadku mamy historię Tylera, i to on jest narratorem powieści. Czytelnik ma możliwość zobaczyć całą historię z jego punktu widzenia,bliżej poznać jego postać, zrozumieć jego postępowanie i poznać jego myśli. Mamy wgląd w wydarzenia toczące się obecnie i retrospekcje zdarzeń sprzed pięciu lat. I o ile, obecne były dla mnie bardziej przypomnieniem tego, coczytałam w Czy wspominałam, że cię kocham?, tak przeszłość młodego chłopaka bardzo mną poruszyły. Dotyczyona bowiem przemocy fizycznej wobec dziecka. A jak wiadomo, jest to temat bardzo trudny i budzi wiele emocji. Tak bardzo przeżywałam to, wszystko, przez co musiał przejść Tyler, być może dlatego, że sama jestem matką i nie wyobrażam sobie, aby ktoś mógł skrzywdzić moje dziecko. W książce wszystko działo się pod nosem matki, która niestety nie dostrzegała piekła, w jakim żyje jej najstarszy syn.

Czasami mam obawy sięgać po tak zwane „odgrzewane kotlety”, historie doskonale mi znane, a które mam ujrzeć „innymi oczami”. Boję się nudy i powtórzeń. Aczkolwiek Estelle Maskame nie zawiodła, bo oddała w ręce czytelnika bardzo interesującą powieść młodzieżową, którą czyta się z zainteresowaniem. Polecam.