Wywiad rzeka z Władysławem Bartoszewskim
Przygotowując się do rozmowy z Władysławem Bartoszewskim, poprosiłem przyjaciół o pomoc w znalezieniu stosownego tytułu całości. Pierwszy z nich powiedział: – Ostatni, co tak poloneza wodzi... – i aż oczy mu zabłysły z zadowolenia. Drugi z uporem powtarzał, że z takiej rozmowy powinny wynikać wnioski praktyczne. – Niech to będzie „Osobisty poradnik na ciężkie czasy”. Trzeci wspomniał o napisie widniejącym na medalu Yad Vashem: „Kto ocala jedno życie, ocala cały świat”. Czwarty zaś zaproponował: – ...my z niego wszyscy... – by po chwili dodać: – Chciałoby się, żeby tak było...
fragment wstępu Michała Komara
Moje spojrzenie na wiele spraw jest spojrzeniem człowieka bardzo już doświadczonego, starego, skłonnego do refleksji dotyczących przeszłości, gdyż w moim wieku każdy podobnie ustosunkowuje się do życia i własnych zadań.
Moja generacja odchodzi. To świadkowie Auschwitz, uczestnicy powstań, ludzie, którzy doświadczyli wszelkich nieszczęść i aktów godzących w elementarne prawa człowieka, a jednocześnie należeli do tych, którzy jako jedni z pierwszych wyciągnęli rękę na zgodę. Teraz pojawia się nowe pokolenie tzw. spin-doktorów od interesów narodowych i pamięci historycznej, liczących przede wszystkim na populistyczne wsparcie społeczeństwa. Inny jest to świat, w którym wartości zasadnicze pozostają gdzieś na uboczu.
Kiedy dostrzegam, że dzieło życia tej odchodzącej generacji jest kwestionowane, pada łupem aparatczyków politycznych czy po prostu bezmyślności, zacietrzewienia, zawiści i wręcz głupoty politycznej, czasami padają z moich ust gorzkie słowa. To, co dla młodych ludzi jest czymś oczywistym – demokracja, prawa człowieka, swoboda podróżowania, swoboda studiowania w każdym zakątku świata, szacunek do ludzi i do innych narodów – było celem działania mojej generacji.
Władysław Bartoszewski
więcej
Przygotowując się do rozmowy z Władysławem Bartoszewskim, poprosiłem przyjaciół o pomoc w znalezieniu stosownego tytułu całości. Pierwszy z nich powiedział: – Ostatni, co tak poloneza wodzi... – i aż oczy mu zabłysły z zadowolenia. Drugi z uporem powtarzał, że z takiej rozmowy powinny wynikać wnioski praktyczne. – Niech to będzie „Osobisty poradnik na ciężkie czasy”. Trzeci wspomniał o napisie widniejącym na medalu Yad Vashem: „Kto ocala jedno życie, ocala cały świat”. Czwarty zaś zaproponował: – ...my z niego wszyscy... – by po chwili dodać: – Chciałoby się, żeby tak było...
fragment wstępu Michała Komara
Moje spojrzenie na wiele spraw jest spojrzeniem człowieka bardzo już doświadczonego, starego, skłonnego do refleksji dotyczących przeszłości, gdyż w moim wieku każdy podobnie ustosunkowuje się do życia i własnych zadań.
Moja generacja odchodzi. To świadkowie Auschwitz, uczestnicy powstań, ludzie, którzy doświadczyli wszelkich nieszczęść i aktów godzących w elementarne prawa człowieka, a jednocześnie należeli do tych, którzy jako jedni z pierwszych wyciągnęli rękę na zgodę. Teraz pojawia się nowe pokolenie tzw. spin-doktorów od interesów narodowych i pamięci historycznej, liczących przede wszystkim na populistyczne wsparcie społeczeństwa. Inny jest to świat, w którym wartości zasadnicze pozostają gdzieś na uboczu.
Kiedy dostrzegam, że dzieło życia tej odchodzącej generacji jest kwestionowane, pada łupem aparatczyków politycznych czy po prostu bezmyślności, zacietrzewienia, zawiści i wręcz głupoty politycznej, czasami padają z moich ust gorzkie słowa. To, co dla młodych ludzi jest czymś oczywistym – demokracja, prawa człowieka, swoboda podróżowania, swoboda studiowania w każdym zakątku świata, szacunek do ludzi i do innych narodów – było celem działania mojej generacji.
Władysław Bartoszewski
Informacje dodatkowe o Mimo wszystko:
Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2013-10-18
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 752
POLECANA RECENZJA
MIMO WSZYSTKO
Zabierając się do jej lektury, byłem świeżo po obejrzeniu monumentalnego dzieła Claude’a Lanzmanna o Holokauście pod tytułem „Shoah”. Wielkość tego filmowego cyklu tkwi w tym, że stanowi on jeden z najobszerniejszych kompendiów wiedzy o zbrodniach nazistowskich popełnionych na narodzie żydowskim. Projekcja sfabularyzowanego dokumentu była zatem swoistym wprowadzeniem do zagadnień drugiej wojny światowej, omawiany wywiad zaś potraktowałem jako literackie jego uzupełnienie. A kto jak nie Władysław Bartoszewski kronikarz okupowanej Warszawy, przedstawiciel pokolenia Kol...
więcej
Kup książkę Mimo wszystko
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Mimo wszystko - opinie o książce
Druga część rozmowy z Władysławem Bartoszewskim "Wywiad rzeka ....mimo wszystko " Michała Komara.
Profesor Bartoszewski opowiada o swoim dzieciństwie, wraca wspomnieniami do pobytu w Auschwitz i więzieniach komunistycznych, ale przede wszystkim opowiada o stosunkach polsko - niemieckich i polsko - żydowskich. Mówi o przyzwoitości, odwadze, przyjaźni.
Władysław Bartoszewski urodził się 19 lutego 1922 roku, zmarł 24 kwietnia 2015 roku.
To przede wszystkim były więzień obozu Auschwitz, działacz Polskiego Państwa Podziemnego, członek Rady Pomocy Żydom ŻEGOTA, podporucznik Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego.
"Mimo przejścia przez hitlerowski obóz koncentracyjny, a potem więzienia reżimu komunistycznego Bartoszewski pozostał wierny swoim ideałom: stawiał opór bezprawiu, spieszył z pomocą prześladowanym oraz walczył o wolność, sprawiedliwość i pojednanie".
"W obliczu hitlerowskich zbrodni nienawiść była uczuciem zrozumiałym. Nienawiść i wolą odwetu, ale człowiek, który poddaje się nienawiści, traci panowanie nad sobą, godzi się na zatrucie duszy marzeniem o zemście, to droga do samozniszczenia".
Inne książki autora
Dziennik z internowania
0
Unikatowy w kulturze zapis doświadczeń grupy najwybitniejszych polskich intelektualistów, internowanych po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981...
Mój Auschwitz
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Niezwykle przejmujący opis realiów obozu w Auschwitz, a także tych w Oranienburgu, Mauthausen-Gusen, Dachau i Ravensbrucku. Scharakteryzowano je w przeszywający...
