Alison Weir koncentruje się na ludzkiej stronie Wojny Dwóch Róż, na wielkich osobowościach uwikłanych w brutalny konflikt. W sercu krwawej rozgrywki pomiędzy frakcjami znalazła się żałosna postać umysłowo niezrównoważonego Henryka VI, którego nieumiejętność rządzenia i psychiczne upośledzenie wywołały polityczną destabilizację, niezadowolenie społeczne oraz konflikty pomiędzy wielkimi magnatami, które ostatecznie doprowadziły do wojny i zaciętej walki o tron. Głównym rywalem Henryka VI był Ryszard Plantagenet,który powinien zasiąść na tronie zgodnie z prawem primogenitury w ówczesnym jej rozumieniu. Książka jest również historią zajadłej walki kobiety o prawa jej syna. Królowa i żona Henryka VI, Małgorzata Andegaweńska – oskarżona przez wrogów o podrzucenie bękarta do królewskiej kołyski – podjęła walkę w imieniu Lancasterów, nie ustając w niej przez wiele lat.
Informacje dodatkowe o Lancasterowie i Yorkowie. Wojna Dwóch Róż:
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2013-10-01
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 510
Kup książkę Lancasterowie i Yorkowie. Wojna Dwóch Róż
Zobacz także
Lancasterowie i Yorkowie. Wojna Dwóch Róż - opinie o książce
Co spotkało królewiczów? Czy zmarli śmiercią naturalną, a jeśli nie – kto ich zamordował i w jaki sposób? Jaką rolę odegrał...
W książce zarówno Anna, jak i postaci związane z jej tragicznym losem zostały odmalowane niezwykle żywo i barwnie. Tytułowa bohaterka została zaprezentowana...
Ocena: 5, Przeczytałam,
Przypominam najważniejsze fakty: Wojna Dwóch Róż była konfliktem domowym rozgrywającym się w latach 1455- 1485. Teatrem działań była Anglia. Była walką o władzę: Lancasterowie mieli w herbie czerwoną różę, Yorkowie zaś białą.
Autorka opisuje historie głównych uczestników dramatu: postać niezrównoważonego Henryka VI, Ryszarda Plantageneta, Edwarda VI.
To też historia walki kobiety o prawa jej syna. Małgorzata Andegaweńska walczyła do końca, przez wiele lat.
W tej książce jest wszystko: intrygi, zemsta, zaciekła walka o tron. ''Lancasterowie i Yorkowie. Wojna dwóch róż" w zasadzie jest zgodna z faktami historycznymi, lecz niekiedy Alison Weir fabularyzuje. Potrafi to robić.
Opór może wzbudzać styl pisania (toporny język). Tablice genealogiczne są dobrze opracowane, mamy dokładne opisy bitew.