Kuchnia chińska według Goka
Gok Wan

Kto nie zna Goka Wana? Od jakiegoś czasu jest o tym panu dość głośno, prowadzi liczne programy w telewizji kobiecej i potrafi zdziałać cuda z żeńską psychika. Pokazuje jak dobrze wyglądać nago. Udowadnia, że żeby wyglądać dobrze, nie trzeba wydawać na ubrania majątku. Przyznał się nawet swego czasu, z jakimi problemami borykał się jako dziecko i nastolatek. Chwilami zastanawiałam się, czy Gok Wan nie wyskoczy zaraz z płatków śniadaniowych. O dziwo niedawno na chwilę o nim przycichło. Zrobiło się spokojniej, niektórym może nawet zaczęło go brakować. Kilka miesięcy temu, nakładem wydawnictwa Albatros, na rynku pojawiła się książka kucharska Goka. Czy ciekawa? Czy rzetelna? Czy z przesłaniem? By się tego dowiedzieć, zapraszam do zapoznania się z poniższym tekstem. Kuchnia chińska według Goka to 242 strony przepisów, opisów i fotografii. Całości autor podzielił na osiem części, w których opisał różnorodne dania z rodzimej mu kuchni. Znajdziemy tu propozycje posiłków z gatunku: Ulubione dania rodziny Wana, czy też Uliczne Jedzenie dla szybkich i wściekłych. Każdy z działów książki zawiera od kilku do kilkunastu dań. Każde rozpoczyna się od podania ilości składników dla konkretnej grupy ludzi, np. 2 czy 4 osób. Dalej w przepisie znajdujemy opowieść autora o tym, dlaczego to danie znalazło się w książce i w jaki sposób jest on z nim związany. Następnie, krok po kroku opisano, jak wykonać dany posiłek. Całość zwieńczona jest informacją o czasie przygotowania oraz, co zaskakujące, o czasie smażenia. No i każdy przepis opatrzony jest świetną ilustracją Jemmy Watts. Niestety, jak niemal zawsze, w przypadku przepisów brakuje mi kilku elementów, po których dodaniu mogłabym uznać książkę za ideał. Po pierwsze - koszt wykonania danego dania. Po drugie - miejsca, gdzie można kupić konkretne składniki (niekoniecznie stacjonarne, ale np. w sieci). Po trzecie - stopień trudności. Bardzo miłym zaskoczeniem jest początek Kuchni chińskiej... Po obszernym Wstępie autor prezentuje nam dwa, wcale nie krótkie, podrozdziały. Pierwszym z nich jest: Wszystko o składnikach. Dzięki tej części dowiadujemy się na przykład, jakie trzy podstawowe składniki tworzą bazę kuchni chińskiej, tj. czosnek (mniam), imbir i dymka. Przyznam, że jestem zaskoczona, nie zdawałam sobie sprawy, że to właśnie te składniki są najważniejsze w kuchni chińskiej. Jestem mile zaskoczona, bo jednak kojarzyła mi się ona raczej z takimi rzeczami, za którymi raczej nie przepadam... Dalej w tej części książki znajdziemy: koszyk ulubionych przez Goka chińskich smaków i zapachów oraz pozostałe podstawowe składniki - wykorzystywane w kuchni chińskiej, takie jak: chińska pasta sezamowa czy arkusze ciasta na sajgonki. W następnej, zaskakującej dla mnie części, autor zawarł kompendium niezbędnych w kuchni chińskiej akcesoriów (np. wok czy bambusowe kosze do gotowania na parze). Mnie naprawdę ta książka przypadła do gustu i, muszę to szczerze przyznać, poważnie zainteresowałam się chińską kuchnią, która do niedawna jeszcze kojarzyła mi się z dość niesmaczną mieszanką warzyw dostępną niemal w każdym markecie. Fuj. Dzięki Gokowi dowiedziałam się, że w zdumiewająco wielu potrawach Chińczycy używają czarnej fasoli. Niestety, niemal każdy przepis wymaga zakupu porządnej dawki składników, których zapewne zdecydowana większość normalnych ludzi nie posiada w domu: sos ostrygowy, olej sezamowy, sos rybny, olej arachidowy, wino ryżowe shaoxing, to tylko kilka rzeczy, których ja osobiście w domowej spiżarni nie mam. Mimo wszystko mam w planach wykorzystywać znalezione tu przepisy np. na Superszybki makaron z wieprzowiną i imbirem czy Wołowinę w prostym sosie pomidorowym. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)