Krwawy kantyk
Anne Rice

Kontynuacja 'Posiadłości Blackwood' nawiązująca bardzo silnie do cyklu opowieści o czarownicach z rodu Mayfair - najlepiej byłoby czytać tę część po zapoznaniu się z cyklem, jednak bez problemu połapać w treści można się i bez znajomości książek o czarownicach. W zasadzie 'Krwawy kantyk' nawet nieco mnie odrzucił od pomysłu zapoznawania się z tym cyklem. Wymyślona przez Rice rasa Taltos jest po prostu zbyt "przekombinowana". Niby wszystko jest wyjaśnione, niby wszystko ma sens, ale tak naprawdę stworzone jest bez pomysłu, a i sensu w tym niewiele. Mocną stroną książki są tylko relacje Michael - Mona i Lestat - Rowan. Obie przedstawiające różne oblicza miłości. Pokazują uczucia, które chociaż istnieją i są niesamowicie silne - nie mogą nigdy się spełnić ponieważ ucierpi na tym zbyt wiele osób...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ta książka to historia wampirach z krwi i kości, istoty te są tutaj ukazane tak, jak w legendach. Budzą strach i grozę... Bardzo polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Krwawy kantyk Autor: Anne Rice tłumaczenie: Paweł Korombel tytuł oryginału: Blood Canticle seria/cykl wydawniczy: Kroniki wampirów tom 10 wydawnictwo: REBIS data wydania: 17 kwietnia 2007 ISBN: 978-83-7510-020-4 liczba stron: 372 Tyle razy sięgałam po tę książkę, mówiłam sobie, ze tym razem ją dokończę, tyle razy czytałam wstęp pt.: 'Lestat chce być świętym' (tyle, ze nauczyłam się go na pamięć). I chociaż za każdym razem kończę gdzieś w połowie, bo nie mogę na to patrzeć, znowu wracam. Przecież Lestat widział już niebo, rozmawiał z Bogiem, był w ciele człowieka, palił się na słońcu. Ma się zakochać w czarownicy? Hmm, będzie ciekawie... Otoczoną posępnymi bagnami posiadłość Blackwood ożywiają przybycia i odjazdy opętanych i skazujących na opętanie. Wśród nich jest wampir Lestat, pan czasu, na tyle próżny, by uwierzyć, że może zostać świętym, na tyle słaby, by się zakochać bez nadziei na ziszczenie miłości. Wraz z dwojgiem towarzyszy, Quinnem i Moną, rozwiązuje przerażające sekrety rodziny Mayfair i ratuje przed zagładą tajemniczą rasę nieśmiertelnych, ukrywających się na samotnej wyspie.Przepełniony żarem, przemocą i erotyką "Krwawy kantyk", wieńczący cykl "Kroniki wampirów", jest zdumiewającą opowieścią o rozkoszach i torturach wszechobecnych w cieniach śmierci i nieśmiertelności. W "Krwawym Kantyku" Lestat zobowiązuje się do pomocy Monie w rozwiązaniu tajemniczego porwania jej córki, mutanta. Przy okazji bliższego poznania tej historii na światło dzienne wychodzą zadziwiające fakty z życie rodziny Mayfair... Kim był tajemniczy porywacz? Czy córka Mony żyje? Czy Lestat oprze się pięknej Rowan?...Osobiście uważam, że wątek o Taltos był nieco przerysowany, a część książki, szczególnie pierwszy rozdział, autorka pisała będąc, mówiąc niezbyt wyrafinowanym językiem, ostro nawaloną. Chociaż w gruncie rzeczy było to plusem, bo przynajmniej Lestat nie była tak bardzo płaczliwy (pomijając wątek o świętym).

(Kliknij aby rozwinąć opinię)