Kronika czarownic. Pokolenia złych
Andrzej F. Paczkowski

Tak się zastanawiam, czy lubicie czytać książki z gatunku fantastyki? Bo ja od około dwóch lat, nawet bardzo 😀 Przenoszę się wtedy w całkowicie inny świat i mogę puścić wodze fantazji. Ta publikacja to drugi tom z cyklu "Kronika czarownic. Pokolenia widzących". Jesteście ciekawi, co znajdziemy w tej lekturze i jakie są moje wrażenia? Zapraszam serdecznie do przeczytania mojej opinii.

Córka Lotty - Izbigniewa, przychodzi na świat z umiejętnościami przeznaczonymi tylko dla nielicznych. Od początku, nad dziewczynką jest bardzo trudno zapanować i ją utemperować. A z biegiem czasu zamiast lepiej, jest tylko gorzej. Kiedy Izbygniewa zaczyna zagrażać swojej rodzinie i otaczającemu ją otoczeniu, rodzice podejmują drastyczne środki. Decydują się bowiem na oddanie dziewczynki pod opiekę czarownicy, która ma pomóc jej nauczyć się panować nad posiadanymi zdolnościami oraz znacząco powiększyć jej wiedzę w tym zakresie.

I tutaj zaczyna się nowy początek... Izbigniewa dąży do tego, aby być doskonałą. Marzy o stworzeniu Lodowej krainy, którą od dziecka widziała w swoich wizjach. Chce w niej wieść spokojny żywot a także wie, że następne pokolenia będą również w niej żyły. Czy uda jej się spełnić te marzenia? Czy życie Izbigniewy będzie spokojne? Kto stanie na jej drodze? Czy pojawi się ktoś, kto będzie w stanie ją pokonać? Sporo pytań, prawda? Jeżeli jesteście ciekawi odpowiedzi na powyższe pytania, to powinniście sięgnąć po tę lekturę.

Autor po raz kolejny przeniósł nas do historii, od której ciężko jest się oderwać. Mamy tutaj wszystkie elementy fantastyki, które razem tworzą spójną i interesującą całość. Znajdziemy i magię i czarownice, a także wilkołaki czy różne wizje. Dowiemy się, czego tak naprawdę brakowało naszym bohaterom i co robili, by poradzić sobie z tym, co ich dręczyło. Z każdą stroną czytelnik jest coraz bardziej zaciekawiony i wciąż zastanawia się, co będzie dalej. Po prostu chce więcej i więcej. W przypadku tej lektury, miałam sprzeczne pragnienia. Z jednej strony chciałam czytać i czytać, by wiedzieć co było dalej, a z drugiej, nie chciałam kończyć książki, bo bardzo mi się podobała. Ta część, tak samo jak pierwsza obfituje w wiele ciekawych zdarzeń i porywa czytelnika od samego początku. Bardzo się cieszę, że mogłam poznać dalsze losy bohaterów a tym samym poznać nowych, których mimo wszystko bardzo polubiłam. Myślę jednak, że możecie tę publikację czytać niezależnie, bo czytając tę część, doskonale się w niej odnajdziecie.

Jest to już kolejna książka Autora, którą miałam okazję przeczytać. I znowu się nie zawiodłam. Bardzo lubię pozycje Pana Paczkowskiego, bo są zawsze pełne emocji, przygód i niekiedy napięcia. Autor w swoich książkach porusza różne tematy. Zarówno w książkach obyczajowych jak i fantastycznych, potrafi zaciekawić czytelnika na tyle, że po Jego następne książki sięga się z prawdziwą przyjemnością. Świetnie spędzony czas z lekturą, którą absolutnie Wam polecam ;)  Jeśli lubicie książki z fantastyki i chcecie poznać ciekawą historię, to przeczytajcie tę książkę. Warto ;)  Bardzo dziękuję za egzemplarz do recenzji Wydawnictwu WasPos i przyznaję 9 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/ 10 punktów 😃😃

Podobno magia istnieje naprawdę, tylko nie wszyscy potrafią ją dostrzec, ale chociaż w obecnych czasach coraz mniej słyszy się o czarownicach, to dawniej dopatrywano się niej w prawie każdej kobiecie.
Pokolenie złych to dalsze losy rodu czarownic, tym razem poznajemy Izbygniewe od urodzenia aż do dorosłości, jest to dziecko bardzo krnąbrne i rodzice nie radzą sobie z jej wychowaniem, dlatego oddają ją czarownicy, przy której rośnie szczęśliwa. Jako dorosła kobieta postanawia stworzyć Lodową Krainę, o której marzy od dzieciństwa i tam stworzyć azyl dla takich, jak ona, a podążając tam, przeżywa sporo przygód.
Długo musiałam czekać na kolejną część książki, która bardzo mi się spodobała, ale muszę przyznać, że dość szybko przypomniałam siebie, co działo się wcześniej. Ta część jest inna, nie miesza się prawie z wątkami, które były wcześniej, kto inny jest główną bohaterką i klimat jest dość inny. Najważniejszą osobą w tej książce jest Izbygniewa, ale narratorem jest również jej córka Wichna, która została porzucona przez matkę, ponieważ ta miała inne plany na siebie, a że z charakteru były do siebie podobne, to wszyscy dość szybko znienawidzili dziewczynkę, a ona obiecała zemścić się na swojej matce za to, że ją kiedyś porzuciła. Dzieje się tutaj dość sporo, poznajemy inne czarownice, karły, wilkołaki i różne dziwne stworzenia, postacie są dość fajnie wykreowane, każdy jest przebiegły, udaje kogoś innego dla zmylenia przeciwnika i walczy o swoje także ciężko kogoś przejrzeć i to, jakie naprawdę ma zamiary.
Ta część stanęła w takim miejscu, że wiemy, kto będzie kolejną główną bohaterką, ale jednocześnie nie wiemy, jak potoczy się akcja, więc już nie mogę się doczekać, aż będę mogła sięgnąć po kolejną książkę i wreszcie poznać zakończenie tej historii.