Kraina Chichów
Jonathan Carroll

"Kraina Chichów" to niezwykła powieść Jonathana Carrolla, która łączy w sobie elementy humoru i horroru, tworząc fascynującą mieszankę.

Bohaterem tej książki uczynił Carroll Toma Abbey'a, młodego nauczyciela, który wyrusza śladem swojego ukochanego pisarza, Marshalla France'a i  trafia do jego rodzinnego miasteczka Galen. Tam zamierza napisać biografię pisarza. W tej niecodziennej wyprawie towarzyszy  bohaterowi Saxony, podobnie  jak Tom zakochana w twórczości Marshalla France'a.  Tom zauważa, że mieszkańcy Galen, zachowują się co najmniej dziwnie i ma wrażenie, że coś przed nim ukrywają. Wraz z rozwojem fabuły główny bohater odkrywa sekrety związane ze swym ulubionym pisarzem,  samym miasteczkiem i jego mieszkańcami.

 Dla mnie jednym z fascynujących aspektów "Krainy Chichów" jest przedstawienie Galen, miejsca, gdzie ludzie zrzekli się swojej wolności i odpowiedzialności, pozostawiając decyzje o swoim życiu w rękach innych. To nawiązuje do ważnych kwestii społecznych i politycznych, wskazując na ryzyko utraty indywidualności i wolności.

Książka skupia się również na tematach artystycznego tworzenia i zdolności pisarza do przekształcania słów w rzeczywistość. Czy taka moc jest wspaniała czy przerażająca? 

W "Krainie Chichów" Carroll tworzy surrealistyczny świat, gdzie pojawiają się mówiące zwierzęta, dybuki i dialogi z samym sobą sprzed wielu lat, pokazując że każdy ma swoją własną rzeczywistość i sposób postrzegania świata. Książka sugeruje, że różnice w percepcji i wrażliwości mogą prowadzić do nieszczęścia, a nie szczęścia.

Autor eksperymentuje z gatunkiem literackim, łącząc elementy powieści obyczajowej, suspensu i grozy. Subtelność w opisie niewyjaśnionych zdarzeń sprawia, że czytelnik pozostaje w niepewności, co do natury wydarzeń, co tylko zwiększa napięcie. Przywodzi to na myśl twórczość Stephena Kinga, który również potrafi budować napięcie i prowadzić czytelnika przez małe miasteczka, pełne tajemniczych wydarzeń.

Zakończenie "Krainy Chichów" może być przewidywalne, ale jednocześnie jest zaskakujące i pozostawia czytelnika z uczuciem przerażenia. 

"Kraina Chichów" to pozycja, która niejednoznacznie wpisuje się w gatunki literackie, ale to właśnie  czyni ją tak fascynującą. Dla miłośników tajemnicy, subtelnej grozy i psychologicznych zagadek, ta powieść będzie stanowi niezwykłe doświadczenie i na pewno  zostanie w pamięci czytelnika na długo.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Powieść mówiąca o kłopotach twórcy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czy zastanawialiście się kiedyś nad taką oczywistością jak fakt nieprzewidywalnego losu każdego z nas? Nie wiemy przecież, kiedy życie postawi na naszej drodze ,,drugą połówkę", czy będziemy mieć dzieci i jakiej płci, w jaką część świata rzuci nas konieczność, a najważniejsze: kiedy umrzemy. Co prawda ,,każdy jest kowalem swojego losu", ale i on potrafi zrzucać na ludzi miłe i dramatyczne zdarzenia, jakich się nie spodziewamy. Czy nie byłoby kuszącym mieć z góry spisany życiorys i znać swoją przyszłość? Czy chronilibyście taki stan rzeczy, czy może niewiadoma przyszłości jest dla Was największym ,,smaczkiem" egzystencji? Jonathan Carroll w swej książce pt. ,,Kraina Chichów" intryguje czytelnika takiego rodzaju zagadnieniami. 30-letni Tomasz Abbey od dzieciństwa przepadający za twórczością swego ulubionego pisarza, postanawia napisać o nim biografię. W tym celu udaje się ze swą przyjaciółką Saxony do miasteczka, w którym żył twórca. Podróż ta stanie się początkiem niesamowitych zdarzeń, wymykających się wizji znanego nam porządku świata. Określenie, które najczęściej przychodziło mi na myśl podczas lektury, to ,,dziwne". W treści fabuły od początku jest coś dziwnego, co intryguje, niepokoi, zdumiewa, rodzi obawy. Z biegiem tekstu napięcie powoli lecz ciągle wzrasta. Trudno jednak określić książkę dreszczowcem, ponieważ wpływa na czytelnika w sposób łagodny. Myślę, że celem autora było przedstawienie zaskakującej alternatywy rzeczywistości i zainicjowanie w umyśle czytelnika procesu zastanawiania nad nad jej kwestią, co docelowo powinno spowodować docenienie naszego niespodziewanego losu. Przecież nieszczęścia są po to, byśmy potrafili zauważyć, gdy ogarnie na szczęście. Powieść jest bardzo dobrze napisana, jednak mnie osobiście fabuła absorbowała w niezadowalającym stopniu, aczkolwiek ostatecznie bardzo zaskoczyła.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka na pewno nie jest zła. Ma swój specyficzny klimat, jednak na początku wieje nudą.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna z moich ulubionych książek Carrolla, chyba uważam ją nawet za najlepszą w jego dorobku. Jest tu pomysł, świetne wykonanie. Jest humor, który mnie powalił. Wiele ostatnich powieści Carrolla jest wtórnych. Kraina Chichów jest świeża i fascynująca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dziwna książka, ale to nazwisko zobowiązuje :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

przeczytałam raz jeszcze- znalazłam podobieństwo do książek Murakamiego. podoba mi się. niby fikcja bo gadające psy, ale jest coć co można nazwać- normalny świat, ludzie, można coś uszczknąc dla siebie dla swojej wyobrażni.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fakt dziwne.. dobrze ze mam kota

(Kliknij aby rozwinąć opinię)