Krabat
Otfried Preussler

,,Istnieje jeden rodzaj czarowania, którego mozolnie trzeba się uczyć:(...) znaki za znakami i formułki za formułkami. Ale poza tym istnieje jeszcze drugi rodzaj czarowania, który rodzi się z głębi serca: z troski o kogoś, kogo się kocha." Pomysł zaczerpnięty z łużyckiej legendy jest wspaniałą i mroczną przygodą. Książkę już kiedyś czytałam dawno temu a w głowie o dziwo utkwił mi tylko jej tytuł, więc jak w dziele dla dzieci znalazłam Krabata podkusiło mnie, żeby odświeżyć sobie pamięć. Nie pamiętam w jakim wieku to czytałam ale książkę bym raczej przeniosła na dział dla młodzieży. Choć ma baśniowy styl to jednak stanowczo zbyt mroczna, poważna i językiem trudna dla dzieci współcześnie. Teraz oczywiście strasznie mi się podobała. Utrzymywana w mrocznym trzymającym w ciągłym napięciu klimacie. Nie pamiętam ale wyobrażam sobie jak mogłam trząść się ze strachu czytając to gdy byłam młodsza. Ilustracje przynajmniej w moim wydaniu też świetnie utrzymują ten klimat. Czarne szkice przerażonych postaci, kości, mrocznych kruków i jednookich zwierzątek. Krabat jest 14-letnim chłopcem. W okolicach święta Trzech Króli razem z dwoma innymi chłopcami chodzi od wsi do wsi poprzebierani żebrząc. W czasie tych wędrówek Krabat ma sen w którym głos karze mu udać się do Czarnej Chełmży. Krabat usłuchał i dotarł do młyna gdzie staje się pracownikiem i uczniem czarnej magii razem z jedenastką innych chłopców. Kto nie chciałby się uczuć magii która daje nam władzę nad innymi. Za wszytko jednak trzeba zapłacić swoja cenę i tego właśnie uczy nas ta książka. Chłopców czeka ciężka praca za opiekę i wyżywienie jednak to nie jest najstraszniejsze. Młyn owiany złą sławą jest unikany przez tamtejszych mieszkańców. Koszmary są naprawdę straszne, mistrz ma absolutną władze na swoimi uczniami i co najważniejsze nie da się stamtąd uciec. Czyta się całkiem przyjemnie wiele zabawnych i ciekawych scen. Opowieść o przyjaźni, Krabat uczy się komu można zaufać a komu nie. Jakich poświęceń wymaga przyjaźń. O tym, że nie można nikogo oceniać od razu. Czas dopiero pokazuje jacy są ludzie, kto jest dobry a kto zły, kto mądry a kto głupi. Mamy też miłość od pierwszego usłyszenia i bardzo dużo magii. Ciągle mamy jakieś trzymające w napięciu tajemnice. Jakie tajemnice skrywają jego koledzy? Kim jest woźnica, pojawiający się w środku nocy, który potrafi nawet mistrza zmusić do pracy? Co miele się wtedy w młynie? Dlaczego noc sylwestrowa budzi we wszystkich tak wielką grozę? Dlaczego nie wolno mu mieć dziewczyny? Czy śmierć jest zupełnie przypadkowa?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niesamowita książka, mroczny klimat tajemnicy sprawia iż książkę czyta się z zapartym tchem. Polecam ją każdemu, niezależnie od wieku i upodobań.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo przyjemnie i szybko się czyta, jednak główny bohater jest lekko głupawy, przez co wyprzedza się myślami wątki, które dopiero nastąpią. Główna fabuła jest jakby przerywana innymi opowiastkami, co też jest dość ciekawym zabiegiem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)