Komisarz i cisza
Hakan Nesser

Czas zacząć rok z jednym z moich ulubionych pisarzy , rodem ze zimnej Szwecji- Hakanem Nesserem. Pisarzem, który piszę w taki niebotyczny sposób, że po jego powieści mogę zawsze bez wahania sięgnąć i wiem, że  nie zawiedzie mnie, ani styl, ani pomysł na skomplikowane i brutalne zbrodnie, ani sam komisarz, który i tym razem musi się wykazać całą dozą swoich umiejętności, intuicji i zdolności logicznego myślenie. "Komisarz i cisza" jest to piąta z dziesięciu napisanych do tej pory części, gdzie głównym bohaterem jest gderliwy, spowolniony, przemęczony i powściągliwy, ale  bynajmniej nie w ostrym wyrażaniu ciętych uwag wobec kolegów z pracy, czy też podejrzanych - komisarz Van Veeteren. Tym razem komisarz poważnie rozważa porzucenie służby i przewartościowanie całego dotychczasowego życia. Z dniem 1 sierpnia ma zaplanowany urlop daleko od Szwecji. Uprzedza swoich współpracowników, że obojętnie, co mogłoby się wydarzyć będą musieli poradzić sobie bez jego pomocy. Jednakże nic się nie dzieje. Żadna kobieta czy mężczyzna nie pada ofiarą szalonego zabójcy. Jedyną sprawą do rozwiązania pozostaje incydent podpalacza. Wszyscy na komendzie korzystają z ciszy i spokoju. Do czasu. W małym miasteczku Sorbinowie do zastępcy komendanta dzwoni pewna kobieta i informuje policjanta Kluuge, że na obozie wakacyjnym sekty Czyste Życie , doszło do zaginięcia trzynastoletniej dziewczynki. Kluuge w znany sobie sposób sprawdza informacje i dochodzi do wniosku, że jest ona błędna , gdyż przywódca sekty- Oskar Jellinek zaprzecza owym doniesieniom. Kluuge prosi o pomoc w odkryciu prawdy komisarza Van Veeterena. Ten udaje się do Sorbinowa i próbuje wspomóc mniej doświadczonego funkcjonariusza, lokalnej policji. Z czasem tajemnicza kobieta ponownie dzwoni z informacją o położeniu zwłok uczestniczki obozu. Jak się okaże są dwa ciała dziewczynek. Van Veeteren będzie musiał "wyniuchać" co się kryje za tajemniczą zmową milczenia uczestników obozu? I gdzie zniknął przywódca sekty ? I czy to on zabijał? 
"Komisarz i cisza" jest to adekwatny tytuł do całej powieści. Van Veeteren, który jest w powieści wiodącą postacią ( a wiadomo,że w pozostałych częściach, jakie czytałam do tej pory, jego udział był wątkowy, a nawet sporadyczny). TYm razem całość toczącego się śledztwa spoczywa na jego barkach. Nesser nie zdecydował się na urozmaicenie fabuły dodatkowymi wątkami kryminalnymi,
A wątki osobiste komisarza także zostają ledwo wspomniane. Komisarz szuka ciszy i wypoczynku, ale otrzymuje ciszę, która delikatnie mówiąc go wkurza. Mam na myśli ciszę i odmowę  współpracy "księdza" oraz trzech "sióstr" , które na obozie nauczały dwanaście protegowanych, do wstąpienia, do sekty. 
Komisarz musi liczyć sam na siebie i na swój zmysł obserwacji, drążenia niewygodnych tematów, ale i do ukształtowani swojego światopoglądu na sprawy trudne i dyskusyjne.  Nie zmienia to faktu, że autor zaskoczył zakończeniem. Ale mocniej zaskoczył mnie przedstawieniem samego policjanta. Zawsze miałam go za gbura i zawodowego despotę. Teraz dostrzegłam go w bardziej korzystnym świetle. Zaczynam rozumieć, dlaczego tak często "staje okoniem" swoim współpracownikom i dlaczego bywa tak nieprzejednanym osobnikiem.
"Komisarz i cisza" jest to jak do tej pory najlepsza pozycja kryminalny z tym policjantem. Mało wątków osobistych i skupienie się na jednej , i tak już skomplikowanej sprawie są największymi atutami powieści. A dzięki wyrafinowanemu stylowi, sporą dozą , zrozumiałych dialogów czyta się  lotem  błyskawicy.
Więc jeśli lubisz Nessera, to polecać ci nie muszę. Lecz jeśli nie znasz pisarza, a masz taki zamiar, to ta cześć jest idealna, gdyż nie pogubisz się w wątkach społeczno-obyczajowych
Polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wszystko zaczyna się od anonimowego telefonu kobiety, która informuje, że podczas obozu religijnego prowadzonego przez sektę Czyste Życie zaginęła jedna z uczestniczek. Jest gorące lato, komendą miejscowej policji dowodzi niedoświadczony komendant Kluuge, który zastępuje korzystającego z urlopu szefa. Alarm wydaje się być fałszywy, członkowie sekty (opiekunowie i kilkunastoletnie dziewczynki) zaprzeczają by kogoś wśród nich zabrakło. Niestety kilka dni później ta sama anonimowa kobieta informuje, gdzie można znaleźć zmasakrowane ciało. Kluuge zwraca sie o pomoc do Van Veeterena. Zaangażowani w dochodzenie policjanci zderzają się z tytułową CISZĄ - nikt z uczestników obozu nie chce udzielać informacji. Przełąmanie jej, powiązanie drobnych, wydałoby się nieistotnych lub niepowiązanych ze sobą faktów, zaszłyszanych przypadkowo wiadomości pozwala rozwiązać zagadkę

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna seria Hakana Nessera. Tym razem bohaterem jest komisarz Van Veeteren. Próbuje rozwiązać zagadkę morderstw dwóch dziewczynek, przebywających na obozie sekty "Czyste życie". O ile poprzednia seria miała bardzo rozwiniętą warstwę psychologiczną bohaterów. Ta skupia się głównie na dochodzeniu, co nie jest minusem tej książki. Czyta się lekko, miło i szybko.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Powalił mnie na wstępie cytat poety: "Wyobraźcie sobie dwunastoletnią dziewczynkę. Wyobraźcie sobie, że zostaje zgwałcona, Pohańbiona i zamordowana. Nie spieszcie się. A potem wyobraźcie sobie Boga." no i poszła akcja...fantastyczna... to milczenie... powala....

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Komisarz Van Veeteren poważnie zastanawia się nad przejściem na emeryturę. Niedługo ma rozpocząć swój długi urlop i to wtedy zamierza podjąć decyzję dotyczącą swojej przyszłości. Przed tym jednak postanawia pomóc zastępcy komendanta z Sorbinowa. Z obozu letniego dla dziewczyn prowadzonego przez sektę Czyste Życie zniknęła jedna z uczestniczek. Oscar Jellinek, guru tej sekty zaprzecza tym doniesieniom. Kluuge, który poprosił o pomoc VV, ma jednak przeczucie, że uczestnicy obozu ukrywają prawdę. Wkrótce okazuje się, że intuicja go nie myliła. Ciało zgwałconej i zamordowanej dziewczynki zostaje odnalezione w lesie niedaleko obozu. Rozpoczyna się wyjątkowo trudne śledztwo, które odbije się także na komisarzu VV.

„Komisarz i cisza” to piąty tom cyklu o śledztwach komisarza Van Veeterena, jednak pierwszy, który przeczytałam ja. Autor porusza naprawdę trudny temat, pedofilia. Ciężko jest sobie wyobrazić, że jakiś człowiek jest w stanie tak bardzo skrzywdzić dziecko. Uderza to w psychikę człowieka i zostawia po sobie trwały ślad niczym potężna asteroida w skorupie ziemskiej. Główny bohater też ma podobne odczucia. Bardzo męczy go to śledztwo, co jest plusem w tej książce. Czytelnik ma wrażenie autentyczności postaci. Będę musiała poznać poprzednie śledztwa prowadzone przez tytułowego komisarza.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wraz z coraz większą liczbą przeczytanych książek moje gusta czytelnicze robią się iście królewskie. Nie zaposkaja mnie już prosty kryminał. To taki odstresowawczy akcent dnia, poczytać, przenieść się w inny świat. Książka jest dobra ale nie wspaniała. To nie jest książka, którą się pamięta. Gdybym miała napisac opinię za 3 miesiace-nie wiedziałabym nawet o czym czytałam..

(Kliknij aby rozwinąć opinię)