Klub Dzikiej Róży
Kate Quinn

Waszyngton, lata 50 XX wieku. Policja odkrywa zwłoki w jednym z pensjonatów. Kto zabił i dlaczego?

Dom pod Dziką Różą to miejsce, w którym mieszkają nie powiązane ze sobą osoby. Nie utrzymują one ze sobą większych kontaktów. Wszystko zmienia się, gdy do Domu wprowadza się młoda wdowa. Grace wprowadza cotygodniowe kolacje i to właśnie ta osoba sprawia, że mieszkańcy zaczynają rozmawiać ze sobą i nawiązywać przyjaźnie.

Książka napisana jest w ciekawy sposób. W innym niż dotychczasowe książki Kate Quinn. Najpierw dowiadujemy się o morderstwie, ale długo nie dostajemy odpowiedzi co tak naprawdę wydarzyło się w Domu pod Dziką Różą. Autorka za to dość dokładnie przedstawia nam osoby tam mieszkające. Każda z tych osób jest inna i posiada charakterystyczne dla niej cechy. Przez co na pewno nie można powiedzieć, że książka jest nuda. Każdy z bohaterów dostarcza wielu emocji i zapewnia wiele wrażeń podczas czytania.

Bardzo lubię książki, których akcja dzieje się tuż po II Wojnie Światowej. I tak właśnie jest tutaj. Lubię również, że poszczególne rozdziały poświęcone są konkretnej postaci.

Książka napisana jest lekkim stylem przez co czyta się ją bardzo szybko, chociaż nie należy do cienkich powieści. Posiada ponad 500 stron, ale w ogóle tego nie czuć. W książce znajdziemy również zaskakujące zwroty akcji, które tym bardziej sprawiają, że książka wręcz sama czyta się. Bardzo polecam!