Klub Dantego
Matthew Pearl

"Klub Dantego" to powieść, która zaczyna się w dość intrygujący sposób i przez jakiś czas potrafi utrzymać czytelnika w tej ciekawości, lecz niestety szybko staje się nudna. Niby mamy tutaj kryminał, przez co oczekiwania rosną i idą niestety w innym kierunku niż cała historia. Brutalne morderstwa, które wstrząsają Bostonem oraz grupka poetów, którzy pracują nad tłumaczeniem "Boskiej Komedii" Dantego to ciekawe połączenie i sam pomysł nawet potrafi zainteresować, lecz wszystko szybko staje się przegadaną historią, w której trudno szukać napięcia i klimatu. Bohaterowie są tak przedstawieni, że w sumie nie ma z kim przezywać całej historii, nie ma komu dopingować, a ich los jest całkowicie obojętny. Książka jest bardzo średnia. Pomysł zdaje się nie do końca wykorzystany, a sposób, w jaki zdecydowano się opowiedzieć tę historię nudzi i z po jakimś czasie czyta się to już na siłę. Przydałoby się tutaj więcej dynamizmu i mrocznego klimatu, tajemniczości - to by dobrze zrobiło tej historii. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Ty, który wchodzisz, żegnaj się z nadzieją." Dante Alighieri ,,Boska Komedia" Zakupiłam ,,Klub Dantego" przez przypadek w Matrasie jakiś czas temu. Miałam kupić ,,Bezsenność" Kinga, ale niestety nie posiadaną ją na magazynie. Wtedy zobaczyłam na półce ciekawą okładkę ,,Klubu Dantego". Po przeczytaniu skromniej notatki o fabule, stwierdziłam, że to może być dość interesujące dzieło. Chociaż pewnie swoje zrobiło to, iż lektura znajdowała się na dziale z promocjami. Jestem miłośniczką wszelkich historycznych kryminałów, lecz zaniepokoiła mnie ta opinia Dana Brown. W końcu nie miałam ochoty czytać podróbki ,,Kodu Leonarda da Vinci" - notabene leżącego sobie gdzieś w domu i czekającego aż go doczytam. Na szczęście moje obawy się nie urzeczywistniły. Rok 1865 dla Ameryki okazał się owocny w wydarzenia historyczne. Wojska konfederatów złożył kapitulację, kończąc tym samym krwawą wojnę secesyjną. Niespełna parę dni po tym szczęśliwym końcu walk zginął ówczesny prezydent USA Abraham Lincoln. Pearl kreuje w swojej książce obraz intelektualnej stolicy Stanów Zjednoczonych - Bostonu, który rozdzielony jest na dwa świat. W jednym żyją poeci, wyższe umysły, jednym słowem elita, natomiast drugi stanowią weterani wojny secesyjnej, nie mogący znaleźć swojego miejsca w mieście; imigranci z Irlandii, Włoszech; bandyci; szulerzy; lichwiarze - gama różnobarwnych postaci, których większość wolałaby nie spotkać w ciemnej uliczce. Tutaj trwają pracę niedawno założonego Klubu Dantego nad amerykańskim przekładem wybitnego dzieła Dantego - ,,Boskiej komedii". Życie czwórki klubowiczów toczyłoby się bez żadnych rewelacji, gdyby nie seria brutalnych morderstw, wzorowanych na karach grzeszników w ,,Boskiej Komedii". Dobór ofiar również nie wydaje się być przypadkowy, jednakże bostońska policja pozostaje bezradna. Lecz pierwszy czarnoskóry policjant Rey nie ma najmniejszego zamiaru zostawić sprawę bez rozwiązania. W tej sytuacji jedynie Klub Dantego może rozwiązać zagadkę i powstrzymać bezwzględnego mordercę, podobno. Podsumowując mogłabym rzec, że fabuła jest dopracowana w kwestii wydarzeń historycznych oraz zgodności z faktami. Niestety ogromnym minusem tego kryminału jest to, że akcja, przynajmniej według mnie, jest licho prowadzona. Przez większość książki, oczywiście prócz skąpych momentów gdzie Lucyfer atakuje swoje ofiary, mamy do czynienia ze zwykłym życiem poetów, które przedstawione jest mdło. Postacie przewijają się, rozmawiają z innymi, mają jakieś tam swoje przemyślenia. Człowiek czyta to z prędkością światła, nie zostawiając się z grubsza nad poszczególnymi elementami. Klub Dantego dyskutuje sobie nad przekładem książki, wciąż cytując jakieś jej fragmenty i starają się wczuć w to, co przeżywa Dante w Piekle, jednocześnie po łebkach starając się wykryć ,,przebiegłego" sprawcę. Co do kreacji bohaterów nie mam większych zastrzeżeń. Choć Pearl miał ogromne zadanie do wykonanie w tym aspekcie, bowiem wszyscy klubowicze są postaciami autentycznymi. Jedynie policjant Mulat został całkowicie stworzony przez Pearl'a. Najbardziej z tych postaci polubiłam Holmesa, który najprawdopodobniej był jedną z najgadatliwszych osób w tej książce. Przyjemniej wspominam jego drobne utarczki słowne z Lowellem... Swoją drogą cały czas odnosiłam wrażenie, że Pearl stara się przedstawić bohaterów w ten sposób, by czytelnik odniósł wrażenie, iż każdy z nich kroczy w personalnym piekle. Komu mogłabym polecić tę książkę? Nie jestem pewna, czy podoła ona wymaganiom zażartych fanów Dantego lub ,,Boskiem Komedii". Ale... warto spróbować. Moim zdaniem docelowym proletariatem, do jakiego starał się trafić Pearl, są osoby lubiące historię, lecz nie zażarli fanatycy, miłośnicy kryminałów, nie bardzo zagłębieni w temacie, bo niestety nie wiele zagadek jest w ,,Klubie"... Ja sama nie jestem do końca przekonana co do tej książki. Pozostawia ona we mnie mnóstwo wątpliwości. Styl, język jakim jest napisana nie budzi zastrzeżeń. Kompozycja jest prosta. Sam ,,Klub Dantego" niczym specjalnym się nie wyróżnia. Nie ma w nim niczego nowatorskiego, toteż z ręką na sercu polecam to osobą szukającym niewymagającej lektury na przejazd autobusem, pociągiem lub na nudny wakacyjny pobyt gdziekolwiek. OCENA: 3/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciekawa książka, polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)