A na Pamiątkowej w Poznaniu nigdy nie pada deszcz
Robert i Róża już jakiś czas temu wypuścili swoje dzieci w świat, które teraz już na własny rachunek tworzą karty tej opowieści. Czytelnika zapewne najbardziej frapują losy niezwykle pomysłowego i niejednokrotnie zaskakującego otoczenie i bliskich, potomka, czyli księdza Janka. Został on wysłany wraz ze swoim proboszczem, księdzem Tadeuszem Wieczorkiem na misje do szkockiego niedużego miasta Kirkcaldy, na północ od Edynburga, gdzie co krok spotykają rodaków.
Przez czysty przypadek parafia mieści się przy Reminder Street; cóż, nie na darmo jest to saga o Niziołkach z ulicy Pamiątkowej.
Tuż za rogatkami miasta zamieszkali też Ela z Davidem, którzy oczekują szczęśliwego powiększenia rodziny. Ksiądz Tadeusz znakomicie radzi sobie na obczyźnie, wspierany dzielnie przez swojego wikarego Jana Peregryna. Obaj przyciągają do siebie ludzi i odnoszą nieustanne sukcesy duszpasterskie. To na pobliskich wzgórzach znaleźli idealne miejsce na ,,szkocką Lednicę".
Zaraz... ,,Nieustanne sukcesy"? A co się stanie, jeżeli pojawią się też zdrada i klęska? Czy nasi bohaterowie będą tak samo wierni, radośni i dzielni? I gdzie będzie wtedy Janek?
Jeżeli nie boisz się, Czytelniku, konfrontacji z wyzwaniem i sytuacją ekstremalną, sięgnij po kolejną opowieść o rodzinie Niziołków, którzy także za morze zabrali swój dar uśmiechu... i dar oczyszczających łez.
,,ILE JA SIĘ PRZY TYM NAPŁAKAŁEM! ,,
o. Jan Góra
,,Tu nie ma miejsca na nudę! Niziołkowy świat jest barwny, pogodny i pełen emocjonujących zdarzeń. Nie jest jednak lukrowany, jak mogłoby się wydawać. Energetyczna książka, po którą warto sięgnąć!"
Aneta Kwaśniewska, Książki w eterze
Informacje dodatkowe o Każdy wschód słońca. Niziołkowie z ulicy Pamiątkowej:
Wydawnictwo: Replika
Data wydania: 2016-03-29
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 432
Kup książkę Każdy wschód słońca. Niziołkowie z ulicy Pamiątkowej
Zobacz także
Każdy wschód słońca. Niziołkowie z ulicy Pamiątkowej - opinie o książce
Jak dla mnie, autorka zbyt długo ciągnie historię księdza Janka. I przecież to miała być Saga o Niziołkach z ulicy Pamiątkowej, a akcja dzieje się głównie w Wielkiej Brytanii!
„Dlaczego Bóg mi to zrobił?! Dlaczego się mną zabawił?!”
W tej części przenosimy się do Szkocji, niewielkiego miasteczka Kirkcaldy. To tam właśnie zostają przeniesieni księża Janek i Tadeusz. Towarzyszymy im w codziennych trudach prowadzenia kościoła, wpasowania się w zupełnie inne, od dotychczas znanego, środowiska. Uczą, niosą z oddaniem posługę kapłańską. Stopniowo zyskują sympatię i zaufanie tamtejszej społeczności. Ich pozytywne i empatyczne nastawienie do ludzi zbiera efekty. Przyglądamy się też innym członkom rodziny – chociaż starszych państwa Niziołków trochę mi było mało. Po ślubie Ela z Davidem zamieszkali w Szkocji, niedaleko parafii Janka. Rodzi im się syn, ich życie zaczyna płynąć spokojnym rytmem. Chociaż jak to zawsze u Niziołków nie brakuje zaskakujących i śmiesznych sytuacji.
Mamy możliwość zobaczenia jak żyją rodowici Szkoci, ich codzienność, obyczaje, poglądy. Widzimy różnice kulturowe. Zagłębiamy się w relacje międzyludzkie, wzajemne powiązania. Autorka skupia się na sprawach religijnych. Metody prowadzenia parafii przez Janka, nie każdemu się podobają, niestety. Wzajemne powiązania, trudne relacje międzyludzkie, zabawne sytuacje. Ogromną sympatię poczułam do księdza Tadeusza. Jego mądrość, sposób postrzegania świata, poglądy wzbudzają szacunek. Oby więcej takich księży.
Powieść mądra, klimatyczna, wzbudzająca emocje. Dobrze mi było w świecie Niziołków. Zakończenie wywołało we mnie głębokie poruszenie, nie tego się spodziewałam. Samo życie. Jestem bardzo ciekawa, co autorka przygotowała dla swoich czytelników w kolejnej części. Polecam :)
http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=2677
Róża i Robert, i ich wchodzące w dorosłość dzieci - Gosia (Perełka), Jan Peregryn oraz Elanora Pulcheria, dla swoich po prostu Elka, to główni...
PEŁNA CIEPŁA I OPTYMIZMU SAGA RODZINNA W odróżnieniu od pierwszej części sagi, która opisywała bez mała pół wieku, akcja ,,Drogi do Achtoty" zamyka...
Przeczytane:2016-07-02, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2016,