Niziołkowie z ulicy Pamiątkowej (#5). Dokąd nas zaprowadzisz
Małgorzata Klunder

Ostatni tom sagi rodzinnej, pisany chyba nieco na siłę. Nie będę się powtarzać, ale miało być o Niziolkach z ulicy Pamiątkowej,  a tu większość rodziny wyemigrowała sobie do Wielkiej Brytanii, bardziej trafny bylby tytuł serii "Rodzina Niziołków" beż dodawania ulicy Pamiątkowej. 

      „Najbardziej zaś kochała swojego najstarszego wnuka, do którego nijak nie potrafiła dorobić kluczyka, a który od zawsze wymykał jej się w perfekcyjny sposób i robił, co chciał”.

W tej części niepodzielnie prym wiedzie ksiądz Janek i babcia Alicja Kotoń. Tych dwoje kocha się bezgranicznie, jednak czasami, jako silne osobowości trudno jest im się dogadać. Po wręcz ogłuszającym zakończeniu czwartego tomu, z niecierpliwością czekałam na kontynuację. Ksiądz Janek jest księdzem z powołania, jest bardzo ludzki, serdeczny, ciepły, a zarazem asertywny. To mądry, inteligentny człowiek z ogromnym poczuciem humoru. Zostaje proboszczem, nałożone zostają na niego nowe obowiązki, z czym bardzo dobrze sobie radzi. Próbuje dogadać z nowym wikarym Stanisławem. Jankowi nieustannie towarzyszy cień księdza Tadeusza, łączy ich dziwna wieź.

Do głosu dochodzi babcia Kotoń, kobieta silna, zaradna, pomimo podeszłego wieku bardzo samodzielna, emerytowana nauczycielka. Trudno jest się jej pogodzić się ze śmiercią męża, a właściwie z jego brakiem woli walki z chorobą. Po ostrej wymianie zdań z wnukiem, powiedzeniu sobie nawzajem paru słów prawdy – każdy z nich ma swoją prawdę – bardzo skutecznie się unikają. W końcu jednak dojdzie do ich spotkania. Czy będą potrafili się dogadać?

Saga ukazuje życie rodziny katolickiej, jest pełna obiektywizmu i realizmu. Ksiądz Janek zadziwia swoim postrzeganiem świata, jest bardzo nowatorskim księdzem, potrafi iść z duchem czasu, nie boi się nowych wyznań – oby więcej takich księży. Bardzo polubiłam rodzinę Niziołków, to ludzie mający swoje przekonania, kierują się określonymi wartościami, istotną rolę w ich życiu pełnią książki.

Pełna ciepła, optymizmu i życiowych mądrości saga rodzinna. Mam tylko ogromną nadzieję, że to nie jest już koniec… Za książkę dziękuję Wydawnictwu Replika. Bardzo polecam cała serię, namawiam by czytać według kolejności, łatwiej wtedy odnaleźć się całości.

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=3603